verliefd op een ander

afbeelding van roel32

Hallo allemaal

Ik lees hier al een tijd, maar zal ook even mijn verhaal schrijven. Ik ben dus Roel en kom oorspronkelijk uit (032) Lelystad en ben 29 jaar. 4 jaar geleden had ik mijn ex-vriendin leren kennen in een kroeg in nijmegen (ik en mijn vrienden dachten; he! laten we is even heel ergens anders gaan stappen). Daar zag ik haar, ik verzamelde al mijn moed en maakte een praatje en jawel..we waren op slag verliefd. Ik was toen 24 en zei vertelde dat ze 18 was, na een paar weken kwam de aap uit de mouw, ze bleek 16 te zijn maar vertelde dat ze 18 was omdat ze anders bang was om me kwijt te raken, omdat we ondertussen al heel verliefd waren opelkaar kon ik haar daarom niet meer loslaten.

Na 1 jaar gingen we samenwonen in Almere. Net als elke relatie hadden we ups en downs, maar hadden ook veel lol, maar dat was normaal, we werkten allebei. Af en toe (eens in de ongeveer 6 weken) namen we de auto naar nijmegen om haar vader, moeder en familie te bezoeken.

Om een lang verhaal kort te maken; 3 maanden geleden, moest ik voor mijn werk een maandopleiding volgen in Den Haag en zou ook daar doordeweeks overnachten. Zij zou haar rijbewijs halen in Nijmegen en dat maandje bij haar ouders doorbrengen ergens wel fijn dachten we, kon ze haar ouders ook zien. Ze volgde een rijcursus van een maand daar. In het weekend kwam ik naar nijmegen om haar te zien. Het leek wel alsof ze ietsiepietsie afstandelijker werd nadat ik haar kwam opzoeken. Na die ene maand kwamen we weer terug in Almere. Bij de eerste de beste ruzie vertelde ze dat ze haar biezen ging pakken en weg zou gaan terug naar nijmegen. Dat heeft ze ook gedaan....Een maand geleden heb ik dus gehoord dat ze verliefd was geworden op de rijinstructeur van 48 jaar. Ze willen metelkaar samenwonen....Mijn hele wereld stortte in...Ik heb haar 2 maanden lang gesmeekt om terug te komen en dat ik bereid was voor haar naar nijmegen te verhuizen. Maar ze was bot en meedogenloos.....Het eens altijd zo lieve en mooie meisje was bot en meedogenloos...

Ik heb ook besloten na 2 maand om geen contact meer op te nemen, hoewel het heel erg zwaar en pijnlijk voor mij is. Ik kan snachts nog steeds niet goed slapen en krijg haar gewoon geen seconde uit mn hoofd. Overal zie ik herrineringen. Na 2 maand ben ik geen steek verder.

afbeelding van geraldine

Hee Roel, Ik zag je al een

Hee Roel,

Ik zag je al een tijdje staan en vroeg me al af wanneer je je verhaal zou doen. Goed dat je het nu hebt gedaan!
Tja, zo'n ontdekking dat je lief een ander heeft is altijd een grote schok. En het uit elkaar gaan om die reden is heel erg.
Het is goed dat je nu geen contact meer hebt, daar wordt het meestal niet beter van. Denk niet dat je niets opschiet: dat lijkt nu alleen maar zo. Al die herinneringen moet je verwerken en daar ben je nu mee bezig. Het is lastig, want ze komen ongevraagd en zijn overheersend, ik weet het. Toch zul je na een tijdje merken dat het minder wordt. Voor nu moet je het maar gewoon accepteren dat het zo is en niets wegduwen.

Sterkte,
Geraldine.

afbeelding van roel32

thnx

beste Geraldine,

bedankt voor je reactie. Ik vind het gewoon vreemd dat eens iemand die zelfs mijn veters voor me strikte en me altijd omhelsde als ik van mijn werk kwam dit kan doen. Ze was iemand die heel erg tegen vreemdgaan en dat soort dingen was. Nu heeft ze een ander en bovendien iemand die 28 jaar ouder is dan haar......Ik snap het niet.....al die mooie herrineringen, het legen plekje naast me in bed enz enz. Echt heel zwaar dit.

groetjes Roel

afbeelding van geraldine

Lieve Roel, Ja dat is ook

Lieve Roel,

Ja dat is ook zwaar. En niet te begrijpen. Dat is meestal niet te begrijpen. Maar mensen veranderen, relaties ook. Dat is iets waar je op een gegeven moment uit zal komen. Nu vraag je je voortdurend nog af: hoe kan het, waarom, wat is er dan gebeurd..
Maar er komt straks een moment dat je zal zeggen: het is gebeurd, het is nou eenmaal zo. Ik snap het niet, maar het is zo gegaan.

