verjaardag

afbeelding van Esli

Zo pffff dat was mijn verjaardag... Blij dat het weer achter de rug is.

Ik was vantevoren nerveus voor wat hij zou laten horen, en hoe ik daarop zou reageren... Maar no problemo: hij heeft gewoon niets laten horen!
Aan de ene kant vind ik het geeeeeeeen stijl, aan de andere kant is het wel goed zo. Nu heb ik écht een verjaardag zonder hem gehad.

Op een leuk en vreugdevol jaar, ingaande... NU!!!
En dat wens ik jullie allen ook!

lfs

afbeelding van nico_nico

@Esli

Gelukkige verjaardag!
Ik weet dat het niet veel omvat, maar wou het toch eens zeggen.

Groeten,
Nico

afbeelding van Esli

Thanks!

Ha Nico_nico,

Wat lief, dank je wel!

Jij ook nog veel gelukkige dagen... en nachten (is het alweer zooo laat?)

afbeelding van ptm

3 augustus

Ha,ha,op mijn verjaardag vlieg ik terug over de Atlantische Oceaan.
Nog nooit zo'n verjaardag meegemaakt!Hmm,ben benieuwd.
Hmvrpm78

afbeelding van Esli

janken

hij heeft (paar dagen later) alsnog een berichtje gekrabbeld: gefeliciteerd.... beetje laat. hoop jij ok.

dat is dus alles wat er over is. gefeliciteerd. hoop jij ok.

hij was dus gewoon mijn verjaardag vergeten. paar maanden geleden wilde hij nog tegen me aan liggen. paar maanden daarvoor was ik nog zwanger van hem.

ben er beroerd van. misselijk. trillen. had hij maar niets gezegd. sorry voor het zelfmedelijden maar voel me ongelooflijk uit het veld geslagen...

afbeelding van ptm

Re-janken

Ik denk,dat hij zich geen raad wist hoe hij dit moest aanpakken!
Helaas lopen die dingen nou eenmaal zó.Maar als hij helemaal niet had gereageerd,had je je nóg beroerder gevoeld.Já hoor,je mag even zwelgen in zelfmedelijden.Maar bedenk wél,dat je verder moet.......
Sterkte,
hmvrpm78

afbeelding van Esli

Impulsief

Haai Hmvrpm78,

Ik zag zijn krabbel toen ik vannacht thuis kwam en het was even een realitykick die keihard aankwam, en die ik niet had verwacht. Verbaasd dat het me (na de verstreken tijd) toch nog zo raakte.

Vannacht in zelfmedelijden gezwelgd en gehuild. Nu gaat het gelukkig alweer wat beter.

Met dank aan jullie lieve berichten!!

afbeelding van rmroos

speciale dagen

het zijn die speciale dagen (verjaardagen , feestdagen etc) die het net iets moeilijker maken . Net dan verwachten we weeral een proficiat of zo..ik sta er binnenkort ook voor maar zal hoogstwaarschijnlijk ook niks horen....
Ik wens dat we allen een betere dag hebben volgend jaar met een toffe partner!

afbeelding van onbruikbaarverklaard

volgend jaar

ben ook net jarig geweest nu dan nog 358 dagen te gaan voor de volgende
was verdomd alleen zonder gezin
ja en 32 verjaardagen verder ( met haar ) beteken je helemaal niks meer , of ben ik al zo lang dood voor haar ??

afbeelding van Esli

poeh ik heb geen gezin dus

poeh ik heb geen gezin dus kan me niet voorstellen hoe het voelt, maar lijkt me heel erg eenzaam. heb je wel iets van hen gehoord?

wat heb je gedaan de dag zelf?

lfs

afbeelding van onbruikbaarverklaard

gedaan

niks
kinderen in spanje mijn zoon naar zijn werk om 6 uur ,s ochtends
dit is het dus mijn eerste verjaardag alleen na 32 jaar
ben geen uitbundige verjaardags mens maar toch ??
ik ben nu dus 57 geworden

afbeelding van Esli

gefeliciteerd nog dan! het

gefeliciteerd nog dan!
het klinkt alsof je aan helemaal niets ook maar iets van plezier kan beleven. je klinkt boos en verontwaardigd, verbaasd en gekrenkt. Dat is je goed recht na 32 jaar, zo lang aan iemand gewijd en dan in een keer klaar, basta, volgende station, dat is ook niet te volgen.

