Wanhopig

afbeelding van isabella86

Afgelopen weekend was het weer raak... Iniatief naar contact vanuit mij, iniatief om samen te zijn kwam vanuit hem.
In eerste instantie gaf hij aan dat hij zich vanaf nu ging gedragen. Toen ik vroeg wat dat inhield zei hij niet meer aan jou zitten al is de verleiding vaak te groot. Toen ik vroeg waarom, want hij was nu gewoon single zei hij dat we het niet meer moesten doen voor onze reputatie! Ik vond het maar een vaag verhaal, maar dat zei hij. Toen ik vroeg of hij zich soms schaamde kreeg ik niet echt een amtwoord. Ook wil hij dat we het weeer geheim houden.
Analyse van dit verhaal? We hebben eens een keer gepraat, dat is al een vooruitgang!
De inhoud van het gesprek, tja ik denk dat hij zich voor me schaamt... Maar waarom doe je het dan? Waarom neem je dan toch iniatief om bij me te zijn? Of hij is toch bang dat ik meer wil straks ook al leg ik hem telkens uit dat dat niet aan de orde is.
Gevoelsmeter? Ik vraag me af waarom ik dit mezelf aan doe en hoe vaak ik me nog laat gebruiken al gebruik ik hem waarschijnlijk ook. Zo lang hij -ook al is het in een mini rol- in mijn leven is blijf ik vastzitten. Hij wil je niet! Hij wil je niet! Ik hoor het jullie denken en ik zeg dat tegen me zelf ook. Maar ik blijf naar hem terugkeren. Alsof hij de enige is die die paar keer in een jaar mijn ego kan strelen en mij dat beetje kan geven wat ik nodig heb.... Om vervolgens weer na te denken en te piekeren en me af te vragen waarom hij dit zegt en dat doet etc
Terwijl ik er eigenlijk over na moet denken waarom ik dit mezelf aan doe en waarom ik met mijn eigen gevoelens zo aan het spelen ben. Waarom zoek ik iets in hem? Waarom vergooi ik al 3 jaar van mijn leven? Want ook al weet ik dat hij niet verliefd op mij is en ik ook niet op hem, ik zoek wel degelijk iets specifieks bij hem!
Had ie maar gewoon een relatie, dan kan ik het hoofdstuk definitief sluiten en weer mijn eigen pad volgen.
Maar hoe kan ik ook daarin afhankelijk zijn van hem? Ik kan het ook nu al sluiten, al weet ik dus gewoon niet hoe!!
Ik heb al bijna geen contact met hem, alleen als we elkaar toevallig tegenkomen en ook dan niet altijd. Soms komt het contact vanuit hem en soms vanuit mij.
Iemand tips? Want het moet echt een keer klaar zijn na al die tijd...

Groetjes een wanhopige isa

afbeelding van alicia

Beste Isabella

Er is niets zo erg als pijn en verdriet.....waarom verdiep je jezelf niet eens in jouw scheppingskracht?

http://www.succesindeliefde.nl/overige/doel-verwezenlijken-met-je-eigen-...

Heel veel sterkte en geluk!

Groetjes

Alice

afbeelding van isabella86

_

Dankje wel! Ik heb het gelezen en zal dat vast nog vaker doen Knipoog ik heb hem inmiddels maar gevraagd of hij er echt zo over denkt als dat hij zei. Dan is het nl tijd om ermee te stoppen..
Gok dat hij niet reageert en dat weet ik voldoende.
Zal het me dan eindelijk lukken om dit boek te sluiten?