Ik hoop voor je dat dat snel komt. Probeer intussen gewoon van kleine dingen te genieten waar je nog wel van kan genieten,
liefs,
Geraldine.

afbeelding van roel32

lukt niet

Beste Geraldine

Ik kan nergens van genieten, helemaal nergens van....Overal zie (figuurlijk) en voel ik haar en mis ik haar verschrikkelijk, echt te erg.

afbeelding van geraldine

Dat herken ik. Alleen.. weet

Dat herken ik. Alleen.. weet je wat het is.. het sloopt je..
je moet gewoon beginnen ergens van te genieten, ook al is het maar 1 seconde!
Wat doe je graag, wat deed je vroeger graag? Waarin ging je vroeger helemaal in op?
Er moet iets zijn, wat je aandacht een beetje vast kan houden en afleiden.. een hobby, een sport, ..

Zoek ernaar, want je weet zelf ook wel dat helemaal zinken in het diepe je niet gaat helpen..

Liefs,
Geraldine.

afbeelding van roel32

beste Geraldine, waar ik in

beste Geraldine,

waar ik in opging was stappen, stappen en nog eens stappen voor ik haar leerde kennen. Nadat ik met haar had ginhgen we het eerste jaar nog wel stappen (naar disco' s en dergelijke dan). Daarna hoefde het voor haar en mij niet meer. We gingen natuurlijk wel naar de bios en ook de stad in enzo. Maar een kroeg in waar mensen drinken tot ze zichzelf niet meer zijn en waar iedereen elkaar liep te versieren hoefde niet meer. We hadden ELKAAR gevonden en waren gelukkig. Nu moet ik weer in dat soort gelegenheden duiken waar ik ondertussen geen zin meer in heb ik ben er gewoon overheen gegroeid....Het liefste zou ik haar terug willen, maar ze heeft gezegd dat ze niet meer gelukkig is met mij en van hem houdt.....raar eigenlijk dat ze dat na 2 maand al zeker weet...Ik voel de tranen weer opkomen..

afbeelding van Selas78

Hee Roel, Heel klote vind ik

Hee Roel,

Heel klote vind ik het voor je. Ik leef met je mee. Toch is het enige wat je kunt doen hier doorheen te gaan. Laat het verdriet komen. Huil, schreeuw, schrijf het van je af, sla je kussen in elkaar, gooi het servies kapot, luister naar muziek, enz.... wat je maar helpt om je beter te voelen. Maar zoek ook afleiding. Spreek af met vrienden en familie. Het genieten van dingen is er in het begin ook niet echt. Ik kon ook in het begin nergens van genieten. Wees gerust, het komt vanzelf. Al dit verdriet en die herinneringen zullen nog vaak komen. In het begin nog zo erg. Laat ze komen. verwerk het, geef het een plaats. Die gevoelens ook die komen en weer gaan en weer terug komen... boosheid, verdriet... het wordt minder. Wanneer je het wel aan kunt, ga dan toch maar eens lekker een avondje stappen. Neem een paar goede vrienden mee. Heey en wie weet wordt het een hele leuke, gezellige avond. Eentje waar je dan voor dat moment van kunt genieten. Ik wens je heel veel sterkte en veel succes! Tchau

*Ama me fideliter! Fidem meam noto: De corde totaliter Et ex mente tota, Sum presentialiter Absens in remota.*

afbeelding van geraldine

Lieve Roel, In die laatste

Lieve Roel,

In die laatste zin van je, in je post voor die post van Selas, lees ik een ontkenning van je.. Je denkt en je hoopt dat ze het NIET kan weten na twee maanden..
En dit soort gedachtes nekt je. Echt. Hiermee geef je jezelf hoop. Dit is tussen de regels door willen lezen terwijl er niets tussen de regels staat. Zij is heel duidelijk tegen jou en jij gaat mazen in die duidelijkheid zoeken..
Als je echt aan het verwerken wil is het beter om gewoon te horen wat ze echt zegt, niet meer, niet minder .. en het te accepteren.