ik krijg het gevoel dat alles wat ik of wie dan ook nu zegt afketst tegen jouw schild van woede en verdriet, dus daarom wil ik nu alleen laten weten dat ik met je meeleef...

denk wel dat het goed is iets te doen met die woede... sla je weleens ergens een boom in elkaar of schrijf je iets van je af, maakt niet uit of het direct oplucht of niet, maar op de lange termijn is dit - geloof me - beter.
Je verdriet delft nu het onderspit vergeleken bij je boosheid. Heb je al weleens gehuild hierover?

knuffel, volgens mij kan je die wel gebruiken...

afbeelding van eefje

met esli eens welkomverklaard

ik ben het met esli eens, ten eerste nog gefeliciteerd ik wens je echt het beste. iedereen reageert anders op de breuk, ik kan het weten want ben slapeloos, doe bijna geen oog meer dicht al is het echte verdriet nu weg ik ben een beetje dolende ofzo.
ik vind ook dat je bitter klinkt, je goed recht natuurlijk maar weet dat de ergste pijn weggaat als je je verdriet toelaat, loslaat, door de diepste dalen. Die woede bevangt mij ook soms als ik me realiseer hoe en wanneer en waarom ik in de steek ben gelaten maar het helpt me werkelijk geen steek, ik moet juist minder met hem bezig zijn als ik hem dan toch zo nodig wil treffen.

Rustig aan en sterkte,

misschien dat je volgend jaar een hele andere verjaardag viert.
Mijn vader is trouwens ook 57 geworden op dezelfde datum.

Eef

afbeelding van onbruikbaarverklaard

gefeliciteerd

ja jij ook gefeliciteerd
maar boos ben ik nog steeds niet geworden
ben alleen nog zo intens verdrietig dat het allemaal zo moet lopen
het doet mij en ook mijn kinderen heelwat zoals het nu gaat
ik ben ook dolende maar als ik eruit ga sta ik tegen iedereen mijn verhaal te vertellen wat niet goed is denk ik want eigenlijk mag niemand dit weten en gooi ik de deur daardoor aleen maar verder dicht
en thuis ja wat moet je alleen doen ?? niks dus
en huilen ja jank nog dagelijks mag iedereen weten omdat ik nog steeds zielveel van haar hou zal ook nog wel een tijd blijven ook
maar het liefst gooi ik niet alles hierop want ze zou mee kunnen lezen en vind mij dus dan weer een sukkel als er iets van kritiek in haar ogen staat beledig ik haar weer

sterkte allemaal

afbeelding van eefje

dankjewel

dankjewel, maar waarom mag niemand weten dat je verdriet hebt dan? heb je eventueel ook vrienden waar je terecht kunt? Ik zag daar ook tegen op maar het helpt wel als iemand er met een wat nuchtere blik naar kijkt,

sterkte!

liefs eef

afbeelding van nico_nico

@Onbruikbaarverklaard

So what?

Laat haar meelezen!

Ze kan den boom in! (Belgisch gezegde = ophoepelen met haar!)
Zij is van u weggegaan om welke reden? Whatever! Doet er niet toe!

Ik zou zeggen laat u maar eens goed gaan omtrent haar!
Schrijf het van u af, dat lucht op.

Weg met de ex, Onbruikbaarverklaard!
Zij doet er niet meer toe.
Ookal houd je nog van haar, het is jammer, maar ze moet weg uit je hoofd.
Ik weet dat het moeilijk is, maar je MOET!
Ze is het niet waard.
Niemand, dus ook zij niet!

Herpak je en probeer weer van het leven te genieten!
Maar denk niet meer aan je ex. Verhuis, stop alle foto's weg, alle herinneringen zoveel mogelijk weg.
Héél moeilijk na 32 jaar, maar het is de enigste manier. Zij MOET weg.

Komaan Onbruikbaarverklaard!
Herpak je, het leven is meer dan LDVD.
Zoek naar de mooie zaken die het leven zo leuk en mooi maken.
Niet bij de pakken blijven zitten, en ik weet dat het moeilijk is, maar dat is geen excuus. Zelfbeklag helpt je niet verder.
Zij heeft er misschien wel plezier in dat jij je slecht voelt. En doordat je u slecht voelt, denkt ze misschien dat ze gelijk heeft dat ze weggaat.

