Voel me verschrikkelijk..

afbeelding van Ugly Duckling

Daar zit ik dan, op zaterdagavond... in mijn nieuwe huis met tranen in me ogen. Let op het is een lang verhaal maar misschien is het eraf schrijven wel juist goed..

2 jaar geleden leerden we elkaar kennen in een kroeg in mijn woonplaats, hij was op voetbalkamp daar. Met een cheesy openingszin van zijn kant begonnen we het gesprek, onafscheidelijk na 1 avond. We hebben elkaar nog 3 x vaker gezien dat weekend, en hij vertrok weer naar zijn woonplaats. We besloten contact te houden, maar omdat de afstand te ver was, en onze levens te druk verwaterde het contact..

Anderhalf jaar later ( afgelopen augustus) vonden we elkaar weer terug, we spraken af en hebben heerlijk genoten, echter vond hij het die keer te snel gaan. Zonder enige waarschuwing negeerde hij me zomaar, pas na 2 weken geen contact te hebben kreeg ik een uitleg..Ik kwam erover heen, en ging door.

Tot ik in een zwak moment begin december hem een smsje stuurde, dat ik hem miste en weer wilde zien. Dit bracht een hoop los, aangezien ik ook zou gaan verhuizen. Ik zou dichterbij komen wonen, en daar had hij wel oren naar. We hebben 2 maanden heerlijk doorgebracht, we gingen weekendjes weg, hij was geweldig voor me.. En ik besloot vaart achter mijn verhuizing te zetten, en binnen een maand was alles rond.. En hij vond het zo geweldig bij mij in de buurt te wonen, dat we eindelijk wat op konden bouwen ( en nu ik dit typ, beginnen de tranen weer te stromen, want hier zit ik dan, zonder hem).

3 weken geleden, tijdens een lange wandeling vertelde hij me dat hij het niet wist, hij wilde me niet kwijt maar was niet hotel de botel.. hij had altijd relaties gehad en wilde nu wel een beetje genieten van vrijgezel zijn.. ik vertelde hem dat ik hem wel tijd wilde geven maar niet super lang wilde wachten, en dat snapte hij wel..

Sinds dat moment nam hij steeds meer afstand, ik kreeg bijna geen berichtjes meer, er kwam geen moeite vanuit hem..helemaal niks. Sporadisch contact en verder niks.. Afgelopen zondag zijn we gaan wandelen, en ik heb sinds zondag we 2 berichtje gehad, 1 x dat hij dit weekend niet kan, 1 x fijn dat je klaar bent met werken..

Ik heb hem vanmiddag een appje gestuurd ( want ja op de een of andere manier is hem zien nogal moeilijk, hij heeft gewoon geen tijd zegtie), dat ik niet meer wil wachten, dat het mijn hart breekt en ik gek op hem ben, maar dat dit me sloopt. Dat hij geen moeite voor me doet, en dat ik dit niet meer wil. Dat hij maar gewoon moet genieten van zijn vrijgezelle leven.

Hier heb ik geen reactie opgehad, maar hier zit ik dan, in een huis waar ik heeeel blij mee ben, in een nieuwe stad ( waar ik nog niemand ken) zonder hem, degene die het helemaal zag zitten met mij.. Het liefst zou ik gaan stappen maar vriendinnen kunnen helaas niet.. Dus in tranen op de bank, en alles overdenken.. maar het kills me.. Ik ben gek op deze man, ik wil met hem verder.. en hij negeert het gewoon.

afbeelding van HappyLady

Lieve Ugly Duckling, Ik

Lieve Ugly Duckling,

Ik hoop dat je tranen inmiddels over zijn. Wat een rotsituatie zeg! Zet anders een goede plaat op. Muziek helpt mij altijd. Of misschien een kroegje in de buurt?

