Hoi lieve Sunny, ik dacht wel dat je hier op zou reageren over die muur. Maar ik heb het anders bedoeld. Je hebt verschillende soorten mensen en is alleen maar mooi vind ik. De 1 is wat meer open dan de ander en de ander wat meer gesloten, dat is het mooie van mensen. Zijn rustige aard (hij noemde zichzelf saai) kon ik ook zeer mysterieus, aantrekkelijk vinden, ik kon hem wel opvreten dan haha. Ik kan ook heus weleens dichtklappen hoor ja is toch menselijk, maar ik ben wel een open persoon. Ik had het meer over een egoistische muur, iemand volledig, eigenwijs negeren zonder empathie, zonder bezorgheid als ik er zo radeloos van werd, en hij zag dat, dat is pas erg!! Dat vind ik een nare karaktertrek, als zwaar vernederend heb ik dat ervaren, werd er zo verdrietig van. Ook dat weg lopen niet wetende waar hij was, alleen omdat het niet goed uitgesproken werd. Mij dan expres jennen pffff, kan er nog steeds niet over uit!! Ik wist niet wat me overkwam, ik dacht wat is dit? Ik had dat nog nooit meegemaakt. Ik ben nog steeds aan het helen daarvan, ik moet dat echt verwerken ook naast mijn liefdesverdriet. Jij bent denk ik juist een lieve vrouw met empathie, als ik je zo mee maak hier, en dat je soms een muurtje had nou ja is toch niet zo erg dat zit in de aard van het beestje. Misschien een soort verlegeheid van jou, beetje dichtklappen. Heeft ook zijn charme hoor. Lief juist. Daarom verlaat je iemand niet, vind ik. Ik weet als je ouder wordt dat het vaak minder wordt. Mijn ex en ik wilden samen oud worden en echt waar ik nam hem met zijn ''foute'' manier van benaderen op de koop toe. Liefde is blind. Mijn liefde was onvoorwaardelijk, liefde overwint alles vind ik. Ik nam hem met muur en al. Ik dacht altijd weer we schaven ons wel bij. Bij een volgende relatie weet ik dat ik daar niet meer aan begin aan zo een nare karaktertrek omdat mij dat zooo radeloos maakte, maar ik denk niet dat er veel mensen zo erg zijn. Snap je mijn verhaal nog een beetje? haha, veel liefs van mij xxx