waarom deze marteling toch elke keer ????

afbeelding van klootviool

Vandaag hadden we sinds lange tijd weer even samen. Zonder de kinderen. ik had me hier de hele dag op verheugd. Ik sms-te of ze wilde blijven eten en dacht zelfs stiekem aan een leuke avond op de bank met een wijntje erbij. Ik was zo zeker van mezelf om haar weer een beetje te winnen voor me. Ik wilde haar laten zien wat voor een leuke en goede vent ik ben en niet meer herinneren aan de lul die ik was.

Maar er kwam een grote kink in de kabel. We begonnen te praten over ons gevoel. En dat is nu precies iets wat ik niet moet doen. Ik wil geen verwijten maken naar haar maar wel duidelijk maken dat ik het vechten waard ben. Dat ik haar 12 jaar op handen heb gedragen. Ze vroeg hoe het met me ging en ik vertelde haar dat het nu goed gaat. Maar ik ben wel bang om haar los te laten. Omdat wanneer ik haar los laat en doorga met leven haar misschien wel kwijt raak. En als zij dan spijt zou kunnen krijgen van haar beslissing ik haar niet meer terug wilde hebben. Ze keek verbaasd. Ik vertelde dat ik hoopte op een hereniging over een jaar of misschien iets later. En toen kwam de ijskoude douche !!!!!!! Ze wil helemaal niet meer iets met mij. Nu niet en over een jaar ook niet. Ze houdt niet meer van mij, ze geeft alleen nog iets om me. Ze wil dat het goed gaat met me en verder niets. Dus wat doe je nadat je met ijskoud water word overgoten. Ik begon te schelden. Ik was boos en dat is heel onterecht. Maar toch. Ik moest het kwijt. En ik had er meteen zo'n spijt van. Maar het was mijn strot al uit. En toen was alles voorbij. Weg droom en weg hoop.

We houden het nu zakelijk en niet langer dan 30 min samen. Geen verder contact en nooit meer praten over gevoelens. Dus 12 jaar alles delen is nu helemaal weg.

En ik weet dat het niet meer terug komt. Dus waar komt die hoop dan steeds vandaan ?!?!?!?!?!?!? Waarom toch steeds die marteling over mezelf afroepen. En dan elke keer weer tegen de zelfde muur aan lopen en dat doet elke keer zo'n pijn. En het ergste is dat ik haar alleen maar verder wegduw. Dus straks heb ik haar helemaal niet meer. Alleen via een advocaat. En dat wil ik niet.

Dus heeft iemand advies. Behalve tot 10 tellen voor je iets zegt. Want ik ben de honderdduizend al gepasseerd.

afbeelding van rozenblaadje

day by day

Hey
Zoiets is inderdaad wel het laatste wat je wil horen, dat er niks meer is om op te hopen. Aan de andere kant is het wel goed dat ze eerlijk geweest is met je, dat ze je niet aan het lijntje houdt. Hoe hard dit nu ook voor je over komt! Iemand missen is verschrikkelijk, jij staat stil terwijl al de rest verder gaat met leven. Weg herinneringen, weg de liefde, ... alles weg geblazen door de wind. En het enige wat je kan doen is machteloos toekijken...

Ik denk dat dit ook de enige manier is om ermee om te gaan, geef de tijd een kans om jezelf terug te vinden, om op zoek te gaan naar een leven zonder haar. (wat kan ik dat goed zeggen, kben er zelf geen held in!) Probeer veel onder de mensen te komen, want als je jouw verdriet kan delen dan is dat toch een beetje een steun (vind ik persoonlijk) Zeg tegen haar dat ze je nu even met rust moet laten, je hoeft niet te zeggen hoeveel je van haar houdt, want dat weet ze toch al. Dus probeer hard te zijn en verbreek het contact.

Kop op en probeer dag per dag te overleven... Liefs

afbeelding van vlindertje59

@klootviool

Ik vind het echt heel erg voor je dat je je nu zo ellendig voelt en dat het uiteindelijk zo heeft moeten eindigen. Ik denk dat je dit nooit gedacht en gehoopt had. Ik lees elke keer je blogs hoe slecht het met je gaat en ja ik snap helemaal waar je nu doorheen gaat. Ik vind het eigenlijk best wel erg voor je. Zo zie je maar wat vreemd gaan een schade aan kan richten he. Hier op de site zijn meer lotgenoten die hetzelfde als jouw vrouw hebben meegemaakt en zelfs die mensen zijn zo enorm gekwetst en het vertrouwen kwijt, terwijl hun ex hun toch zo graag terug wil. Maar het vertrouwen is geschonden en ja ik snap hun wel. Gelukkig heb ik niet in zo een situatie gezeten maar weer een hele andere. Maar elke breuk als het van 1 kant komt is vreselijk.
Desalniettemin wens ik je echt ontzettend veel sterkte en meen ik oprecht diep uit mijn hart want ik weet wel dat jij enorm van je vrouw houdt maar ja helaas moeten daar 2 mensen voor zijn ..........

Liefs
Vlinder