..Hallo beste lezer!Als eerst wil ik (bij voorbaat) even het volgende kwijt: wat de reden ook is voor de interesse om mijn verhaal lezen, thank you!

..Al een aantal jaren kom ik zo nu en dan hier om de verhalen/blogs te lezen, maar ik zag niet het nut om mijn verhaal doen omdat het mij niet zou helpen, maar ook omdat mijn verhaal niet echt afwijkt van de meeste verhalen op deze site (no offense!..ik kan me voorstellen dat het kan opluchten, maar tot op heden kan ik het al niet droog houden als ik verhalen van anderen lees!)..
..Bij mij heeft het 'verwerkingsproces' echter een extreem afwijkende vorm aangenomen..Ik ben een open boek, en niets te gênant om te bespreken..althans, dat was zo totdat ik merkte dat ik een probleem had..waar ik me erg voor schaam!Inmiddels ben ik wanhoop nabij omdat ik al de meest gekke dingen heb gedaan om het kwijt te raken/los te laten..Ook draag deze last al zo lang in mijn eentje, dat het er aan zat te komen dat ik eens mijn hart moet luchten..
Om het lot te tarten, vond ik vandaag (vrijdag de 13e) een geschikt moment om mijn verhaal te doen.. (just kiddin')

..Genoeg intro!..tijd voor mijn verhaal..

Op 22 augustus 2006 was er geen treinverkeer mogelijk tussen Leeuwarden-Groningen i.v.m een storing, waardoor er bussen werden ingezet om naar station Hardegarijp, zodat we vanaf daar weer met de trein verder konden reizen. Al wachtend op het station, viel mijn oog op een man die ik sinds dat moment niet uit mijn hoofd kan krijgen..Ik ben niet gauw onder de indruk van mannen, heb ik een 'aparte' smaak en ook ben ik niet gauw verliefd..Dit keer kreeg ik het erg warm en werd enorm nerveus, maar voelde me zó tot deze man aangetrokken, dat ik spontaan een praatje begon te maken..We zijn samen verder gereisd en toen bleek dat hij nóg leuker was dan ik ooit had kunnen denken!We hebben e-mail adressen uitgewisseld en hebben een half jaar maar een paar keer via Live Messenger gepraat over koetjes en kalfjes..Ik durfde niet te laten weten dat ik tot over mijn oren verliefd op hem was..De gesprekken werden wel serieuzer en duurden tot dat we niet meer konden..Compleet uitgeput vanwege een gebrek aan slaap, kwamen we tot de conclusie dat we allebei ook een fysieke click hadden..We zouden diezelfde week nog afspreken..maar de datum naderde en wilde, wilden we beide niet meer afspreken want we realiseerden dat het leuke en spannende contact daarna afgelopen zou zijn..Gelukkig was hij net zo verliefd op mij als ik op hem..we kregen een relatie..
De heftige gevoelens die ik had, is niet uit te drukken in woorden..mega verliefd is een understatement!Nog nooit heb ik me zo gelukkig gevoeld!Ik werd op handen gedragen..
Tegelijkertijd had ik ernstige mentale problemen..en omdat het allemaal zo vertrouwd voelde, heb ik al mijn problemen bij hem gedumpt. Het werd een psychiater-patiënt relatie. De heftige problemen werden hem te veel en verbrak de relatie..(*nu komt het ergste van het hele verhaal*)..
Dit speelde zich af in 2007 (!!)..maar nog erger is dat we het hebben over een relatie van 9 maanden (je leest het goed..)
Het verdriet dat ik had is al net zo onbeschrijfelijk heftig als de verliefdheid. Ik had lichamelijke pijnen, niets kunnen binnenhouden, ontroostbaar..Uit wanhoop heb ik mijn kop tegen een buitenmuur heb gebonkt..consequentie: zware hersenschudding. Ik kon niet meer functioneren waardoor ik met mijn studie moest stoppen..bijna 2 jaar alleen de deur uit geweest voor mijn therapie, elke dag huilen, geen contact willen..
Het gaat nu redelijk oké met mij, mede door de professionele hulp die ik opzocht..
Inmiddels heb ik een baantje, maar geen sociale contacten meer..ik fitness 3x per week..

Voor nu stop ik ff met typen..dit is deel I..deel II volgt binnenkort..