Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Waarom????
Het doet zo een pijn. Gisteren kwam ze nog op msn vragen of ze nu niets meer tegen me mocht zeggen. Ik heb haar gezegd dat dat het beste is. Dan kan ze nadenken en kan ik alles verwerken.
Gisteravond ben ik op de autosnelweg in tranen uitgebarsten, toen ik een liedje hoorde dat ze nog voor me had aangevraagd, een paar weken voor die andere vent in het spel kwam.
Ik kan nog steeds niet geloven hoe snel dat gevoel van haar is omgeslagen, en ergens ben ik er zeker van dat die gevoelens niet oprecht zijn. Die vent is zeker niet oprecht. Daar ben ik WEL zeker van. Die wil gewoon eens spelen en dan terug gaan naar zijn vrouw en kinderen.
Het doet gewoon zoveel pijn. Ik weet niet wat ik met mezelf moet aanvangen. Ze weet hoeveel ik van haar hou en als ik dat zeg, komt het recht uit het hart. Waarom kan ze dat nu niet aanvoelen?
WAAROM WAAROM WAAROM????
- Broodje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Broodje
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hoi Broodje
Allereerst wil ik je zeggen dat ik het heel knap van je vind dat je tegen haar gezegd heb dat ze voorlopig maar niet tegen je moet praten op msn. Ik weet dat die stap heel erg moeilijk is maar het is wel de eerste stap in de goeie richting. Vervolgens wil ik je zeggen, geef je verdriet de tijd, als je wilt huilen, huil dan. Als je wilt schreeuwen, schreeuw dan. In de loop van de tijd zal het steeds wat beter met je gaan, tot je op het punt komt dat ze je weinig tot niets meer doet, maar voordat je zo ver bent heb je nog een lange weg te gaan. Echt tijd heelt alle wonden en je verdient zoveel beter dan haar vergeet dat niet.
Pijnlijk
Ik vind het zo erg dat je zo'n pijn hebt. Bij mij heeft het ook zo diep gezeten, maar het klopt toch echt dat het na een tijdje beter gaat...
De weken nadat het uit was ging het bij mij eigenlijk elke dag slechter omdat elke dag meer het besef kwam dat het echt wel over was. Tot ik op een bepaalde dag wakker werd & dacht: 'Verdorie vent, wie ben jij om mij dit aan te doen? Wat geeft jou het recht zo met mijn hart te spelen?'
& dat was zowat het keerpunt. Vanaf toen af aan was ik niet 'genezen', maar ik kon alweer terug lachen & had terug zin om buiten te komen.
Uiteindelijk komt alles wel goed, misschien niet op de manier die jij nu nog in gedachten hebt, maar het komt goed met jou... & met iedereen hier.
Ik had haar gewoon moeten lat
Ik had haar gewoon moeten laten vallen toen het gebeurd was. Dan was dit allemaal niet zo ver gekomen en had ze het misschien nog op tijd ingezien dat ze helemaal fout bezig is.
Wat een klote situatie....
Zo was ik ook
Ik heb achteraf ook nog vaak gedacht: 'Ik had dadelijk weg moeten wandelen, dan had hij misschien ook de klap van mij te moeten missen gevoeld.'
Maar ik heb ook eerst een aantal weken de begrijpende ex gespeeld. Hij kwam hier nog over de vloer, we hadden nog vrij veel contact. Maar terwijl zat hij wel bij die ander.
Maar uiteindelijk ging ik me daar alleen maar slechter door voelen, altijd weer een sprankeltje hoop als hij kwam, telkens weer pijn als hij weer wegging.
Ik weet niet hoe het bij jou zal zijn, maar voor mij was contact verbreken de juiste oplossing. Tussen ons is het nooit meer goed gekomen, maar daar ging het op het einde ook niet meer om. Ik wou mezelf alleen nog redden, & om dat te kunnen moest hij weg...
Alleszinds heel veel sterkte!
Volgens mij heeft iedereen ee
Volgens mij heeft iedereen een moment waarop hij/zij denkt: had ik maar dit of had ik maar dat gedaan. Maar dat is achteraf. Ik vind gewoon dat zij je zo ontzettend gebruikt heeft. Gelukkig zie je dat zelf nu ook wel in dus nogmaals je bent op de goeie weg.
ik had wel , ik had niet...
Broodje toch, ik kan bijna voelen wat je voelt door het beeldscherm heen, ook omdat ik het heb meegemaakt die pijn. Ook ik dacht had ik maar niet dit of dat of wel dit of dat, maar vroeg of laat was het dan toch gebeurd (en in mijn geval veel erger). Jou ex vlucht ergens voor. Dat heeft niets met jou te maken. Ze vlucht naar die man.
Inderdaad dat zal niet standhouden en dan pas zal ze kunnen denken en voelen, ik vind het zo sterk van je dat je dit kan. Ik kon het niet loslaten en bleef zijn vangnet met alle bijbehorende pijn en het gevolg dat ik zo bang geworden ben voor de toekomst. Maar aan de andere kant leer ik heel veel nu over me zelf en wat ik wil en waar ik sta.
De toekomst? Je weet niet wat ze zal doen in de toekomst, zij gaat nu ergens doorheen en je kan wachten maar krijgt geen duidelijkheid. Die heb je nu wel geschapen voor jezelf, je hebt pijn en verdriet, maar je komt er uit....met of zonder haar (of ze wel of neit terugkomt), in beide gevallen is dit wat je doet goed. Voor jou.
Heel veel sterkte
Eeffie
Het hardste is dat ik er stee
Het hardste is dat ik er steeds aan moet denken dat alles wat ze voor mij gedaan heeft, nu misschien voor die vent doet. Ik ben tekenaar van beroep en ik heb een heel grafisch geheugen. Ik herinner mer al die mooie momenten zo goed en hoe ze keer, rook en voelde.
En dan komt het zo hard aan dat ze dat misschien voor die vent ook doet. Ik ben er zeker van dat ze ?ɬ©cht verliefd is op die vent, maar alleen omdat die vent het allemaal zo mooi kan vertellen. Ik zie hoe ze nu in haar ongeluk loopt en ik kan er niets aan doen. Ook al had ik gezegd dat nooit te laten gebeuren.
Ik mis ze zo.
Maar ik wil ieder van jullie bedanken voor de steun die jullie me geven. Dat doet al heel wat dat ik hier mijn hart kan luchten.
ook voorgehad :(
ik verkeerde met het meisje van men dromen.
had nooit iemand anders gewild!
men hele leven wou ik voor haar opofferen..
en dan ineens liet ze me vallen als een baksteen!
ik kon ook niet meer met haar praten,zelfs niet op msn...
het deed elke keer zo verschrikkelijk veel pijn!
ben veel in tranen uitgebarsten!
nu ben ik al een half jaar verder...
maar kan haar ook niet vergeten.
elk meisje dat mij ziet staan vergelijk ik met men ex!
en dan komt het nooit goed.
bij elk liedje of bij alles wat ik doe moet ik aan haar trug denken!
het maakt je werkelijk kapot!
sterkte!