Waarom?

afbeelding van ypuam

Ik zit nog steeds met een vraag, waar ik een antwoord op zoek. Is het een vraag die ik haar kan stellen, waar ik een antwoord op verdien? Of is het een vraag die me alleen maar meer pijn zal doen, en haar misschien ook?

Dat ze bij me weg wou dat begrijp ik, maar ze hield zo veel van me en daarom kwam ze altijd terug. Ze wou alleen zijn, maar kon het niet, tot die ene dag, toen ze de knoop door hakte.

Ze kwam terug van een weekje vakantie en gaf me twee zoenen op mijn wang, ik merkte het direct, geen intimiteit, maar een observerend blik. Ze zag direct dat ik brak, daar waar ik me normaal me juist op het best voel, bij al mijn vrienden. Ik vluchtte, wist me geen raad.

Nu al een lange tijd later is ze nog steeds zo cool, en weet ze me goed uit de weg te gaan. Gisteren kwam ik haar echter tegen en spraken we af dinsdag wat bij te praten, iets waar ik naar verlang. Maar mag ik haar dan vragen, waarom ze niet meer van me houd? Dat ze weg wil weet ik wel, maar dat wou ze altijd al, maar waarom was het gevoel er niet meer? Waar houd ze niet meer van me?

Of is dat een gekke vraag, waar geen antwoord op te geven is?

afbeelding van mosterd

antwoord

Tja, er zal ongetwijfeld een antwoord op zijn... in geen enkel geval zal het een antwoord zijn waar je wat aan hebt, wat mee kunt, of waar je wat mee kunt veranderen denk ik...

Misschien houdt ze nog wel van je, maar verwacht ze dingen die jij haar niet geeft of hebt gegeven, en neemt ze afstand van je...

Zo is het bij mij in ieder geval...hahaha...

afbeelding van ypuam

thx

Sowieso heel erg bedankt voor je antwoord, dat doet me sowieso al veel. Ik heb ook geen idee waarom ik de vraag wil stellen, misschien wil ik weten wat ik had kunnen doen. Ik ben nu zo machteloos. Ik heb alles gedaan wat ik dacht dat ik kon, heb altijd me volledig ingezet voor de relatie en om haar gelukkig te maken.

Misschien was er iets, wat anders moest of kan waardoor ik eidenlijk verder kan gaan, en mijn eigen fouten kan inzien.

afbeelding van mosterd

zuigt...

Graag gedaan. Het is zwaar kut, het zuigt...dat is 1 ding wat zeker is. Ik heb mijn ex wel gesproken en spreek haar nog omdat ik wel dat antwoord wil hebben en ik wil wel mijn fouten inzien en er van leren...en tegen haar wil zeggen dat ik ervan aan het leren ben. Ook al helpt dat ons niet bij elkaar het helpt mij om de pijn te verwerken. Tegelijkertijd besef ik dat het niet allemaal aan mij heeft gelegen ook al voelt zij dat zo... of komt het omdat zij denkt dat we niet bij elkaar passen....

Mijn ex daarentegen vraagt aan mij wat haar rol dan was... zij houdt zich vast aan het feit dat ze vind dat we niet bij elkaar passen om alle dingen die zijn gebeurd....tja aan haar rol daar kan ik geen invulling in geven. Natuurlijk voel ik dat wel, ik denk bij mijzelf (ok dat komt dan helaas na het gesprek) ik heb ook wel eens erkenning nodig gehad voor de dingen die ik deed zoals ik ze deed....je hebt mij ook wel eens het gevoel gegeven dat ik door je werd afgewezen. En hee dat ligt echt niet alleen bij mij hoe ik er mee omga. Wat ik wel weet dat als je met zijn 2en bent het ook door allebei komt, de manier waarop beiden met dingen omgaan. Als mensen samen een relatie aangaan dan gaan ze fouten maken, kleine en hele hele grote... dat doe ik met haar... zij met mij.. ik met een ander en zij ook met een ander...

De kunst is dat je beiden ervoor kiest om je fouten in te zien en ervan te leren.... als 1 van de 2 dat niet wil doen, toen niet, nu niet of later niet... dan gaat het daar mis... liefde is uiteindelijk toch een keuze... in het begin niet... later wel... je moet kiezen om ervoor te vechten en jezelf te verbeteren... Voor mij doet het pijn dat dat op deze manier moet. Het moet, ik kan niet anders, ok weglopen doen alsof het niet gebeurd is, schelden dat het aan haar ligt...dat weiger ik.... ik ga er doorheen en ben vastbesloten om er sterker uit te komen. Ik weet nu dat in een volgende relatie er een moment komt dat ik zal moeten kiezen voor de liefde die ik voor een ander voel...nimmer zal ik er ooit nog van weglopen, vechten zal ik voor datgene waar ik recht op heb, wat ik verdien, wat ik nodig heb. Vechten zal ik voor de ander en waar zij recht op heeft en op wat zij verdient en nodig heeft.