wanhoop nabij

afbeelding van yoghurt

Na een hele mooie relatie heeft mijn vriendin (die met borderline kampt) het plotseling uitgemaakt. We zijn net met zn 2en op vakantie geweest en dat was echt super. Nu ineens heeft ze "het gevoel"niet meer en maakt het uit. Ik begrijp er echt helemaal niks van, onze gevoelens voor elkaar waren zo heftig en mooi. We waren van plan om binnenkort samen te gaan wonen en hebben het daar nog vlak voordat ze het uitmaakte heel concreet over gehad. Ik begrijp er dan ook helemaal niks van. Als ik haar brieven stuur met daarin uitgelegd wat mijn gevoelens zijn en dat ik denk dat haar keuze om het uit te maken niet goed is dan klapt ze dicht. Ze zegt dat ze daar wazig van word en ze voelt zich geconfronteerd en onder druk gezet. We hebben nog best veel contact. Ik weet echt niet wat ik moet doen nu. Proberen contact te houden, vol blijven houden en haar duidelijk proberen te maken dat het niet goed is zo, afstand nemen, ik heb geen idee. Ik weet alleen zeker dat ik met haar verder wil en dat ik niet op wil geven wat ik met haar heb.

afbeelding van johnny bravo

contact blijven houden zal moeilijk worden

jij bent de verlatene dus jij wil nog contact houden omdat je van haar houdt. zij voelt niks meer voor je, dus vanaf het moment dat dit uitgesproken is zal zij afstand gaan houden omdat er niks meer voor haar is wat haar met jou bindt, het houden van is weg. dat zij dichtklapt als jij haar jou gevoelens verteld is logisch, zij wil jou natuurlijk niet kwetsen, alleen zij kan jou gevoelens ook niet beantwoorden, dus je hebt kans dat zij daardoor nog meer afstand tot jou zal gaan houden om daar niet mee geconfronteerd te worden.

afbeelding van preco

wanhoop nabij

Hoi hoi Yoghurt,
Probeer je niet aan haar vast te klampen en zorg dat je dingen voor jezelf gaat doen. Vraag haar of ze haar gevoelens op een brief wilt schrijven. Jij kunt er niks aan doen! het zijn haar gevoelens en die verander je niet door medelijden te wekken. gun haar de kans om te ontdekken of ze je gaat missen. Ik heb helemaal het zelfde meegemaakt en weet precies in wat voor onzekerheid je zit. Ik zit er nu na 4 weken ook nog in omdat mijn ex dr gevoelens ook niet zijn terug gekomen en toch stiekum in hoop afwacht. Ik neem mij dingen voor om te gaan doen om haar te laten zien dat ik meer stabiel ben dan ze missch denkt over mij. Dat doe ik omdat ik weet dat ik iets te veel naar haar toe was gegroeid en mijzelf te veel wegcijferde en beslissingen antwoorde met ; ja is goed hoor maakt mij niet uit. Gun haar de rust die ze nodig heeft maar probeer niet net als ik in hoop te gaan leven en zeker niet claimen en zielig doen, dat werkt waarschijnlijk alleen maar tegen.
Succes Gr. Preco.

afbeelding van Raf

wanhoop nabij

Ik voel dus net hetzelfde, sinds 22/07/2007 heeft mijn meisje er een einde aan gemaakt na een relatie van 3 jaar. Ik ben niet altyd correct geweest maar zij ook niet, regelmatig hadden we kleine discussies die dan een uur later weer tot het verleden behoorde. Nu zijn we dikke 2 maanden uit elkaar en ik mis haar verschrikkelijk mijn gevoelens zijn veel sterker geworden in die 2 maanden. Ik weet dat zij het meisje voor me is en probeer haar dat op alle manieren duidelijk te maken. Probleem is dat ze er geen oren meer naar heeft. Hoe kan een relatie van 3 jaar zo ineens voorby zijn en vergeten worden, normaal gingen we vorige maand trouwen alles was geregeld. Ze zegt tegen me dat ze me nog wel wil als vrienden. " het bekende vriendjesverhaal" , maar ik wil veel meer dan dat maar vanaf ik tegen haar begin over ONS dan klapt ze volledig toe en word ze kwaad en wil ze geen contact meer. nu probeer ik dan maar gewoon vrienden te zijn, maar toch blijf ik een klein beetje hopen op meer ik wil haar zo graag overtuigen maar durf er niet meer over beginnen uit schrik ze helemaal als vriendje ook nog te verliezen. Het gekke is dat ik niet weet of ik wel gewone vriendjes wil zijn ik heb nu met haar nog contact uit hoop op meer. Soms als ik ze zie dan pakt ze me ineens vast of hebben we nog is sex en als ik dan nadien doorga is van afstand pakken geen 10000 smsjes sturen he. Waarom wil ze nog sex met me als ze me niet wil. zit met duizend vragen en kan ze het ni vragen. Mischien kunnen julie me een beetje helpen want word gek van al die gedachte, ik hoor mijn eigen bijna denken de hele dag door elke dag. waarom wil ze me nog zien, waarom sex, waarom pakt ze me ineens vast en hoor dagen nadien niets meer. Wat is de bedoeling? dat ik moet vechten voor haar? nee want klapt ze toe. Vrienden? nee gewone vrienden hebben geen sex toch? ???? wat dan wel???? Het meeste schrik heb nog dat ze op een dag een andere tegen komt, dat zal serieus slikken worden.

