Hee. Ik loop totaal niet meer achter hem aan en val hem ook niet lastig. De reden dat hij een hekel aan me heeft is omdat hij de zwangerschap niet gelooft. Niets anders. Dit was iets wat ik hem gewoon kon laten zien.
Ik zoek niet naar manieren om zijn aandacht te krijgen daar benik mee gestopt aangezien ik mezelf niet door een hel wil trekken. Ik ga door en besteed aandacht aan mezelf. Maar wat ben ik woest. Ik lees mails van mezelf die nooit verstuurd zijn n jaar geleden, hij is zo n twisted persoon. De dingen diehij gedaan heeft en ik gepikt goddamn ik snap het niet van mezelf echt niet. En toch van hem houden, wat een ontzettend vreemd patroon van mij. En ja inderdaad ik zou het terug willen zoals wij het hebben gehad. Maar ik weet ook wie hij nu echt is, dat is niet de persoon waar ik n tijd n fijne relatie mee heb gehad, dat is de persoon die hij was voor we wat hadden in de laatste maande van onze relatie en nu.
Maar believe me, hij is niet de jongen die niets hoeft te geloven wat er uit mn mond komt. Ik heb nooit tegen hem gelogen altijd oprecht en lief geweest terwijl hij bij ieder verhaal 3 versies had.. Dus ik weet niet of hij niet terug komt en dit nooit is. I woke up maar try to give it a place, dat iemand echt zo kan zijn gaat er nog niet hard in.