Wat moet ik nou doen?

afbeelding van Maité

Hejj, ik ben Maité en ik ben net nieuw, had gegoogeld en kwam zo op deze site terecht...

Ik ben 21 en nu 2 en een half jaar samen met M. En de laatste tijd denk ik echt heel veel dat ik gewoon geen toekomst heb met hem.

Toen ik hem leerde kennen woonde ik bijna 100 km van hem vandaan, en omdat ik toch niet zoveel vrienden heb en geen goed contact met familie besloot ik na 4 maanden bij hem in te trekken (bij zijn moeder)

Na anderhalf jaar is dat goed fout gelopen en heb ik hem voor een voldwongen feit gezet: mee verhuizen met mij naar ons huurhuis of uit elkaar gaan. Hij is met me meegegaan, en het ging een stuk beter maar nu zitten we weer op hetzelfde punt.

Hij gaat graag alleen uit, drinkt dan echt wel veel, komt niet op afgesproken uur thuis,... Soms (zelden) legt hij dan terwijl hij uit is zijn gsm af...
Het ergste ooit is dat hij soms liegt over waar hij zit. Zo vertelde hij me ooit dat hij bij een vriend ging gamen, legde zijn gsm af en bleek nadien op een eroticabeurs te zitten...

En nu is het weer zover... Ik was darnet zijn bord eten aan het klaarmaken en dan zegt hij: "Ik ga 17de juli weg met *** en het kan laat worden, want dat is net voor hij vertrekt."

Hij weet dat ik het daar moeilijk met heb, en toch zegt hij dat hij zich daar niet over schaamt om het zomaar lang zijn neus weg te vertellen zonder te vragen of ik het oke vindt of zo...

Ben ik te onredelijk? Ik ben nu echt op een punt gekomen dat ik me echt afvraag of dit het wel is... Hij wil voor zijn 30ste kinderen maar hij wil zijn avondjes met vrienden waar hij meestal strontzat van thuiskomt niet laten vallen.

Ik hoop dat iemand me kan helpen!

Pls??

X Maité

afbeelding van bineke

Het zit niet goed!

Dag Maité,
Ik herken me in je verhaal... mijn ex vond ook dat hij zo'n dingen kon doen... hij heeft altijd z'n gsm bij en is altijd bereikbaar maar soms niet voor mij. Ik merkte ook die kleine stemmekes in me maar koos ervoor om ze te negeren maar toch, ik heb besloten ernaar te luisteren... en ik heb er een einde aan gemaakt. Want hij kiest niet voluit voor mij. Ongeacht of hij nu dingen alleen wil doen, het is de manier waarop die dat doen dat niet juist is. gsm afleggen, ergens zijn en het je niet vertellen..

als jullie kinderen zullen hebben... wordt het allemaal nog moeilijker ... je bent zo jong.. doorbijten en luisteren naar je intuïtie? Je hebt nog alle tijd... ik weet het: eigenlijk wil je niet ermee breken maar wat is de situatie als je ermee doorgaat? Zal het verbeteren of verslechteren of zal je de kracht vinden om je erin te schikken?

Ik hoop dat je je kracht vindt.
Liefs,
bineke

afbeelding van Maité

Dank je

Hej,

Dank je voor je eerlijke reactie.

Het is inderdaad zo dat ik heel erg schrik heb om er een punt achter te zetten... Ik ben zo bang om alleen te vallen! Ik was in het begin zo blij dat ik, het dikkerdje van school, een relatie had!

Ook het feit dat ik er dan helemaal alleen voorsta brengt me schrik! In situaties zoals deze mis ik mijn overleden moeder meer dan ooit! Dan zou ik daar nog ietwat kunnen op terug vallen denk ik!

En echt, ik besef het ergens diep vanbinnen dat het goed fout zit... Maar toch...

Ik weet goed genoeg dat ik soms beter verdien, maar danz egt een ander stemmetje: is het gras neit altijd groener aan de overkant?

afbeelding van bineke

Kiezen voor jezelf

Maité,
Allereerst vind ik het heel erg voor je dat je je moeder niet meer hebt. Misschien klinkt het absurd wat ik nu zal zeggen maar probeer eens in gedachten een gesprek te voeren met je mama over je dilemma. Wat zou zij zeggen?

