Start

Wat een ellende

afbeelding van cassandra
Vrij, 06/05/2005 - 18:01 — cassandra

Ik ben zo ontzettend verdrietig. Om wanhopig van te worden. Na 2 jaar gelukkig te hebben samengewoond is mijn relatie met M voorbij. Het ergste is dat ik nog zoveel van hem hou. Ik weet dat hij ook nog van mij houdt, maar hij ziet geen toekomst met mij. We hadden dan ook wel veel ruzie de laatste tijd en eigenlijk pasten we gewoon niet bij elkaar. We konden niet met en niet zonder elkaar. Nu heeft hij na drie keer uit/ aan de knoop doorgehakt. Ik heb me in tijden niet zo ongelukkig gevoeld. Ik woon nu bij een vriendin tijdelijk, maar niks is van mezelf. Het ergste is gewoon dat mijn hele vertrouwde leventje onder mijn voeten is weggemaaid. Nergens kan ik mijn draai vinden en ik voel me nergens gelukkig. Als ik afleiding zoek, ben ik toch met mijn gedachten bij hem. Constant eigenlijk... Niks helpt gewoon. Ik hoop nog steeds dat hij me morgen belt dat ie me weer terug wil en dat het een grote fout was. Ik kan alleen maar huilen en ik heb steeds verschrikkelijke buikpijn. Wat is LDVD toch erg! hoe lang moet ik nog leiden? Hoe lang nog deze pijn? Ik kan er niet meer tegen!

Zat, 07/05/2005 - 00:24 — annemarie
afbeelding van annemarie

ik heb er ook last van buikpi

ik heb er ook last van buikpijnen. Het is de stress.
Ik begrijp hoe je je voelt. LDVD is idd het ergst wat je kan overkomen. Veel sterkte en denk aan deze zin het heeft mij veel geholpen: een man die je laat huilen, is je niet waard.
als je wilt chatten hoor ik het ANNEMARIEMARIE@hotmail.com

Zat, 07/05/2005 - 10:09 — Marloes
afbeelding van Marloes

Hoi cassandra, Ik denk da

Hoi cassandra,

Ik denk dat het belangrijk is dat je afleiding zoekt. zoveel mogelijk manieren dat je niet meer aan hem hoeft te denken.
Ik weet ook wel dat dat moeilijk is. Mij lukte het in het begin ook absolut niet maar het gaat steeds een beetje beter...
Je moet heel erg aan jezelf denken. Natuurlijk denk je ook nog veel aan hem en mis je hem. Ik druk het wel steeds meer weg maar af en toe laat ik dat ook gewoon komen en dan huil ik weer even en heb een giga dip (van meestal een dag ofzo:Dronken

Hoe lang het nog duurt weet niemand maar het word wel met de tijd steeds ietsjes beter!

Heel veel sterkte!!

Xje Marloes

Zat, 07/05/2005 - 18:46 — sweety79
afbeelding van sweety79

Het is net of ik mijn verhaal

Het is net of ik mijn verhaal lees. Wij woonden ook 2 jaar samen, en het is net uit. Ik woon nog in ons huisje, maar dat doet zo'n pijn. Hij heeft zijn meubels verhuisd, en nu is het hier zo kaal.
En goh, ik mis hem zo. Ik hoop dat de pijn ooit over gaat, want binnenkort heb ik geen tranen meer over.
Als je me wil mailen: ellen_vranckx@telenet.be

Zon, 08/05/2005 - 20:57 — Deny-Deen
afbeelding van Deny-Deen

Tja.. weer die spiegel

Hallo Cassandra,

Ja ik ook zo met mijn huis. Kan het niet verdragen om thuis te zijn en probeer zoveel mogelijk te plannen zodat ik alleen maar thuis hoef te slapen. Die buikpijn herken ik meteen. Heb de eerste week niets anders gedaan als huilen, buikpijn en overgeven. Hoop net als iedereen dat de pijn snel minder wordt. Maar het duurt inderdaad lang. Hoop dat je hoop kunt halen uit de mensen die hier langer zitten en hun verhalen leest dat het iets beter gaat. Ik hoop dan altijd dat die tijd ook snel voor mij komt. En dat hoop ik ook voor jou.

Veel sterkte,
Liefs Deny-Deen