Het is gewoon uit!Het doet zo'n ontzettend veel pijn! Ik weet gewoon niet wat ik moet! Ik hou van hetm, Echt! Ik wil hem niet kwijt! Het doet echt pijn. Deze pijn ken ik niet.Het komt zo dichtbij het gevoel van de dood. De pijn dat er iemand uit je leven wordt gerukt, of ju nu wilt of niet! Iemand waar je van houdt. WAt moet ik zonder hem?Het is zo leeg, voel me zo alleen. Ik wil me niet meer zo eenzaam voelen als voordat ik met hem ging. Het liefst stop ik met school, maar ik moet de huur betalen. Nix kan me meer schelen. Ik ging met hem mee op vakantie, naar zijn familie..Ik deed het voor ONS, om hem beter te leren kennen.

Ik kan zo goed met hem opschieten voel me helemaal mezelf. Door hem kreeg ik zin in alles, zelfs in schoonmaken of boodschappen doen. Hij gaf me de energie en maakte me vrolijk en gaf me het gevoel dat ik niet alleen ben. En nu? Wat nu?

Hij maakte het uit op de dag dat ik terug ging naar Nederland en hij daar bleef. Ik zie hem pas vrijdag. De dagen lijken zo lang te duren. En die uren in het vliegtuig was Living Hell. Ik was daar op dat warme eiland met jou en nu zit ik hier alleen, met de gedachte dat je niet meer met mij wil zijn, en dat kan ik niet plaatsen. Ik kan me niet voorstellen hoe ik verder moet zonder jou! Tuurlijk, we hebben soms botsingen maar waarom moet het dan meteen uit, en waarom daar?Waarom? Waarom? We kunnen het toch nog proberen? Ik heb dit nog nooit voor iemand gevoelt!