Bang zijn.. is geen goeie raadgever. Een mens mag geen genoegen nemen met iets dat niet goed aanvoelt, het gras moet nog altijd groen staan!! Ik denk dat als we de kracht vinden en stap per stap zetten om voor onszelf te kiezen dat we bang zijn volledig kunnen kwijtgeraken. Je zult bang blijven in je relatie..zoals die nu loopt. Als je voor jezelf kiest zul je dat kwijtgeraken.

Ikzelf ben 37j en ben ernstig ziek geweest. Ik denk ook soms: wie wil mij nog... mijn ziekte is niet aan me te zien... maar ik mag zo niet denken: als ik het geluk tegenkom dat iemand me graag ziet zal die dat erbij nemen. Anders zit het niet goed. Jij bent nog zoveel jonger. Durf ervoor te gaan: voor vrede en rust in jezelf. Weg met die onzekerheden want dat is lastig leven.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Sterkte!
bineke

afbeelding van Maité

bang zijn

ik ben zo verschrikkelijk bang om nooit meer een jongen tegen te komen die met mij verder wil...

afbeelding van onbruikbaarverklaard

bang ??

je bent denk ik gezond en jong wat wil je nog meer

ik sta aan mijn eind met mijn 57 jaar
ok ik ben nog gezond heb geen ziektes ofwat ook maar heb mijn leeftijd niet meer mee dus jij kan nog een hoop jaren plezier hebben als je nu de keuze van je hart neemt

sterkte

afbeelding van emotional

niemand hoeft bang te zijn

Wat er ook is, hoe je ook bent, wat je verleden ook is, hoe oud je ook bent, wat je beperkingen ook zijn...er is altijd iemand op zoek naar jou....alleen, we weten niet wie? En we moeten hopen dat we diegene tegenkomen of hij/zij ons vind. Diegene zal van ons houden, zoals we zijn!

En dat zegt emotional, met zijn enorme twijfels over zichzelf. Maar toch is het zo!
Laten we niet bang zijn!

afbeelding van onbruikbaarverklaard

emotional

kijk naar haar en luister goed naar de tekst , hij is zo opbeurend dat als je een verkeerd woord zecht
word je naar de goede weg leid

mijn grote bewondering zo scherp eerlijk en waar

in een woord GEWELDIG

ps haal de mensen wel eens door elkaar
toch alzheimer wat mijn ex wel eens zij ??

afbeelding van emotional

alzheimer?

Valt reuze mee hoor! Tot nu heb ik nog niets van je gelezen..waaruit blijkt dat je alzheimer hebt,haha. Dus geen zorgen! Ja, zelf zal ik nooit alzheimer krijgen...want ik ben roker..toch zijn er veel dingen die ik wel zou willen vergeten,haha.

Mooi geschreven overigens!

afbeelding van onbruikbaarverklaard

alzheimer

een beetje wel hoor want je bent een hij

en ik zou nu ook graag alle problemen vergeten maar dat zal nooit gaan
je kan wel wat vergeven maar vergeten niet denk ik

afbeelding van emotional

vergeten

Vergeten is heel moeilijk...vooral de negatieve dingen blijven ons vaak bij. Een wond kan helen..maar er kan een litteken achterblijven..en daardoor kun je moeilijk vergeten dat er ooit een wond was.

Maar...je word ook meestal alleen aan die wond herinnerd zodra je het litteken bekijkt. Maar zelfs als je besluit niet meer naar het litteken te kijken..kunnen er anderen zijn die vragen "Hoe kom je daaraan?"

Nou een beetje figuurlijk omschreven...maar het zijn vaak de negatieve dingen die ons bijblijven..maar ook, maken tot wat we zijn.

Geeft niets hoor, dat je ff vergat dat ik een hij ben, haha.

afbeelding van onbruikbaarverklaard

goed ??

ik heb mijn mening hierover en dat is dat het zowat niet te remmen is
is bij mij ook niet helemaal gelukt

begrijp me goed de liefde kan niet van EEN kant alleen komen en als de ander blijft stappen komt het er toch weer eens boven water wat met mijn ex ?? ook gebeurt is nu na een relatie van 32 jaar
compleet aan haar eigen wereld denken en losgeslagen

ik zeg maar haar hersens en haar hart is in haar kruis gezakt en die honger hoopt ze daar gestild te krijgen

sterkte