Ik herken wel wat dingen in jouw verhaal. Het doet pijn wanneer een anders er anders in zit dan jij, dat de gevoelens niet hetzelfde zijn. Ik probeer mezelf te troosten met de gedachte dat ik er relatief snel achter ben en dat er niet jaren met hem op heb zitten. Misschien helpt dat jou ook.

Tegelijkertijd snap ik ook dat je hem niet zomaar uit je hoofd kan zetten. Dat kan ik ook niet. Probeer afleiding te zoeken. Dat is moeilijk en gaat bij mij ook niet altijd even goed, maar het helpt wel.

Veel sterkte!

afbeelding van Ugly Duckling

Bedankt voor je reactie, de

Bedankt voor je reactie, de tranen zijn nog even blijven stromen, en heb me ontzettend boos/rot gevoeld dat hij mijn berichtje keihard negeert, maar dat soort dingen doet hij wel vaker. En ik probeer er gewoon niet aan te denken.

Ik ben heel vroeg gaan slapen aangezien ik 6 dagen per week werk en ik was helemaal op, tot mijn verbazing de hele nacht doorgeslapen, ik zal wel echt heel moe geweest zijn.

Ik denk niet dat ik nog een reactie moet verwachten, en laat dan ook niks meer van mij horen, hij weet mijn nummer, adres enz. om nog moeite voor me te doen. Maar ik denk zelf dat hij geen enkele moeite zal gaan doen. En dat doet best wel pijn, op dit soort momenten denk je juist aan de lieve dingen die hij heeft gezegd.

Vorige week hebben we ook amper contact gehad, tot hij zaterdag ineens zei dat hij het zo fijn vind samen met mij, nou zondag elkaar gezien en sindsdien weer geen contact.. Is toch logisch dat ik dat zat ben..? Of heb ik nu een fout gemaakt door het te "beindigen" ?

afbeelding van kiwiii

Nee natuurlijk is dat

Nee natuurlijk is dat logisch! Je bent toch geen speelbal? Hij houdt je aan het lijntje en denkt schijnbaar zelf te kunnen bepalen wanneer hij je ziet en wanneer hij even geen zin in je heeft en je gaat negeren. Heel goed dat je je grenzen aangeeft, en terecht.

afbeelding van petals

ik denk dat jij er goed aan

ik denk dat jij er goed aan hebt gedaan om het te beëindigen hoor. Hij vindt het uiteraard leuk met jou maar hij weet niet wat hij wil, nou ja dan gaat hij maar lekker in zijn eigen tijd niet weten wat hij wil. Jou doet het veel te veel pijn nu om een beetje op de achtergrond aanwezig te blijven. Ik vind het echt wel gemeen van hem om jou dan nu maar te gaan negeren... maar misschien weet hij ook weer niet wat hij daar mee aan moet of hij denkt dat een reactie jou weer hoop geeft, en ja dan is het wel het makkelijkst om te negeren?

Geen idee. We kunnen eeuwen besteden aan het eindeloos analyseren van het hoe en wat... maar wat helpt het allemaal. Kijk naar de feiten: hij is er niet voor jou, hij wil geen relatie, hij geeft het duidelijk aan dat hij vrij wil zijn. Nou ja, dan is ie maar vrij. Maar wees dan ook niet steeds beschikbaar als optie. Dat zou ik je echt willen aanraden. En je energie vooral gaan steken in het opbouwen van een leuk sociaal leven in die nieuwe stad: dat wordt namelijk gewoon JOUW stad!

afbeelding van HappyLady

Het is heel logisch dat je

Het is heel logisch dat je het zat bent. En ik denk niet dat je een fout hebt gemaakt door het te beëindigen. Ik kreeg laatst een mooie spreuk: if someone wants to be in your life they'll make an effort to be in it. So don't bother reserving a space in your heart if someone doesn't make an effort to stay.

Misschien heb je hier iets aan! Als je het op kunt brengen, zou ik geen contact meer met hem zoeken. Zoals hij nu is, dan ben je veel t goed voor hem. Hij verdient jou niet.