Sorry voor deze confrontatie. Niet leuk om te horen denk ik. Maar de eerste stap is de ontkenning voorbij zien te komen.

Liefs,
Geraldine.

afbeelding van Selas78

Daar heeft geraldine

Daar heeft geraldine helemaal gelijk in. Ik deed dat ook. Je zoekt de hoop. Je probeert het overal te vinden. In elk zinnetje wat ze zegt, zoek je een andere betekenis in. Dat had ik heel erg. Ik ging dingen invullen voor haar. Vooral NIET doen. Dat gaat je zeker nekken. Ik ging er echt helemaal aan onderdoor. Het heeft toch geen zin. Sterkte!

*Ama me fideliter! Fidem meam noto: De corde totaliter Et ex mente tota, Sum presentialiter Absens in remota.*

afbeelding van roel32

Beste Selas en

Beste Selas en Geraldine,

bedankt voor jullie commentaar. Dat is waar Geraldine, dat ik het moet erkennen...maar dat zal het moeilijkste zijn. Waarom zegt ze dan een week voor ze me verliet dat ze me erg mistte? Waarom zei ze 3 maanden voor ze me verliet dat ze graag samen met mij een kindje wilde? En al die andere dingen die we samen deden....En dat allemaal opgeven voor een vent van 48, hij zal wel meer geld hebben en haar die hele maand in de auto hebben gepaaid met zijn mooie woorden....dat ze daar in getrapt is, jaren samenzijn opgeven voor dit..

Selas, ik zal ooit als ik me weer beter voel met mijn vrienden weggaan, maar ik heb het gevoel dat dat wel jaren kan duren, ik wil alleen haar. Haar warmte, haar lichaam, haar geur, haar stem, haar blik, haar grappen, haar opmerkingen, haar blijheid, haar chagrijnigheid, haar karakter.........ik mis haar, ben gewoon geen type dat met verschillende dames dingen kan "proberen" , wil er maar 1 en mijn leven lang en dat was zij....zucht...gaan we weer...

afbeelding van Selas78

Know the feeling... been

Know the feeling... been there! Ik ken het helemaal. Ik dacht ook dat het wel jaren zou duren. Wou ook alleen haar. Zag haar op mijn netvlies. Heey ik mis haar nog steeds hoor. Ik bedoel, het is wel iemand waar je veel mee hebt gedaan en gedeeld. Zo'n type ben ik ook niet. Ik wou ook met mijn ex zijn. Wou mijn leven ook met haar doorbrengen. Maar dat heeft niet zo mogen zijn. Dat is wat je moet accepteren. Jij wilt haar, maar zij wilt jou niet. Het klinkt hard en het is ook hard, maar het is nu wel zo. Het enige wat je kunt doen is er doorheen gaan. Geloof me, de pijn en het verdriet wordt minder. Nu lijkt het niet zo, maar met de tijd wel. Het eeuwige clich?ɬ© en het sleutelwoord: Tijd! Je staat nog in het begin van de verwerking. Alles is nog zo vers. Elk klein dingetje herinnert je aan haar. Hier moet je doorheen. Het is klote, het doet pijn, het is naar. Het is te vergelijken met een rouwproces, alleen is zij er nog wel. Afleiding heeft mij heel veel geholpen. Ik heb mijn vrienden en familie helemaal gek gepraat. Heey, maar dat geeft niets. Daar zijn ze op dit moment voor. Gooi het van je af. Wat iemand anders tegen mij gezegd heeft, is dat tijd wonden heelt. De tijd gaat sneller wanneer je iets leuks doet. Ga dus leuke dingen doen. Dan gaat de tijd ook sneller voorbij. Ik dacht ook dat de tijd zo langzaam zou gaan nu. Het gaat snel die tijd. Voor je het weet zijn er zo een aantal maanden voorbij. Klote maanden. Maar ook leerzame maanden. Op een gegeven moment zie je vanzelf wel een klein lichtpuntje. Blijf niet thuis zitten en niets doen, dan zak je alleen maar dieper weg. Dan blijf je in die vicieuze cirkel. Doorbreek die! Veel sterkte en succes!

