Na mijn vorige blog is het er alleen maar slechter op geworden...
Kan iemand mij vertellen wat ik moet doen??? Want ik weet het echt niet meer. Ik vind mezelf nu echt een hopeloos geval. Mijn gevoelens worden steeds sterker en mijn hart schreeuwt het uit: ''ik wil hem terug!!" Zeker weten!!!!!! Geen twijfel over mogelijk!!!
Maar waarom besef ik mij dat nu ineens..... hoe kom ik hierbij?
En wat moet ik met die gevoelens?? Heb het al aan hem verteld!
Hoe krijg ik het idee uit mijn hoofd dat we nog steeds een toekomst samen hebben? Dat hij ook nog steeds van mij houdt? Dat hij op een dag voor mijn deur staat? Dat hij niet van haar houdt, niet gelukkig is nu?
Ik heb die vragen ook aan hem gesteld! Waarom koester ik nog steeds hoop en weet ik dat je van me houdt? Denk ik dat alleen of is het ook echt zo?
Hij ontkende het niet... hij zegt dat hij het heel eng vindt om met mij samen te zijn, zijn gevoelens nog hetzelfde zijn etc etc....
Hij heeft in al die maanden nog nooit een negatief woord tegen of over mij gezegd of dat ik ook maar iets verkeerd heb gedaan. Heb nog nooit verwijten naar mijn hoofd gekregen of dat hij niet meer van mij houdt, gelukkig is met iemand anders etc etc etc... Nog NOOIT een negatief woord. Alleen maar positieve dingen... Dat klopt toch ook niet???
Want ik lees vaak in andere blogs dat de exen toch hard doen of doorgaan met hun leven en geen contact meer willen.
Dus kan iemand mij vertellen wat ik moet doen?????
En waar zijn gedrag vandaan komt????
Waarom doet hij dit???
Herkent iemand dit? Adviezen zijn enorm welkom!!!
Want ik ben hopeloos, en weet echt niet meer wat raadzaam is..
@Missclarkson : idee??
Lieve Missclarkson,
zou je zo graag willen helpen, zo graag die gouden tip geven waar je weer mee verder kunt. Samen of alleen. Vind het al mooi dat er contact is geweest tussen jullie (volgen van je intuitie was het toch, door te bellen). Misschien, maar ik ben ook maar een leek, samen wat ondernemen. Hoeft geen vakantie te zijn, maar avondje met z'n twee. Niet in een restaurant maar bij een van jullie. Hoeft niet gelijk een hele avond te duren overigens. Eten klaar maken, ontspannen sfeer (voor zover mogelijk). Je kunt het allicht voorstellen? Langzaam opbouwen? Ik weet het ook niet, maar misschien heb je er wat aan? Of gewoon eens afspreken op neutraal terrein, lunchen... Heeft hij na jouw belletje nog wat van zich laten horen overigens en hoe staat hij nu in de relatie met die ander?
Succes en sterkte in ieder geval, leef met je mee. Maar pas op voor de hoop, want die ligt om de hoek.
verloren woorden...
Zoals water het gezicht weerspiegelt,
zo weerspiegelt het hart de mens.
Ik herken het ook ... ik heb
Ik herken het ook ... ik heb 'r van het weekend gezien .. voor het eerst sinds een paar weken ... ik kon 'r niet ontlopen. En zij deed dat ook niet.... het was zelfs zo dat anderen het opviel dat waar ik ging, zij ook ging. Ze is niet buiten een straal van 3 meter van me geweest... maar toch wel gek nog steeds. We gaan nu komend weekend ff een hapje eten en bijkletsen.... ben benieuwd.
Ja ik herken dit wel. Ben nu
Ja ik herken dit wel. Ben nu voor de 2e keer aan het loskomen van dezelfde man.
Het valt mij op dat veel mannen erg loyaal blijven aan hun ex-partners en niet snel negatief gaan doen, zeker niet als ze niet zijn bedrogen ofzo en niet erg kwaad zijn. Waarschijnlijk wil hij je ook geen pijn doen, maar das wat anders dan een relatie met je willen.
En dat je zelfs het feit dat hij je netjes behandeld gaat zien als kans om hem terug te krijgen herken ik ook. Tis ook niet niks...
deels herkenbaar
Voor mij is het deels herkenbaar, al ben ik een man en is mijn situatie (zoals elke situatie) weer anders. Toch krijg ik het niet voor elkaar om haar uit m'n gedachten te zetten. Gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk (op een positieve manier). Probeer het hier van me af te schrijven en heb al vele woorden getikt, maar echt eenvoudig is het niet. Zou zo graag willen.... Maar ja, het moet altijd van 2 kanten komen. Wat je zegt, het is ook niet niks...
verloren woorden...
Zoals water het gezicht weerspiegelt,
zo weerspiegelt het hart de mens.
inderdaad
Inderdaad anitasten, daar slaag je de nagel op de kop. Als jij niets misdaan hebt en ze weten goed genoeg dat zij de fout gemaakt hebben (vreemdgaan) dan zullen ze weinigs negatiefs zeggen over jou. Hoor nu nog van mijn ex zijn moeder: hij zegt nooit iets kwaads over jou. Tja, dan mag dan wel waar zijn maar dat is gewoon om zijn eigen schuldgevoel goed te praten. In het begin zag ik dat als iets hoopvols, hij houd nog van mij dacht ik... fout gedacht dus. Ze willen je gewoon niet meer kwetsen, maar meer ook niet. wat zitten mensen toch ingewikkeld in elkaar...
Bedankt! Iemand nog meer tips of herkent iemand deze situatie?
Hoi! Bedankt voor jullie reacties!
Ja ik voel inderdaad nog veel voor hem, en misschien ben ik nu naïef en wil ik alleen maar zien wat ik wil zien.. Of misschien heb ik het wel bij het rechte eind. Maar dat weet ik dus niet..
Vandaar die dubbele gevoelens... Loop er gewoon constant mee rond en krijg het maar niet uit mijn hoofd. Kan het niet los laten en word daar echt gek van.. Iemand nog meer tips???
Als je niet weet wat je moet doen...
Hey Miss C,
Wat een verwarrende situatie. Lijkt me heel uitputtend.
Hoewel ik ook graag zou hebben dat mijn ex mij terugwilde. Maar dat zal wel nooit gebeuren.
Ik wou je wijze raad meegeven van mijn oude, grijze moeder. Dit heeft me al vele malen uit de shit gehouden al klinkt het een cliché. Ok, komt ie dan:
Als je niet weet wat je moet doen, doe dan vooral NIETS.
Zo kan je niets fout (meer) doen, geeft je tijd om erover na te denken of te herstellen(heb je soms door emoties nodig), geeft de ander tijd om een 'move' te maken (zodat je ineens wél weet wat je moet doen).
Het werkt absoluut! Zo stom, maar ik wou dat ik meer naar mijn moeder had geluisterd. En nog steeds doe ik dat niet genoeg!
Geef de tijd een kans.
Liefs,
MaanElfje
hoi, Zit ongeveer bijna in
hoi,
Zit ongeveer bijna in het zelfde schuitje. We ziijn alleen niet uit elkaar gegaan omdat hij een ander had, maar omdat ik depressief was. Hij is weggegaan met een koffertje kleren en woont elders. We hebben nog steeds contact met elkaar en zijn spullen ophalen ho maar. Doen leuke dingen samen en slapen met elkaar. Soms denk ik niet los van elkaar, dat is 1 ding wat duidelijk is. Vraag me af geeft hj geen valse hoop.... Weet dus ook niet zo goed wat ik met de situatie aan moet. Geduld hebben....