Okee, wat is dit nu weer.
Het gaat gewoon goed, zoals het al weken gaat, vriendschappelijk sporadisch contact, af en toe een berichtje. En nu begint mevrouw ineens met verwijten te strooien?
Gisteren gezellig van het mooie weer genoten met z'n allen, kwam er even ter sprake dat er iemand bij me is blijven slapen dit weekend, en blijkbaar heeft dat toch iets bij haar getriggert. Want ze begon ineens over het begin van onze relatie te praten, dat dat allemaal zo stroef ging en dat ze dat zo kut vond en blij is dat ze daar vanaf is. Huh?
Mevrouw "het doet me allemaal niks", waar komt dat nu ineens vandaan..? Ik was 'nooit duidelijk' en als ze het het hardst nodig had, toonde ik geen affectie. Jaja...

Heb geen zin in dit soort spelletjes hoor. Het zal wel een vorm van jaloezie zijn, maar zij wil niet meer, dus waarom zou je dan dit gaan zitten doen? Het gaat toch goed? Dus ik wilde er even verder op in gaan, ook al vond ik het niet de geschikte plek en moment, maar toen moest ík het weer loslaten verder. Ik dacht echt van, ja jij begint erover.

Maar verder wel lekker aan me plukken heel de tijd en oogcontact zoeken. Ik ga het verder gewoon laten voor wat het is, maar ik vind het apart allemaal en vooral heel onverwacht...