. Er was zelfs een soort spanning tussen ons die goed voelde. We hadden zelfs fysiek contact als we naast elkaar stonden. Dat is al een jaar niet gebeurd.

Ja zeg, maar wat wil je nu eigenlijk dan? waarom zou je uberhaubt nog fysiek contact willen als je al een ander hebt of ben je niet echt gek op haar? je schrijft eerst dat je een leuke nieuwe vriendin hebt , die ook blijft slapen als de kinderen er zijn , en ondertussen sta je te kwijlen bij je ex...
Dat je er moeite mee hebt/jaloers bent dat zij nu een nieuwe vriend heeft DAAR kan ik me WEL iets bij voorstellen. Dat kost ff tijd en is wennen aan het idee...

Allemaal heel herkenbaar hoor kerel Ikzelf heb echter nog geen écht nieuwe relatie moet ik er wel bijvertellen.

Nu goed, mijn ex heeft dus ook al een half jaar een nieuwe man die ze wekelijks ziet in het weekend. Eerst was er sprake van te gaan inwonen bij hem maar drie weken geleden heeft ze besloten een huisje te huren en dat heeft ze dan ook hals over kop gedaan (het huis is vorige week defintief verkocht via de notaris dus ze moest een keuze maken, en bij haar familie tijdelijk inwonen is geen optie vanwege geen ruimte). Ze vertelde me onlangs dat ze me nog vaak mist en als ze bij die andere man is nog vaak aan me denkt. En dat lijkt me dus erg ongezond, maar het is haar probleem, niet het mijne. Ergens vind ik het wel niet zo eerlijk tegenover die nieuwe vriend van haar, ze heeft hem er immers nog nooit over gesproken. Zit jij een beetje in dezelfde situatie als je er heel eerlijk en diep over nadenkt? Want gevoelens 'verdringen' is soms nuttig, maar soms spelen die natuurlijk wel op ... . Dan kan je je de vraag stellen of je er 'echt over bent'. Heb je dat gevoel wel vaker, en nog belangrijker, heb je dat gevoel ook soms als je bij je andere vriendin bent? Pas op, dat hoeft helemaal niet te betekenen dat jij je nieuwe vriendin in zekere zin aan het bedriegen bent of jullie relatie geen kans heeft hoor Maar misschien moet je haar dat toch eens voorzichtig vertellen ... in een relatie mag je immers wat dat betreft geen geheimen hebben denk ik. Als ik je hoor spreken over 'ze vecht voor mij en ik voor haar' dan zal ze daar vast begrip voor opbrengen lijkt me. Dat (af en toe) nare gevoel mag natuurlijk niet blijven duren of verergeren, want dan is er misschien meer aan de hand ... .

Als ik aan mijn ex en die andere man denk voel ik me soms ook, laten we het 'lastig' noemen. Soms zelfs boos, soms heb ik zelfmedelijden (zij wel en ik niet .... boehoe oh arme ik), maar heel vaak voel ik helemaal niks of toch heel weinig

Wat mij geholpen heeft is niet alleen een documentje aan te maken met haar positieve en negatieve aspecten, waarin ik ook opschrijf waarom het niet gewerkt heeft. Ook heb ik een figuurlijk (in m'n hoofd dus) lijstje gemaakt van mooie momenten, momenten die ik met haar beleefd heb en die niemand ons ooit nog zal afpakken, momenten die in m'n levensrugzakje zitten en van mij zijn
Wat zij met die nieuwe man heeft en doet heb ik met haar ook gedaan ... dus so what? Die momenten in een relatie zijn altijd uniek want JIJ bent uniek, die exact zelfde momenten gaat ze niet bij die andere man hebben want die andere man ben jij niet.

Maar dan speelt inderdaad vaak ook het EGO op ... zij (of hij) was VAN MIJ! Een heel naar gevoel en totaal fout natuurlijk. Ik heb het al vaak gezegd, niemand is elkaars bezit, zelfs al ben je getrouwd. Je bent er voor elkaar, je bent niet VAN elkaar.

Allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, I KNOW!

Houd je goed!