*Ama me fideliter! Fidem meam noto: De corde totaliter Et ex mente tota, Sum presentialiter Absens in remota.*

afbeelding van geraldine

Lieve Roel, Even over je 1e

Lieve Roel,

Even over je 1e alinea: mensen kunnen idd. snel veranderen, dat ze dat zei van dat kindje, ja, dat kan ze op dat moment wel gemeend hebben maar nu er heel anders over denken. En waarom ze jou miste?
Natuurlijk miste ze jou ook wel, ze is lang samen met jou geweest. Ze moest ook afkicken, ook al koos ze er zelf voor. Exen hebben ook verdriet, ook al is het hun keus en is het voor hen dan ook gemakkelijker weer richting te geven aan het leven, omdat ze het zelf zo wilden. En bijna ALLE exen geven mixed signals, omdat ze nu eenmaal mensen zijn met gevoel en ook soms onzeker zijn, maar dat wil zelden zeggen dat ze terugkomen.
Sorry voor deze confrontatie weer, volgende keer ben ik wel weer wat zachter Glimlach
Liefs, Geraldine.

afbeelding van roel32

ik hoop het, ik zal mijn

ik hoop het, ik zal mijn best doen hoe moeilijk het ook is. bedankt

afbeelding van roel32

erg dit zeg..

heb foto's van haar gekeken, blond, blauwe ogen....wat is ze mooi , wat lacht ze mooi, wat omhelst ze me lief,.... maar wat is ze ver, 5 jaar elke dag bijelkaar bijna en nu weg, ik heb urenlang naar haar foto's gekeken en urenlang gehuild...dit gaat echt nooit over.

afbeelding van geraldine

Lieve Roel, Flink huilen bij

Lieve Roel,

Flink huilen bij die foto's en geneer je niet. Goed dat je eraan toegeeft. Je denkt dat het nooit over gaat.. dat gaat het wel.
Wat ik wel vaak zie, en wat ik zelf ook deed, is dat je iemand die je verlaten heeft gaat idealiseren. De mooiste en leukste van iedereen vindt.. is hij of zij natuurlijk niet..

Heee... veel sterkte,
liefs,
Geraldine.

afbeelding van roel32

beste Geraldine, wat kan ik

beste Geraldine,

wat kan ik het beste doen om dat idealiseren tegen te gaan? Ik betrap me er wel vaak op het gaat automatisch.

afbeelding van geraldine

Daar heb ik maar 1 antwoord

Daar heb ik maar 1 antwoord op Glimlach ... het bekende lijsje van negatieve eigenschappen maken... goed nadenken.. jaja.. die WAREN ER WEL.. je hebt je vast wel eens geirriteerd aan iets... er was vast wel iets wat je minder beviel... dat lijstje is verplichte kost de komende dagen, weken!!
En dat moet je ook weer niet TE geforceerd doen, want de mooie dingen zullen ook terugkomen... en proberen je van je stuk te brengen... Maar weet dat niemand perfect is... En zij dus ook niet. ER bestaat geen sprookjesprinses... bovendien heeft ze jou verlaten, ook niet echt een lieve move van haar toch?

En waarom zou jij nou uitgerekend de enige geweldige vrouw ter wereld hebben gehad? Er zijn er miljarden..

Liefs,
Geraldine.

afbeelding van roel32

Dankjewel. Nu heb ik spijt

Dankjewel. Nu heb ik spijt als haren op mijn hoofd dat ik dat lijstje niet gelijk ben beginnen te maken, want ik vergeet alle negatieve dingen en onthoud alle mooie....en dat brengt me inderdaad van mijn stuk.

Over dat verlaten het klinkt raar; zelfs met dat geef ik mezelf de schuld; "had ik maar zus enzo, was ik maar liever geweest of had ik maar zo gedaan...." echt erg gewoon.

