Weinig slapen, eten, etc etc...
Van mensen horen dat je juist naar die ouders moet stappen, voor het te laat is...Maar van andere horen dat je dat juist NIET moet doen.
Tijd geven is belangrijker... Praten ken altijd nog, zeggen ze dan.

Wat moet ik nu doen?
Je kan zo iemand als mijn vriendin toch niet dwingen...
Praten met dr ouders weet ik wel. Maar of dat nu het juiste moment is weet ik niet.

Vandaag heb ik bijna een uur met haar aan de telefoon zitten praten. Dat deed me goed. Maar zij ken met niemand praten. Haar beste vriendin is boos op d'r omdat ze iets had doorverteld wat over mij ging...
Maar dat verwaterd wel weer, alleen het moment is gewoon rot.
Echt met iemand praten doet ze niet...

Ze zit in een flinke dip. Hoe haal je iemand daaruit? Wat moet ik als vriend doen?
Moet ik blijven bellen? Lijkt me geen optie want dan heeft ze nog die "rust" niet die ze wil.

Er heerst momenteel bij haar zoveel stress;
schoolexamens, stage, ruzie met dr beste vriendin, autotheorie examen, mijn ouders die geemigreerd zijn, haar ouders die mij niet accepteren, etc etc...

Het laatste is denk ik de oorzaak.
Zij ligt onder vuur. Door dr ouders.
Ik heb met haar een auto-ongeluk gehad, en ben destijds me moeten komen verantwoorden.
Die ouders hebben nu, denk ik, nog steeds zo'n idee van das een jongen die onverantwoord bezig is.

Terwijl dat helemaal niet zo is...

Ergens weet ik dat zij van me houdt, maar constant te horen krijgen dat ze het niet weet doet me pijn...

Wat moet ik nu doen?

Afwachten duurt lang...