waarom dan toch nog bericht

afbeelding van Pba1211

Zondag heb ik 2 lange brieven gechreven, 1 om geruime tijd afstand te nemen, daarna 1 om samen hulp te gaan zoeken.
uiteindelijk (mede dankzij mijn mede ervaringsdeskundigen hier Glimlach ) een kort berichtje gestuurd dat ik de komende dagen rust ging nemen om te bedenken hoe wij verder kunnen.

Hierop komt een kort mailtje terug, "goed van je dat je tijd voor jezelf neemt, ik heb donderdag een intake bij de psycholoog om dat ik niet verder kom"

Dat laatste wist ze ongetwijfeld vrijdags ten tijde van ons gesprek ook al, maar goed...

Dus ik dacht dat het wel helder was zo, krijg ik maandagavond een whattsapp ,omdat ze via mij gereedschap had geleend, met de vraag waar dat naar terug moest.... &^*% dacht ik.. eerlijk waar, wat is er dan niet duidelijk aan even rust nemen.
Mijn dommigheid is dan, dat ik me verantwoordelijk voel voor degene die het heeft uitgeleend. Dus maar ff kort het adres doorgegeven.

Achteraf:
Had dat kunnen wachten tot eind vd week, zodat ik de rust erin kon houden? Vast wel,
Dacht ik nu werkelijk dat ze dat gereedschap vandaag al terug zal brengen...? geen idee.. maar denk t niet
Was het dan zo erg geweest om gewoon niet te reageren....? is dat niet net zoiets als Negeren?? en lvert dat dan weer een boze reactie op??
Waarom heb ik dan gereageerd...? Uit "angst"dat ik anders weer een nieuwe discussie krijg die ik weer graag wil repareren omdat ik stapelgek op dr ben en de relatie wil herstellen.
Blijf ik daarmee bij mezelf ? Nee dus!
Hoe had ik dit anders moeten/kunnen doen?
Beseffen dat ik heel duidelijk heb aangegeven rust te gaan nemen, wanneer daar dan weer een boze reactie uit was gekomen omdat ze niet kreeg wat ze verwachtte, dan was het iig haar probleem geweest.

En nu... Dit ga ik niet opnieuw doen, dan maar een boze reactie maar dan ben ik in ieder geval dit keer wel bij meself gebleven. tenslotte mag je ook het respect terug vragen om je besluit te accepteren... toch..??

afbeelding van kroegtijger

grenzen opzoeken

Tsja, ze zoekt wel een klein beetje de grenzen op als je het mij vraagt. Ze zal het denk ik niet bewust doen hoor, maar ze "zoekt" een aanleiding om toch stiekem dan even contact op te nemen. Of het dan handig is om te reageren is natuurlijk aan jou. Ik denk dat ik ook wel hetzelfde had gedaan; kort het adres doorgeven, maar verder ook niets... Alhoewel dat eigenlijk tegen je afspraak ingaat natuurlijk. Niet reageren stelt wel je grenzen duidelijk, maar zoals je zelf ook al aangeeft is de boze reactie dan een mogelijk gevolg.
Dat is ook meteen weer het nadeel van Whatsapp; ze kan zien dat je het hebt gelezen, en dan niet reageren zet snel kwaad bloed. Ik herken dat in mezelf. Als ik een berichtje naar m'n ex stuurde en ik zag dat ze het wel had gelezen, maar er niet op reageerde, dan kon ik ontploffen van woede. Vaak volstrekt onterecht natuurlijk, maar het werkt dan enorm frustrerend.

Je kan je ook afvragen hoe erg het allemaal nu eigenlijk is. Wil je de boel opblazen over een appje met betrekking tot wat gereedschap? Of laat je het van je afglijden en leg je het naast je neer en ga je verder waar je mee bezig was? Je loopt nu alleen maar jezelf op te vreten over iets wat het opvreten niet waard is, toch? Laat het lekker gaan dan...

afbeelding van Pba1211

hahahaha ja je hebt wel een

hahahaha ja je hebt wel een punt natuurlijk..

Maar *&^% (en daar gaan we weer...) in t begin wilde zij rust..nadenken , toen ik dan toch een app stuurde om ff ;langs te komen, respecteerde ik haar niet etc etc bla bla

Enfin, ook nu gaat t om t algehele plaatje maar .... wel tot zover . gelijke monnikken gelijke kappen.
Maar met alle geweldige contacten die ik nu hier heb, is wel ff lekker om een reactie te vragen hahaha

afbeelding van kroegtijger

Ja, ik snap je helemaal. Mijn

Ja, ik snap je helemaal. Mijn ex flikte me exact hetzelfde geintje. Vorige maand wilde ze absoluut geen contact die week, en ik mocht haar niet bellen, niet smsen of wat dan ook. Nou prima, als ze dat wil, dan respecteer ik dat en laat ik haar met rust. 2 dagen later had ik 2 mailtjes in m'n mailbox.. Ok... niet gereageerd, want had geen haast en ze wilde geen contact... weer 2 dagen later nog 2 mailtjes, waarvan de laatste begon met "ik weet niet waarom je niet reageert..."
M'n bek viel open van verbazing; ik dacht even dat ik achterlijk was, maar het was echt haar eigen verzoek geen contact, en echt haar eigen mailtje met de vraag waarom ik niet reageer...

2 weken later stuurde ik haar een berichtje met de beste wensen voor het nieuwe jaar... Wel gelezen, maar geen reactie. Vond ik knap asociaal van d'r, want zo erg is het toch niet? Dat zag ik toen compleet verkeerd volgens haar, en ik moest haar keuze respecteren... Ok, dat maakte de sfeer er niet beter op om het voorzichtig uit te drukken...

Ondertussen ben ik dat wel wat beter gaan begrijpen hoe dat zo dat functioneert bij haar (geen idee of dat bij alle vrouwen zo werkt, maar goed), maar dat is niet zomaar even uit te leggen. Het heeft te maken met emoties, frustraties en irritaties. Bottom line is in ieder geval om er niet te zwaar aan te tillen. Go with the flow zeg maar. Dat zou ik je ook willen adviseren. Go with the flow