Lieve lieve lotgenoten, velen kennen mij nog niet goed maar velen kennen mij wel al heel lang.
Ja hoor nu ben ik na Senzy en Moerbei en Stijntje22 aan de beurt om jullie te vertellen dat ook ik op de goeie weg ben. Na 8 maanden!!!!!!! pffff voel ik me eindelijk stukken beter. Ik kon dingen niet loslaten omdat ik gewoon pijn, verdriet, teleurstelling had in hem en kreeg het niet uit mijn gedachten. Elke keer waar ik ook was moest ik huilen als ik er over sprak bij mijn psycholoog of huisarts (zo emotioneel). Hoe heeft hij me zo aan het lijntje kunnen houden terwijl hij zo twijfelde en ik maar gevochten heb voor ons. Hoe kan iemand je zo behandelen. Ik baalde van mezelf dat ik daar steeds nog om moest huilen, maar komt gewoon van de pijn die hij me gedaan heeft. Niet dat het uit is maar die oneerlijkheid eromheen.
Maar goed vorig weekend heb ik te horen gekregen dat toen we vorig jaar oktober samen 2 weken naar Turkye gingen hij al aan iedereen heeft lopen te vertellen dat helaas de vakantie al geboekt was maar hij daarna met mij zou gaan stoppen. Iedereen, vrienden, familie wisten het dus al, behalve ik. En die klojo in de vakantie nog zo lief aardig en leuk doen, terwijl hij al wist dat hij ging stoppen na de vakantie. Ik nog zo veel in zijn armen lag om hem te zeggen hoe veel ik van hem hield en zo gelukkig met hem was en hij maar zeggen hoe blij hij daar mee was. Terwijl hij al met andere gedachten liep. Wat een klootzak en een hufter. Als je niet meer van iemand houdt ok dat kan maar wees eerlijk en rechtvaardig maar speel niet met iemand. Want ik was in de waan dat we gelukkig waren pfff. Nu hoor ik dat hij al weer samenwoont met een nieuwe en haar huis te koop staat, dus ja hij is het niet eens waard om nog aan hem te denken. Het deed me pijn om te horen maar mijn vermoedens werden bevestigd en misschien is dat goed geweest voor me. Ik heb hem in die nacht nog 3 vette smsjes gestuurd, waarop hij me de volgende dag belde. Ik heb niet opgenomen en hem daarna een dikke mail gestuurd en ik ben er nu klaar mee en o wat voelt dat fijn!!!! Ik voel me sinds vorig weekend stukken beter. Ik ben blij dat ik nu eindelijk na 8 maanden een soort van opluchting voel en eigenlijk zelfs spijt heb dat ik hem ooit heb ontmoet.
Ik ga nu voor mezelf, mijn kind en hopen op een nieuwe baan.
Ik weet zeker dat het met jullie ook goed gaat komen, al staat er geen tijd voor, want het heeft tijd nodig.
Ik ga nog niet weg maar schrijven zal ik niet veel meer doen maar wel lezen en soms reageren.
Ik kies nu voor mezelf.
Ik wens iedereen heeeeeeeeel veeeeel sterkte want ik weet hoe erg ldvd is, ik ben er bijna aan onderdoor gegaan.

Heeeeeel veeeeel liefs van mij voor jullie allemaal

Vlinder