afbeelding van elmo

Hey Raf

Ik herken je verhaal. Ik weet niet wat je best kan doen. Ik kan je enkel zeggen wat ik gedaan heb. En dat is gewoon gezorgd voor duidelijkheid. Begin juli wou mijn vriendin een pauze omdat ze twijfelde, we waren dan 2 jaar samen. Ik heb haar tijd en rust gegeven en na een maand trok ze terug naar mij toe. Ze wou het rustig aan doen, hetgeen neerkwam dat we gewoon vrienden waren die dingen samen dingen deden, maar dus ook bij elkaar bleven slapen. De twijfel zat nog steeds in haar en telkens als ik te close kwam duwde ze me weg. Dan was het contact weer paar dagen wat minder... en begon de hele soap opnieuw. Hoge pieken, diepe dalen maar uiteindelijk word je gewoon knettergek. Je wil bij haar zijn, je doet alles als koppel maar je ben het niet meer omdat zij het niet toe laat. Ze heeft letterlijk tegen mij gezegd, alles voelt zo veilig en geborgen bij jou en daarom hou ik vast, maar ik weet niet of ik nog wel een vriend wil op dit moment. Dat was alles wat ik weten moest...

Ik heb zelf de knoop doorgehakt en gezegd dat dit geen zin heeft. Elke dag die je verspilt aan iemand die je 90% graag ziet is een verloren dag. Nu voel ik me slecht, het is ondertussen een maand geleden. Ik heb niets meer van haar gehoord. Het leven kabbelt weer verder...

Dus je moet een keuze maken voor jezelf. Blijven leven in deze 2-slachtige relatie, of vooruit gaan en voor jezelf kiezen. Een keuze die je alleen zelf kan maken... maar onbewust weet je wat het beste is. Vasthouden aan illusies, of terug je leven in handen nemen en vooruit gaan...

sterkte!

afbeelding van Raf

elmo bedankt

Ik weet dat het beter zou zijn ze los te laten, maar het is toch zo moeilijk, ik denk dat iedereen die deze site bezoekt dit wel weet. Ik heb er geen plezier in maar toch doe het een beetje deugd dat ik niet de enige ben die dit meemaakt als je dit allemaal leest. vandaag belde ze of ik mee wou gaan voor nieuw tapijt te kopen. dat was eerste maal in 2 maanden dat ze zelf iets vroeg om te gaan doen met me. als ik ze zie zie ik aan haar dat ze me nog graag zie, ik zie het aan haar ogen maar toch vanaf dat er 1 woord gezegd word over dat laat ze me duidelijk verstaan dat het nee is. toen we juist uit elkaar waren vroeg ze tyd om na te denken. ik weet dat ik hier groffe fout heb gedaan maar telkens slaagde ik er weer in om toch elke dag een smsje te sturen ofzo en daar wod ze woest van. het is sterker dan mezelf. ik begrijp ni hoe je zomaar ineens op 2 maand tyd van iemand waarmee je ging trouwen tot gewone vriendjes kan komen. eind deze maand vertrekt ze voor een maand naar los angeles op vakantie. ik vind het rot, maar het is weer een maand dat ze me niet hoort of zie mischien is dat wel goed.... och kweet het allemaal niet meer 1 kans en ik behandel ze gfelijk een prinses maar ja zal wel bij dromen blijven waarschijnlijk . blij deze site geonden te hebben