Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
Wat te doen
Hij heeft het uitgemaakt. Ik was in de veronderstelling dat we aan het vechten waren voor de relatie, hij zag dat anders.
Maar nu is het dus over tussen ons. Hij blijft me alleen appen en hameren op een vriendschap. Hij wil me nog steeds elke dag goedemorgen en welterusten zeggen. Ik heb al wel aangegeven dat dat best moeilijk voor me is. Vriendschap kan misschien uiteindelijk wel, maar voorlopig is het alleen maar pijnlijk.
Aan de ene kant is die aandacht van hem zo fijn nog. Hij heeft nog gevoel, dat zegt hij ook, alleen niet genoeg voor een relatie. Hij wil me alleen niet kwijt als persoon. Hij wil me per se in zn leven houden.
Dat voelt aan de ene kant echt heel fijn, aan de andere kant word het alleen maar pijnlijker zo. Ik wil hem niet zeggen dat hij moet stoppen met appen, want het voelt zo goed, maar ik weet ook dat het misschien beter is. Dat is echt door het verdriet heen moet, dat gaat zo niet als hij blijft appen. Dat beetje hoop blijft er dan.
- Nientjuh1's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Nientjuh1
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@Nientjuh
Lastige situatie Nientjuh!
Toch denk ik dat het maar goed is dat het uit is.
Het had je zeker weten een hoop ellende bespaart in de toekomst.
Je zal wel in een diep dal zitten, maar daar kan je ongetwijfeld uitkomen.
Dat hij nog contact met je wil, ja dat is wel te begrijpen, maar des te pijnlijker voor jou.
Uit ervaring kan ik zeggen dat het enorm oplucht om 0,0 contact te onderhouden. Natuurlijk niet vanaf de eerste week, maar wel na een kleine periode. Je komt er dan namelijk sterker uit.
Denk je dat jij nog vriendschappelijk met hem een film kan kijken, of iets samen ondernemen?
Zonder daarbij gevoelens te krijgen of bijbedoelingen.
Misschien moet je eerst flink op afstand van elkaar blijven om dan helemaal goed te begrijpen dat zoiets niet stand kan houden. Want je zal alles waarschijnlijk toch nog een beetje zien door een roze bril.
Misschien is dit een beetje hard maar, wil je de connectie nog in stand houden omdat je aandacht van hem krijgt? Of omdat je bepaalde behoeften hebt? Want ik denk niet dat dát het waard is.
Valse bevestiging?
Ik wil hem niet zeggen dat hij moet stoppen met appen, want het voelt zo goed, maar ik weet ook dat het misschien beter is. Dat is echt door het verdriet heen moet, dat gaat zo niet als hij blijft appen.
Dat goede gevoel wat het je nu nog oplevert is hooguit een een vorm van valse 'bevestiging' wat jij jezelf ermee geeft.
Als hij enige vorm van empathie voor je zou tonen had hij nu niet lopen hameren op behouden van de vriendschap maar jou de tijd en ruimte geven om je verdriet en teleurstelling te verwerken.
Tenzij hij je achter de hand wil houden om, even bot gezegd en vul ik nu even in, af en toe gebruik te kunnen maken van je lichamelijke 'diensten'.
Dankjewel voor jullie
Dankjewel voor jullie berichtjes. Er is weer veel gebeurt. Ik werd vanmorgen wakker en toen zag ik dat hij allemaal appjes had gestuurd dat het hem speet en dat hij een grote fout had gemaakt en me terug wilt. Op dat moment waren alle emoties weg uit m’n lichaam. Ik voelde letterlijk niks. Ik was niet blij, verdrietig, boos. Helemaal niks. Alsof ik dat gewoon niet meer aankon. Hij was ineens de lieve jongen van het begin, heeft de hele dag lieve dingen gezegd, maar ik wist niet zo goed wat te zeggen.
Ik moest werken, dus heb m’n tel weggelegd en hem gewoon laten gaan. Na werk wilde hij per se bellen, dus prima. Hij vertelde wat dingen over zichzelf die ik nog niet wist, ik heb hem wat dingen verteld. Hij was zo open ineens. Zo is hij nooit geweest. Maar ik heb van m’n vorige relaties geleerd, een relatie van 5 jaar die hij continu verbrak bij problemen en dan na een paar dagen weer kwam goedmaken. Ik rende steeds naar hem toe en dat heeft me zo gebroken. Dat heb ik hem verteld. Verteld dat ik zo veel van hem hou, maar niet dezelfde fout als toen wil maken. Nu kan ik nog niet so veel zeggen over de relatie voortzetten. Ik heb een paar dagen nodig om na te denken en weer iets te voelen.
Denk er goed over na
Hi Nientjuh1,
Dit doet me heel erg denken aan wat mijn ex N. deed. Keihard aantrekken, keihard afstoten, keihard aantrekken enz. Vooral de eerste keer weer aantrekken leek het wel een ander persoon, hij was ook heel open (normaal nooit) en vertelde allemaal nieuwe dingen. Ik denk wel dat hij werkelijk spijt gevoelens ervoer en daardoor in een soort modus schoot, het probleem is dat hij het nooit lang vol kon houden.
