wachten of niet?

afbeelding van figoken

Waar te beginnen.....?
In augustus 2013 begon ik een relatie met een 9 jaar jongere vrouw (toen 24). Dik 2 jaar liep alles goed. Ze kwam na enkele maanden bij mij wonen en we planden er op los en hadden een geweldige tijd en relatie met een prima communicatie. In april 2014 kochten we samen een huis. De verbouwingen deed ik hoofdzakelijk samen met haar vader. Dagelijks na mijn werk en in het weekend van 's ochtends tot 's avonds. Toen ze van werk veranderde in augustus 2014 is het wat beginnen mislopen. Mijn weekend was zaterdag en zondag en het hare dinsdag en woensdag. Na de verbouwingen in september was ik het wat beu na al die maanden werken werken werken. die 2 dingen samen hebben er voor gezorgd dat we elkaar niet veel meer zagen en dat ik te weinig deed in het huishouden. Eind van het jaar kwamen er wat frustraties en bleek dat we toch de laatste maanden veel te weinig duidelijk hadden gecommuniceerd (iets waar we zo goed in waren). Eind januari 2016 maakte zij er uiteindelijk een einde aan.
Maar dan begint het verhaal pas! In het begin zagen we elkaar af en toe en stuurden we af en toe, maar dan vooral om praktische zaken te regelen met de woning enzo. In maart vertelde ze mij dat ze een nieuwe relatie had, nl. met haar baas (2 jaar ouder en zaakvoerder samen met zijn ouders in de horecazaak waar ze werkte).
Ik ben daar rustig onder gebleven, dit gewoon aanvaardt en mijn leven verder gezet.
In april dienden we samen bij de notaris te gaan, we zijn daarna iets gaan drinken en daar kwam al een heleboel spijt naar boven. Ze zag me nog graag en ze had zoveel spijt en het was zo moeilijk om op nieuw te beginnen en ze had zo graag wat meer geduld gehad in plaats van te gaan lopen toen het moeilijk ging. enz....
In mei werd dit heviger en begon ze mij meer en meer te sturen tot eind mei ze mij op een vrijdag avond laat na haar werk stuurde dat ze mij echt wel graag zag en of ze mij eens mocht bellen. We hebben toen een uurtje gebeld en opnieuw heel wat dingen besproken die al eens in april gezegd waren. Veel liefde, veel gemis, veel spijt, maar......ik kan niet weg uit die relatie (met haar min of meer baas dus).
In juni werd het alleen maar heviger en heviger, veel gemis en af en toe spraken we even af om te praten (mijn post kwam nog bij haar aan).
1 juli was ik naar de voetbal gaan kijken op groot scherm en vroeg ze of ze mocht af komen. Die avond hebben we opnieuw veel gepraat en heeft ze mij gezegd dat ze een einde wil maken aan die relatie en terug bij mij wil. We hebben nog heel wat geknuffeld maar verder niets...ze is immers nog in een relatie en dat respecteer ik.
2 problemen echter: als ze een einde maakt aan die relatie is ze ook haar werk kwijt, dus ze wou eerst nieuw werk vinden. probleem 2 was dat ze half juli voor 2 weken met hem op reis ging en dat dus ook niet kon ongedaan maken. (Stressy periode)
We zagen elkaar een 4 tal keer in die twee weken voor de reis. En er werd ook al gekust omdat we dat echt niet meer konden tegenhouden.
Terug van op reis spraken we 2 dagen later af. Daar vertelde ze mij dat ze een enorm schuldgevoel had omdat ze eigenlijk mij en hem tegelijkertijd bedroog. Ze kon daar niet meer mee om en hij viel op reis wel enorm mee. Ze besliste dus min of meer dat het niet verder kon tussen ons.
Ik had een verzetje nodig en ben 2 dagen laten nog last minute een week op reis vertrokken. Enkele dagen nadat ik terug was stuurde ze mij alweer op een vrijdag avond enkele berichten die ik negeerde. Maar ze miste mij echt enorm en iets later kreeg ik telefoon. Na een aantal keer nam ik op. De babbel komt opnieuw neer op wat ik al een aantal keer schreef. Ze miste mij enorm, ze wil liever bij mij zijn en heeft enorm veel spijt van wat ze mij allemaal aangedaan heeft. Sindsdien sturen we weer elke dag berichten...een paar dagen later had ze ook nieuw werk! Daar kon ze echter maar beginnen vanaf 1 oktober. Met andere woorden, we moesten nog wachten om terug iets te beginnen tot dan. Zolang kon ze alleen maar bij haar huidige vriend blijven (wat trouwens echt niet goed gaat en helemaal niets voor haar was). Ze heeft in september ook met haar ouders er over gesproken en die snapten al niet dat ze al zo lang bij hem was, want dat was toch echt geen man voor haar. In augustus en september zagen we elkaar ongeveer wekelijks, een eetentje, wijntje gaan drinken in het park, gewoon bij haar thuis, eetentje bij haar thuis, enz..... Ondanks het feit dat we beiden vonden dat we dat beter niet konden doen hebben we toch ook opnieuw verschillende keren gekust. Verder stuurde ze mij ook weekelijks hoe hard ze mij miste, dat ze graag bij mij wou zijn en dat het echt lastig was.....we maakten plannen voor de toekomst..op een dag zei ze mij ook dat ze haar eerste vriendje ooit had gezien in het restaurant waar ze werkte. die was onlangs getrouwd en zijn vrouw was zwanger! Ze zei me: ik wil die dingen ook allemaal met jou!
En ja, je voelt het al komen....als het uiteindelijk 1 oktober is..............Het lukt haar niet. Het eerste probleem nu was dat ze nog loon moest krijgen en dat ze bang was dat als ze het uitmaakte haar loon niet meer ging krijgen. 10 oktober kreeg ze haar loon, maar kon ze het nog niet aan om in de eerste weken van haar nieuw werk (hulpchef in een zeer goed restaurant) het uit te maken! die stress samen met de stress van het nieuw werk, dat kon ze niet aan.
Het begon dus wat moeilijker te lopen en ik begon wat ongeduldig te worden (zeker na al die uitspraken en plannen). Half oktober stuurde ze mij nog: "ik zou zo graag nu samen met jou fier zijn op het feit dat we opnieuw voor elkaar gekozen hebben" Een paar dagen later stuurde ze mij echter dat het moeilijk was op haar nieuw werk en dat ze mij een tijdje niet meer zal sturen want dat ze een hele dag aan die situatie moet denken en haar niet kan concentreren. Sinds 18 oktober hoor of zie ik haar niet meer! Ik had geantwoord dat ze alle tijd mag nemen die ze nodig heeft.
en nu....................wachten maar? (BTW: ik ben beknopt proberen zijn, er is nog zo veel meer te vertellen! Maar alles wat we tegen elkaar zeiden hier schrijven zou het wel HEEEEEL lang maken)