Zorg ervoor dat je terug die sterke dappere man wordt. Komt de ex niet terug, dan komt er wel een andere!
Zorg dat je terug fier bent op wie en wat je bent!

Komaan, man. Just do it!

Groeten,
Nico

afbeelding van Esli

Geblokt

Zo, ik heb zojuist mijn hyves zo ingesteld dat alleen vrienden kunnen krabbelen en kijken, en ik dat ook alleen bij vrienden kan doen. Zat er al een tijdje over na te denken, maar nu eindelijk gedaan.

Ik kan zijn leven niet meer volgens via krabbels, hij het mijne niet en we kunnen elkaar bij heeeele hoge nood alleen nog via mail bereiken.

Het voelt wat dubbel, aan de ene kant voel ik me opgelucht. Aan de andere kant voel ik een soort paniek(?)reactie, omdat ik nu hem niet meer kan controleren. Zat hard na te denken over dat laatste woord, maar anders kan ik het niet noemen. Voelt ook een beetje alsof ik letterlijk de controle kwijt ben, terwijl ik die sowieso niet had over zijn leven en zijn ding. Ben ik toch een raar mens... Knipoog

afbeelding van ptm

Esli

Verstandig besluit!
Idd "controle" heb je niet meer,maar hij heeft óók geen controle meer over jouw leven.Maar goed,wáárom zou je controle willen hebben?Ik ben op het punt,dat controle(hmm wat een rot woord eigenlijk)mij niet meer interesseert.Het is háár leven en het is mijn leven:niet meer ONS leven!De herinnering blijft over óns leven.Controle heeft geen zin meer nu.Néé je bent geen raar mens.Die gevoelens hebben we(helaas) allemaal gehad.We moeten ons richten op het heden en de toekomst.
Hmvrpm78

afbeelding van Unremedied

Iemand zei eens tegen me dat

Iemand zei eens tegen me dat iets wat heel belangrijk is om uit de ldvd-sores te komen, het loslaten van controle is. Aanvankelijk wist ik niet heel goed wat hij daarmee bedoelde, maar op een gegeven moment kon ik het me wel eigen maken. Daardoor was ik inderdaad beter in staat om dipjes te counteren. Het besef dat je veel dingen niet kunt sturen, dat veel dingen toch hun eigen beloop nemen en dat er niets anders opzit dan dat te accepteren. Zodra je ophoudt met proberen dingen onder controle te hebben en aanvaardt dat dat niet mogelijk is, wordt het makkelijker. Maar goed, dat is eigenlijk een ander soort controle dan die hier bedoeld wordt geloof ik Glimlach. Ik denk dat het een goede stap is, Esli, want regelmatig Hyves checken enzo kan omslaan in een soort van neurotisch gedrag waarmee je jezelf in een bepaald patroon kunt krijgen. Dat het eigenlijk niet meer rechtstreeks met de persoon van je ex verbonden is, maar een patroon op zichzelf vormt; de handeling van het kijken die spanning met zich meebrengt, waarna een 'vondst' (van een krabbel of wat dan ook) dan ook hard aankomt - zonder dat er eigenlijk nog een directe band met je ex is, maar alleen omdat je jezelf dat gedrag hebt 'aangeleerd'.

afbeelding van Esli

Controle

Hai Unremedied,

Ook de controle die jij denk ik bedoelt, is voor mij herkenbaar. Het accepteren van ldvd, en alle emoties die daarbij horen, is essentieel voor het proces. Aanvankelijk heb ik erg tegen mezelf gestreden. Wilde mezelf niet toestaan om boos te zijn, want dat was onredelijk. Wilde niet verdrietig zijn want alles zag ik als zelfmedelijden. Wilde niet bang zijn want volgens mn verstand was ik toch een grote meid. Wilde geen spijt hebben, want dat was in het verleden leven en ik moest vooruit kijken.

Laten gebeuren is soms nog steeds moeilijk, maar door tegen iets te vechten veranker ik het juist.

We blijven leren...

Wat je zegt over dat patroon komt helemaal binnen hier.
Het voelt dan ook als een goed besluit.

Dank voor je bericht!