Maar bedankt voor je reactie, heb er veel aan.

groetjes en liefs Roel

afbeelding van geraldine

Geef jezelf niet van alles

Geef jezelf niet van alles de schuld.. dat kan gewoon niet dat jij in alles de schuldige was... Ik weet het .. je gaat jezelf doorlopend toespreken.. is een manier om de controle terug te krijgen, dat je zelf de oorzaak was en er dus ook wat aan had kunnen doen. Lijkt beter dan dat het gewoon haar beslissing was en dat ZIJ deze beslissing heeft genomen en daarmee de controle heeft genomen..

Je moet accepteren dat je er niets aan kon doen. Dat sommige dingen gebeuren zonder dat je daar de hand in kan hebben, zonder dat je het kon beinvloeden.. Je gaat jezelf nog vaak tegenspreken als je dat wi accepteren, dat is het proces. Acceptatie is ook het idee loslaten dat je hier zelfs iets aan en in kon doen.

Liefs,
Geraldine.

afbeelding van zep

Hetzelfde meegemaakt.

Ik heb hetzelfde meegemaakt. Mijn ex verliet me een jaar geleden na 12 jaar lief en leed samen gedeeld te hebben. Ze werd verliefd op een ander, een vent van bijna 50 jr. Ik dacht ook alleen maar aan haar. Ik voelde me verdrietig, in de steek gelaten en eenzaam. Slecht slapen, veel drank, en al die shit. Ik dacht toen;dit gevoel gaat nooit over, maar gelukkig voel ik me nu al stukken beter. af en toe nog wat dipjes maar die worden ook steeds minder. Dus geloof me, er komt wel weer een tijd dat je je weer lekker gaat voelen. Dan denk je ook nog wel aan je ex maar op een hele andere manier.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Laterz Zep

afbeelding van roel32

Erg he??? Die van mij was 20

Erg he??? Die van mij was 20 en ze verkoos een kerel van 48 boven mij..12 jaar wat zonde, kom ik aan met mijn 5 jaar, ik vind het echt slap, waar is het vechten voor een relatie gebleven, mensen kiezen tegenwoordig snel voor de gemakkelijkste weg, een ander nemen, zonder te beseffen dat de negatieve dingen zich daar ook gaan opstapelen..tsja verliefdheid is voor sommigen net een kermisattractie , eerst is alles mooi, maar later krijg je..."oh daar ben ik al in geweest.." "en daar ook.."..."hmmm de botsautos zijn toch wel traag.." en "wanneer zullen we gaan, ik heb het al wel gezien hier.." maar dat begrijpen sommigen niet.

In ieder geval reuze bedankt voor je reactie Zep

afbeelding van zep

Je hebt gelijk Roel

Die ex van mij denkt haar geluk te vinden bij een ander terwijl je eigenlijk eerst zelf gelukkig moet zijn om dat geluk te vinden.
En na een tijdje is ook de passie verdwenen en komt de klad en de sleur er weer in. Maar ja verliefdheid maakt niet alleen blind maar ook erg egoistisch. Ik heb nl ook nog 2 kindertjes die ook al die ellende hebben meegemaakt. Je hebt hier niet veel aan maar nogmaals sterkte met alles en echt waar,alles slijt...

gr. Zep

afbeelding van roel32

Maakt niet uit Zep, ik heb

Maakt niet uit Zep, ik heb daar ook veel aan en bovendien we zijn hier op dit forum om elkaar ook te helpen. Wat ik wel weet is dat de roze wolk automatisch na een paar maanden verdwijnt, ik schat hoogstens 6 maanden.

Iemand die dat de kinderen aan kan doen...ik vind het schrikbarend. Vecht er gewoon voor, gooi niet gelijk de handdoek in de ring, relaties komen met pieken en dalen, relaties hebben nooit constant een piek, maar sommigen zitten in een dal, zonder te weten dat er betere tijden komen en geven gelijk op en denken "constante piek" te vinden bij een ander.

groetjes roel

afbeelding van roel32

Beste Geraldine , om terug

Beste Geraldine ,

om terug te komen op je laatste post, het lijkt een beetje op het lot, wat onomkeerbaar is. Ik zal me er inderdaad in moeten berusten dat ik er niets aankon veranderen en doen en dat het zo moest zijn.