Er zijn momenteel 0 gebruikers en 26 gasten online.
verdrietig
Hallo lieve lotgenoten,
Sinds vandaag behoor ik weer tot de club vrijgezellen...
Ik zit hier met een dubbel gevoel: de breuk zorgt voor een stukje rust en tegelijkertijd ben ik een goede vriend kwijt om wie ik veel geef. Iemand die me soms beter begrijpt dan ik zelf, iemand die er altijd voor me is. Maar ik was niet meer verliefd... Het voelde niet goed meer.
Ik heb geen spijt van mijn beslissing, terwijl ik ook besef dat ik iets kostbaars heb 'weggegooid'.
Ik voel me vreselijk, omdat ik iemand heb gekwetst, die het absoluut niet heeft verdiend. Omdat ik niet goed kon uitleggen waarom ik het niet meer zag zitten.
Zijn er mensen die dit begrijpen? Als ik de berichten op deze site lees, zitten de meesten van jullie in een andere situatie dan ik... Ik ben degene die de knoop heeft doorgehakt en iemand heel erg daarmee heeft gekwetst...
x Duifje
- duifje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hoi Duif! Dit is
Hoi Duif! Dit is interessant: iemand die het uitmaakt en op ldvd een beetje steun zoekt. Wees welkom hoor, vertel je verhaal, maar ik had een opmerkelijk gevoel toen ik las wat jij schreef.
Wat jij zei zouden de woorden van mijn ex kunnen zijn. Ik kreeg direct een tweetal opmerkelijke gevoelens daarover. De eerste was dat ik JOU wilde alles wilde vragen wat jij dan werkelijk voelde en waarom je het gedaan hebt en vooral waarom je gestopt bent om aan je relatie te werken. Allemaal vragen die ik zo aan mn ex zou willen vragen en om te bewijzen dat het allemaal wél zin heeft... Ik projecteerde mn ex op jou. Het tweede gevoel was een soort van boosheid. Boos omdat je niet aan je relatie werkte en vroeg hoe je daarmee om moet gaan. Nou is dat puur een emotionele reactie: ik ken je niet en natuurlijk heb jij je eigen verhaal en de boosheid heeft helemaal niets met jou te maken. Maar ik denk dat die ontstond uit onbegrip: wat voelt mijn ex nu en waarom is het uit en verdomme wat ben ik eigenlijk boos....
Nu ben je eigenlijk gewoon de eerste die IK tegenkom hier met een verhaal die de andere kant wil vertellen. Ik kan je begrijpen, een beetje althans, maar ik kan je zeker niet helpen met antwoorden omdat ik zelf aan de andere kant sta... ik wens je toch veel sterkte met "verwerking", als je het zo mag noemen... maar misschien wil je ons vertellen wat jou er toe bracht om er een eind aan te maken, misschien begrijpen wij die aan de andere kant staan dan beter wat onze exen denken en/of voelen....
hmm
Ik sluit me aan bij Hysch.
Alleen ik heb er minder begrip voor, ik ben in en in gekwest door dezelde redenen als die jij nu opgeeft, mijn ex heeft het om diezelfde onduidelijk reden ook opgegeven. Opeens was de koek op. Ik vind het intressant als je kan vertellen hoe dat kan komen.
Dat iemand waar je omgeeft, die jouw ook alle liefde geeft en zorg zo kan kwetsen, ben jij dan werkelijk gelukkiger zonder die persoon ??
Iedergeval wens ik je sterkte met je verdriet verwerken.
Het kan een stuk
Het kan een stuk gecompliceerder liggen dan jullie proberen te impliceren; niet is per definitie degene die de beslissing neemt, ook degene die er het minst last van heeft. Ik kwam ook op deze site nadat ikzelf mijn relatie had beeindigd. En tot op de dag van vandaag, meer dan 2,5 jaar later, heb ik het nog steeds niet echt losgelaten...
Hey
Het is een zeer moedige beslissing, en ik weet dat er veel sterkte voor nodig is. Ik heb ooit in een gelijkaardige situatie gezeten. We begonnen een relatie, het meisje was zeer verliefd op mij en zou door vuur lopen voor mij. Echt een perfecte meid, zag er goed uit, was enorm lief alles wat je maar wil. Maar ik was er niet verliefd op. Ik moet wel zeggen, ik was jong en onervaren, ik dacht dat het aan mij lag, ik zou er wel op verliefd worden. Uiteindelijk werd de relatie zo moeilijk en vermoeiend. Alles wat we deden was nutteloos, en na een jaar hebben we op een harde manier geleerd dat het geen zin had. Ik heb haar veel pijn gedaan, wat vermeden kon worden als ik zo sterk was toen als jij nu bent geweest.
Ik heb er nu nog steeds zo veel spijt van, de liefde van je leven waar je niet van kan houden.
Nu weet ik hoe belangrijk het is om samen gelukkig te zijn, eerst zelf ook gelukkig zijn.
Groetjes
@patrick_c
Met alle respect voor het verhaal en voor jouw ervaring, maar ik vraag me dan af: waarom een relatie beginnen als je er niet verliefd op bent? Je zei al dat het wellicht de leeftijd was en dat je zou kunnen aannemen dat het gevoel van verliefdheid later wel komt. Ik heb nooit meegemaakt dat verliefdheid 'later' komt. Liefde komt alleen later wanneer verliefdheid is geweest.
Je spreekt wel van 'de liefde van je leven' waar je niet van kon houden. Maar mijn inziens is dat absoluut niet de liefde van je leven, maar slechts een ontzettend leuke, lieve, lekkere meid die eigenlijk niets voor jou was..
Verder zou ik nog een reactie willen geven op het verhaal van Duifje. Ik neem aan dat zij wél verliefd is geweest en dat dat gevoel wegging maar dat het gevoel van liefde er niet voor in de plaats kwam (situatie zoals mijn ex t ook uitlegde). Dat kán wel gebeuren, echt. Maar ik vraag me af hoe! Ik heb dat namelijk nooit meegemaakt: Ik word niet vaak verliefd, maar als het dan gebeurde dat wist ik echt waaraan ik begon en viel het ook niet tegen. Het is gewoon een actie die ik niet begrijp maar graag wil leren te begrijpen aangezien wat Duifje hier vertelde zo de woorden van mijn eigen ex hadden kunnen zijn... met alle respect voor haar situatie natuurlijk!
@huysch ik snap patrick wel.
@huysch
ik snap patrick wel. het is mogelijk dat verliefdheid in een relatie groeit. soms vind je iemand leuk, of doet er iemand zoveel moeite je te versieren dat je haar een kans geeft. soms kan je gevoel daarin je voor de gek houden. Ook ik heb me hieraan schuldig gemaakt. En ook in een lange relatie (11 maanden). Dat is wel 7 jaar geleden en gek genoeg zijn we daarna wel goede vrienden geworden.