Waarom...?

afbeelding van Janneke82

Waarom doe ik mezelf dit aan? Hij is vreemd gegaan, heeft een affaire, en ik kruip voor hem. Probeer het hem naar de zin te maken, probeer hem op allerlei manieren weer aan me te binden, door te schreeuwen, te huilen, te praten, te verleiden, en het loopt allemaal op niks uit. Op een knuffel, ja, maar meer ook niet. Momenteel wil ik geen knuffel. Momenteel wil ik alleen hem, maar dan wel helemaal.
Hoe kan je een relatie van twee jaar van de ene op de andere minuut afmaken? Hoe kan je een relatie kapot maken, zonder ook maar de ander een kans, een minimale kans, twee seconden verdediging, te geven? Het is zo laag van je, zo hopeloos, je bent zo hypocriet, je zoent haar en slaapt met mij.
Ik snap nog steeds niet waarom je niet hebt willen praten, en waarom je nog steeds niet wilt praten. Je bent niet eerlijk tegenover mij; nu twijfel ik er zelfs aan of je gevoelens dan ooit wel oprecht waren. Of was het alleen maar makkelijk, bij mij intrekken toen je je huis werd uitgezet?

Gisternacht heb ik even naast je gelegen, op je ge?ɬØmproviseerde bed, en vanochtend ben ik weer even bij je gekropen- ik kan niet goed slapen zonder jou. Nog niet aan gewend.
Maar het gevoel verandert. Na tien minuten had ik het wel gehad- je rook anders, je voelde anders aan, je voelt niet meer zoals je eerder was. Ik heb lang naar je zitten kijken, zoeken naar die persoon waar ik van heb gehouden (of waar ik nog steeds van hou), zoekend naar die persoon waar ik verliefd op ben geworden. Ik kon die persoon niet meer vinden. Dat was een pijnlijk besef. In twee weken tijd ben jij veranderd van de persoon die alles voor mij was, tot de persoon die me elke dag weer een beetje verder de vernieling in helpt. Elke dag maak je weer een beetje van me kapot. Ik heb nooit geweten dat haat en liefde zo dicht bij elkaar konden liggen.

Waaraan heb ik dit verdient? Wat geeft je het recht iemands leven te ru?ɬØneren? En waarom, in godsnaam, waarom heb je mij niet de eerlijke kansen gegeven die ik, dacht ik, wel verdiend had, na twee jaar?

Waarom wil ik je terug, waarom hou ik nog van je, terwijl mijn rationele kant zegt dat ik je zo snel mogelijk kwijt moet, op straat moet zetten, je net zo terug pakken als je mij hebt gepakt?

Ik heb de kans om jou leven ook helemaal te verpesten; ik kan je leven tot een complete hel maken. Waarom ik dat niet doe? Omdat ik, ondanks alles, nog steeds van je hou...

afbeelding van Lifebegins

Het rare is dat men vaak de

Het rare is dat men vaak de ex gaat idealiseren. Dat doe jij nu ook.
Dus denk maar aan de pijn die hij jou gedaan heeft!
Ik begrijp dat jullie nog steeds in hetzelfde huis wonen? Dat moet echt een kwelling zijn, ik heb het zelf ook meegemaakt. Hij is bij jou ingetrokken zeg je, nou zet hem ook maar het huis uit dan. Dat is echt het beste hoor, dan pas kan je gaan verwerken. Als jullie elkaar steeds weer tegenkomen blijf je die hoop houden. Valse hoop wel te verstaan..
Als je die afstand hebt ga je de dingen in een ander perspectief zien, wordt alles duidelijker.

Sterkte, LB.

afbeelding van Janneke82

Dank je!

Hoi LB,

Bedankt voor je commentaar- alles wat je zegt, is waar, maar nu moet ik het nog even voor mezelf waarmaken...ik begrijp gewoon niet hoe iemand een goede relatie van 2 jaar gewoon weg kan gooien voor een stomme verliefdheid...(en ik wil hem zo graag terug! ik wil gewoon dat alles weer wordt zoals eerder...eerder is nog geen maand geleden...)

Liefs Janneke

afbeelding van geraldine

Lieve Janneke, Ik kan me erg

Lieve Janneke,

Ik kan me erg inleven in de pijn die je voelt. Je vraagt waar je dit aan verdiend hebt... maar een liefdesrelatie is nou eenmaal geen zakelijke relatie waar je in investeert en dat zich dan terugbetaalt. Liefde is lang niet altijd fair of eerlijk...

Ik denk dat je tijd nodig hebt, maar ik zou idd. wat lb ook zegt, niet meer hem in een huis willen wonen. Je maakt het jezelf er heel moeilijk mee. Maar ik snap wel dat je niet zomaar afstand van iets kan doen. Misschien moet je eerst nog meer pijn van hem voelen.. je begint nu al anders naar hem te kijken. Dat zal misschien nog groeien, dat andere beeld. Hij wordt meer en meer degene die ook van iemand anders is.. niet meer alleen van jou.

Wacht niet te lang en hou je zelf niet voor de gek.
Ik wens je veel sterkte!
Liefs,
Geraldine.