afbeelding van hortensia

@ figoken

Eigenlijk beste figoken is hier een niet al te lange reactie nodig en wel hierom:
Wanneer doe je de deur dicht ? je laat het op een kier staan te tochten en ipv hem te sluiten pak je een extra trui ,maar hoe dan ook de tocht blijft hinderlijk aanwezig

Citaat:

Sinds 18 oktober hoor of zie ik haar niet meer! Ik had geantwoord dat ze alle tijd mag nemen die ze nodig heeft.

Oooow heel bijzonder, zie net dat alleen dit gedeelte van mijn antwoord maar is geplaatst......^ Shock

N'way....

Ik denk dat dit voor beide een kwestie is van loslaten. Voor jou zou het beter zijn dat je voor jezelf echt de beslissing neemt dat jij het boek nu ook echt dicht gaat doen. Lang genoeg ben je voor haar deur blijven staan die op een kier stond alleen bleef hier de veiligheidsketting op zitten . Waarna ze al wandelend door de hal terloops met haar voet hem sloot ...Niet door de kier gekeken of er nog iemand voor de deur stond. Fluitend de trap oploopt en ondertussen denkt aan wat ze morgen aan zal trekken . s Ochtends vroeg over een lichaam struikelt als ze de voordeur uitstapt die daar op haar stoepje ligt, moe van het wachten ....
Maar ze ziet je wel weer Knipoog

afbeelding van vraag-me-af

@Figoken

Hi bij toeval stuitte ik op je verhaal en heb een vraag over de inleiding.

Voor je zegt nu begint het pas echt nl het huis. Woon jij er of je vriendin daar zou het antwoord kunnen liggen.
Zo een lap tekst en zoiets belangrijks niet vermelden zet me aan het denken niet in het minst omdat je het zelf een beknopt verhaal noemt. Veel zaken zijn onbegrijpelijk beter een compleet verhaal vertellen hier kan niemand antwoord op geven me dunkt.

Waarom denk je dat ze nog bij je terug wil komen vraag ik me af niets wijst erop.
Sterkte