Wat moet je doen

afbeelding van Beer57

Wat moet je toch doen om dit verdriet kwijt te raken.Ik probeer van alles maar als ik dan weer thuis kom en hier weer in mijn eentje zit komen er weer allerhande gedachten naar boven.Afgelopen dagen regelmatig in de kroeg gezeten en dat is dan ook wel leuk maar lijkt wel als je dan weer nuchter bent de realiteit je weer even met de neus op de feiten drukt ,zoiets van wakker worden je bent er nog lang niet je hebt verdriet of ben je haar vergeten .
Nee ben haar nog lang niet vergeten, ik wou dat het waar was en die akelige pijn eindelijk eens verdwijnt.
Zou soms ook willen gaan slapen en niet meer wakker worden , wat is slapen toch fijn even niks denken geen pijn heerlijk . Maar denk dan ook meteen aan de mensen die ik dan achter laat zoals mijn kind .
Weet wel dat dat niet de reden moet zijn om door tegaan maar voor nu moet het maar even is er toch nog iets om voor te leven.
Mensen om je heen met allerlei goed bedoelde adviezen en dan zeg je maar weer ja weet ik , ik weet het ook wel voelt alleen niet zo.
Er komt voor jou ook wel weer een nieuwe liefde maar dat wil ik op het moment helemaal niet wil er maar een en die kan ik niet meer hebben,die heeft voor iemand anders gekozen.
Wat is liefde toch wreed , met haar zijn deed pijn maar zonder haar doet nog veel meer pijn
Heb zelf tegen haar gezegd dat ze maar moest gaan in de hoop dat ik me dan beter zou voelen ,niets is minder waar.
Oh wat een spijt en schuldgevoel

afbeelding van Jester

@ Beer57

Ja, wat moet je doen?

Alles behalve blijven hangen in je denkproces.
Daar ligt het probleem, het 'over'denken, de vragen, de onmacht, het niet kunnen vergeten omdat..

Vragen, je verstand wat maar doorrateld en de brandstof voor het gepieker is onuitputtelijk als je lichaam en geest in stress zijn.

Probeer eens te 'stoppen' met denken, kijk ernaar, zie het als datgene wat het is, gedachten, kronkels in je hoofd die geen enkele positieve bijdrage leveren aan je toestand.

En je gevoelens, accepteer dat ze er zijn, vecht er niet tegen, maar zie ze, en laat de pijn maar toe, tenslotte is de pijn de trigger voor de start van een verwerking, hoe vreemd dit ook is.

Afgerond, accepteer je buien, je verdriet, je verstand, maar accepteer niet dat je er over blijft doormalen, word waarnemer van je proces, dan ga je na een tijdje merken dat je het beter kan handelen...

Niet gemakkelijk, maar ermee oefenen is een goede manier om een andere vorm van afleiding te hebben, terwijl je wel met je 'probleem' werkt...

Sterkte, Groet
Jester.

afbeelding van Beer57

Jester

Bedankt voor je bemoedigende woorden ,weet eigenlijk ook wel dat je gelijk hebt en dat het zo werkt en soms lukt me dat ook wel maar heb af en toe van die dagen dat ik er weer helemaal door heen zit en moet dat dan weer even kwijt .
Toch fijn dat er mensen zoals jij zijn die je dan alles weer duidelijk maken zodat ik weer ga denken van ja verdorie dat is ook zo.
Groetjes beer

afbeelding van Jester

@ Beer57

Ben blij een vorm van 'gezond' verstand langs te kunnen brengen bij je.
Glimlach

Het blijven echter (niet meer dan) woorden, in de praktijk is het zoveel moeilijker om het (in herhaling) te blijven toepassen.

Maar, geen andere optie dan blijven waarnemen, en blijven relativeren, oefenen enz...

In the end, there should be an improvemend of some kind...

Keep the faith!

Groet
Jester.