Waarom?

afbeelding van Aardbei11

Ik weet ook niet hoe en waarom ik op deze site terecht kom..
Voel me egt zo klote dat ik het niet
meer weet en ff moet schrijven..
Heb een hele tijd geleden eindelijk weer een lieve jongen ontmoet ben nog
nooit zo blij en verliefd geweest we waren weekenden,
zoveel dagen en nachten bij
elkaar.. belde iedere dag, omdat hij niet om de hoek woonde..
het was goed zo spraken elkaar genoeg zagen elkaar niet TE veel
het was zo fijn om smorges langs elkaar wakker
te worden..vertrouwen ontbrak er ook geen moment
je kon zien dat hij dol op mij was en ik op hem..
dit kon nog wel jaren doorgaan
althans dat dacht ik/we
heerlijk toch? zou je zeggen.. tot 10 dagen geleden we hadden in de stad
afgesproken omdat hij niet kon blijven slapen, smorgens moest werken..

ik zag hem denk wat zie jij eruit gister heftig feestje gehad ofzo
beetje vaag allemaal..
tijd later zeg nou lief je hebt wel heel erg veel gedronken gister of niet? jajaa sorry,,
na iets gegeten te hebben nog wat rondgewandeld gaan we naar een cafetje
na 10 min zuchten steunen en kreunen komt er ineens "liefje.. ik voel me zo klote".. mijn eerste opmerking meteen: "wat heb je gedaan?:|"
neee ik vind je zo leuk en ik weet echt niet hoe we verder moeten.. heb helemaal niet veel gedronken gister heb al heel de week slecht geslapen en al voel me zo beroerd.. zag je straks aankomen lopen wist niet hoe ik dit moest gaan vertellen..
Ik denk dat we zo niet door kunnen gaan heb je daar ok wellis aan gedacht?
Ik zeg jawel maar het is toch fijn zo en we zien het vanzelf wel.
jaa maar heb
nu al een hekel aan het reizen..
ik wil altijd bij je zijn wanneer het even kan enzo. ,volges mij leiden we ook 2 verschillende levens..
ik woon bij mijn vrienden jij nog bij je ouders
(Ben over een jaartje weg, me ouders gaan zowizo nog verhuizen dit jaar dus dan zou het helemaal neit meer ver weg zijn maar goed dat terzijde)
ook mijn ouders had hij geen moeite mee en hun niet met hem het was gewoon..
normaal iedereen ging zijn gang..
Jaa dit is meer rationeel dat ik het niet kan en als we zo nog door gaan word het over een half jaar nog erger..
en ik wil je geen pijn doen.. vind je zo leuk wil iedere dag wel
langs je wakker worden.. wil dit eigelijk helemaal niet!
waarom is het zo kut.. nou ik zit daar natuurlijk te huilen
Ik: "jaa maar waarom dan?" hij zegt.. jaa dit is nu precies wat ik bedoel dit is niet rationeel maar emotioneel lief.. ik weet het egt niet meer en ik wil egt niet dat je me vergeet.. ik zeg jaa volges mijis het eerder andersom nee nee dat moetje echt niet denken..
maar het lijkt me wel het beste dat we elkaar even niet spreken..
na nog wat gepraat te hebben beetje in die bank gehangen te hebben besluiten we nog ff de stad in te lopen.. we hebben nog 2uur rond gewandeld serieus op iedere hoek van elke straat moest hij stoppen om me te knuffelen en vast te houden.. nog even gezellig gedaan en gepraat.. na langzaam strompelent arm in arm aan gekomen op het station.. staan we daar.. ik echt met het idee ik zie je nooit meer terug.. we zoende knuffelde ofdat hij morgen dood ging of op wereldreis ging.. na 3 min ging de trein ik liep huilend weg.. Waarom? als jeme toch zo leuk vind en alleen nog maar verliefder op me word.. Ik snap het nog steeds niet denk er egt iedere sec van de dag aan hoe leuk het was en kan zijn..2 dagen later spreek ik hem tussen neus en lippen door op internet hij zegt dat hij het afscheid zo erg vond en toen hij me zag weglopen me het liefst meteen opbelde maar dat
hij zich in heeft in kunnen houden.. het ergste is nog dat ik hem niet meer kan bellen en wil zo graag bellen of smsen maja dan kom ik weer wanhopig over?
Mis je me nog wel? off ben je me alweer vergeten.. Komt het nog ooit goed?Zie
Zie ik je nog ooit.. Kan ik uberhaupt iets doen help.. word helemaal gek..
moet er niet aan denken dat hij met een ander meisje in bed ligt.. en jaa er zit tenslotte toch 110 km tussen dus controleren word moeilijk.. hou het niet meer vol pak straks egt die telefoon als ik niet op pas
Kortom heeftiemand raad of ong. hetzelfde mee gemaakt..
of snapt het enig sinds? damnn voel me zo beroerd!

afbeelding van the_dude

damn

Ik vind het echt een aangrijpend verhaal en kan het net droog houden .
Ik weet niks positiefs te zeggen maar wil wel laten weten dat ik je verhaal aandachtig heb gelezen en met je mee voel .
Wat kan de mens toch raar in elkaar zitten zeker wanneer het met liefde heeft te maken .
Ik hoop zo erg dat het goed uit gaat pakken en laat het alsjeblieft weten wanneer je wat weet .

Misschien vreemd maar ik geef je een virtuele knuffel en zeg dat hoe het ook loopt het allemal goed zal komen .... Ralf