Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Voel me zo eenzaam
Ik voel me zo eenzaam. Je bent er nog wel maar ook weer niet. Zolang je niet weet wat je wilt kan je weinig geven. Ik wil gewoon liefde voelen. Ik wil zo graag dat je je armen om mij heen slaat en me stevig vasthoudt. Je doet het wel bij de kinderen en niet bij mij. Ja, heel soms krijg ik een aai over m'n hoofd. Dat deed je altijd al maar ik hunker er gewoon naar. Ik wil weer blij worden. Voel me soms zo somber en dan loop ik naar je toe, sla me armen om je heen en dan houd je me niet eens echt vast. Wil zo graag dat je m'n hand pakt als we ergens lopen. En doordat ik er zo naar verlang neem ik het initiatief. Je reageert wel maar zou zo graag willen dat jij het uit je zelf doet. En dan denk ik weer aan je weblog waarop je samen met haar aan het schrijven was. Daarin schreef je altijd zo lief over haar. Ik wil zo graag dat je lieve dingen tegen mij zegt. En ja, ik weet ook wel dat ik aan me zelf moet denken, zelf moet proberen een leuk leven te krijgen maar dat voelt nu niet zo. Heb het er zo moeilijk mee. Weet helemaal niet meer wat ik nog leuk vind. En ik weet ook dat ik het verleden niet moet romantiseren. Maar ik wil voelen dat er iemand om me geeft, die me lief vindt en lieve dingen tegen me zegt. Bah, ben zo verdrietig van dit hele gedoe. Waarom kan ik niet gelukkig zijn? Word ik ooit weer gelukkig?
- Gast's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
jeetje Odie
Wat naar zeg. Ik snap dat je je zo rot voelt. Ldvd kan zo eenzaam zijn he. Moeilijk he, je kunt er echt niks aan doen. Behalve vechten tegen het verdriet. Probeer dat maar. Het moet er toch uit, dat wel, maar probeer jezelf te zetten tot het doen van dingen. Je wordt zeker weer gelukkig, en iedereen die hier schrijft zal je gevoel herkennen. Heel veel sterkte.
He odie
Ben blij dat je deze site gevonden hebt om je verhaal van je af te schrijven!
Wat zal jij je eenzaam voelen,met een man die{nog}niet weet wat hij wil en je daardoor niet kan geven wat jij nodig hebt!
Je moet er inderdaad voor oppassen dat je het niet gaat romantiseren!
Het lijkt mij heel erg moeilijk dat je steeds zelf het initiatief moet nemen!
Je hele wereld staat nu op zijn kop,maar er komen echt betere tijden Odie{ik geloofde het ook niet}maar ik kan nu wel zeggen dat het langzaamaan wel wat beter gaat!
Blijf vooral in jezelf geloven!Hou vast aan wat jij belangrijk vindt!
Ik denk dat iedereen hier de vraag Waarom kan ik niet gelukkig zijn en word ik ooit weer gelukkig?zich meerdere malen heeft afgevraagd!
Ik hoop dat ik ooit weer gelukkig zal zijn en dat hoop ik voor jou ook!
Sterkte!groeten van een onzeker meissie
Hoi onzeker meissie
Ja, ik weet diep in mijn hart ook wel dat er ooit een einde komt aan deze moeilijke tijd, maar vind het zo moeilijk om vooruit te kijken. Juist die onzekerheid van hem brengt mij nog meer onzekerheid. Heb vandaag besloten (althans probeer ik te besluiten) dat ik ga proberen dingen zelf te ondernemen. Ik wist al dat ik me veel te afhankelijk heb opgesteld en ga nu proberen het zelf leuk te krijgen. Alleen soms wil je gewoon even z'n armen om je heen willen voelen! Heb hem vandaag ook verteld wat ik mis en dat ik wil LEVEN, gelukkig zijn, iemand hebben die zegt dat hij van mij houdt, etc. Hij hoorde het aan en wist niets er op te zeggen. Natuurlijk zat ik weer te huilen, ook geen arm om me heen of een aai. Helemaal niets.
Hoi Odie
Ik vind het al heel knap van je dat je het gaat proberen om dingen te ondernemen!
Als het al in je koppie zit dan kom je ook wel zover om het uit te voeren!
Ik snap heel goed dat je zijn armen om je heen wil voelen{ik zou er ook heel wat voor over hebben,om nu in de armen van mijn ex te liggen}
Maar uit je verhaal begrijp ik dat je man dat niet kan{zit hij met zichzelf in de knoop}hij kan je geen liefde geven{nu}en dus ook niet op je verhaal reageren!Wat moeilijk allemaal!!
En begrijp ik uit je verhaal dat jullie nog wel samen in een huis wonen?
Dat maakt het er ook niet makkelijker op!Nogmaals veel sterkte en kies nu maar voor jezelf!je kan het!!
Groeten van een onzeker meissie
Klopt, onzeker meissie,
Klopt, onzeker meissie, nadat hij huilend op de stoep stond 's nachts is hij dezelfde week weer thuis gekomen. Stom ja, want het wordt er niet makkelijker van. Toen hij weg was had ik veel minder moeite er mee, behalve als ik andere stellen lief tegen elkaar zag doen. Heb jij dat dan niet? Dat je 'm dan zo erg mist? Heb jouw verhaal ook gelezen, is ook moeilijk. Want, net zoals bij mij, als je blijft wachten heb je straks niets meer. Je moet inderdaad voor jezelf kiezen,begrijp ik ook maar is wel moeilijk!
Groetjes, Odie
Nou en of ik hem mis
Die onzekerheid van niet weten waar je aan toe bent dat is slopend!
Bijna onmenselijk zelfs!Ik ging daar bijna aan kapot!Nu ik weet waar hij voor gekozen heeft{al vraag ik mij wel af of dat de juiste keuze is}heb ik meer rust gekregen!
Ik weet waar ik aan toe ben,en dat is nu het allerbelangrijkste!
Natuurlijk mis ik hem,maar wat heb ik er aan,om in dat gevoel mee te gaan,hij is er niet,en zal er waarschijnlijk nooit meer zijn om zijn armen om mij heen te slaan!
Ik dacht dat het mijn grote liefde was,en nog denk ik dat wel!
Ik kan alleen maar hopen dat we ooit in de toekomst een vriendschap kunnen opbouwen,want we kennen elkaar te lang om alles maar weg te gooien!
De tijd zal het leren Odie of hij de juiste keuze heeft gemaakt,{kon ik maar in de toekomst kijken}Ik vind dat jij in een supermoeilijke situatie zit,je man om je heen,de onzekerheid,en niet de rust kunnen vinden die zo belangrijk is voor je!
Kan jezelf niet een paar dagen even bij een vriendin ofzo logeren?Of zie je dat niet zo zitten?
Groeten van een onzeker meissie