Goed dat je hebt geleerd van fouten uit het verleden, ik denk dat het inderdaad heel verstandig is om een tijdje afstand te nemen en goed na te denken en vooral naar je verstand te luisteren.
En als jullie weer besluiten om er voor te gaan, goede afspraken maken over wat jullie deze keer anders gaan doen waardoor het niet weer gebeurd.
Sterkte en ik ben benieuwd hoe dit af loopt.
S.nikki
Dankjewel!
Ja het is best moeilijk. We hebben gebeld en ik ben helemaal eerlijk geweest hoe ik er tegenover sta. Ik wil het uiteraard wel, maar ben zo bang dat het volgende week weer anders is en hij het weer uitmaakt. Heb ik gezegd en dat ik even moet nadenken. Ondertussen hebben we wel gewoon normaal whatsapp contact. Hij doet zn best (maar voor hoe lang?). Alllemal dingen die we allebei nu niet kunnen weten. Relaties kunnen altijd op elk moment verbroken worden, garantie is er nooit. Zelfs niet in de beste relaties. Mjah, ik moet het even laten bezinken en kom er later op terug
Goed dat je eerlijk bent
Goed dat je eerlijk bent geweest. Natuurlijk wil je het! En ik snap je angst ook volkomen.
Rustig aan X
Beste Nientjuh1
Als ik je verhaal zo lees zou ik alleen maar willen zeggen, laat je niet gebruiken. Iemand kan heus wel eens een fout maken, zo'n fout heb ik ook eens gemaakt, maar ben daar keihard voor afgestraft.
Laat je niet gebruiken en hou van jezelf. Doe jezelf dit niet aan!
Er zijn mannen die wel echt oprecht zijn. Laat je niet gebruiken als Ping Pong bal!
Heel veel sterkte en succes. Denk goed na
Mark.
Updates
Alweer een tijdje geleden dat je iets hebt verteld over je afgelopen relatie met die jongen.
Nu ben ik best wel benieuwd hoe het met je is, zijn er wat updates?
Nanoz
Ik heb er heel veel over gepraat met vrienden en m’n moeder. Iedereen weet van m’n vorige relaties en wilden dat ik er echt een punt achter zou zetten, om herhaling van m’n ex te voorkomen.
Maar ik was te zwak. Ik heb gezegd dat ik best weer een relatie wil, maar dat we vanaf het begin beginnen, alle spullen terug, sleutels, kleding, alles. Geen familie meer, alleen elkaar even. Weer daten. Geen “ik hou van je” onzin.
Echt opnieuw beginnen, dan zien we wel wat er gebeurt. Donderdag komt hij eindelijk terug van varen. Hij wilde meteen dat ik die dag langskom. Dat vond ik prima, m’n moeder was meteen geiiriteerd dat ik me zo laat manipuleren.
Ik besef heel goed dat ik naïef ben enso, heb moeten beloven aan meerdere mensen dat als er weer zoiets gebeurt ik hem moet laten gaan.
Maar nu weet ik dat ik me niet helemaal in de relatie moet gooien. Ik ga m’n eigen dingen doen en we zien wel wat er gebeurt. We moeten weer naar elkaar groeien en als dat niet gaat zoals ik verdien is het gewoon klaar. Hij heeft zat kansen gehad.
Nientjuh
Ik had eigenlijk niet verwacht dat je het weer ging oppakken.
En snap ook hoe de mensen uit je omgeving hierop hebben gereageerd.
Ik zou zeggen wees voorzichtig om je gevoelsmatig weer helemaal op iemand te gaan storten.
Ook hoop ik dat je nu een stuk standvastiger bent en om je zelf gaat denken.
Je zegt dat jij je eigen ding gaat doen en het gaat afwachten.
Maar eigenlijk klinkt het niet zo, aangezien je besluit om weer iets met iemand aan te gaan.
Zonder dat je die persoon hebt gezien ( hij was de afgelopen weken weg toch?).
Maar ik begrijp je ook wel, als je nog gevoelens hebt voor diegene dan is het ook lastig om alles los te laten.
Ik hoop dat jullie duidelijke afspraken maken en dat hij niet nog een keer over je grenzen heen gaat.
Nanoz
Klopt, hij is zeeman, dus elke 6 weken is hij 6 weken weg (6 op, 6 af).
Donderdag komt hij thuis.
Ik weet zeker wat ik doe, of althans, als ik er serieus naar kijk weet ik precies dat ik mezelf hier waarschijnlijk alleen maar pijn mee ga doen, maar gevoelsmatig is het zo anders.
Wat je zegt, ik voel zo veel voor hem, en hij is nu ineens zo anders dan eerst, zo open. Hij nodigt me uit voor alles, vraagt alles aan me, vertelt veel over zichzelf. Alles wat ik altijd al wilde doet hij nu ineens.
Ik weet dat het van korte duur zal zijn (waarschijnlijk), ik weet dat ik hier niet beter van word, dat ik zwak ben en dit niet moet doen. Echt...
Maar dat is m’n verstand die praat. M’n hart schreeuwt om hem en helaas ben ik in relaties te veel bezig met m’n hart. Ik ben te lief, te vergevensgezind. Ik denk continu wat ik fout heb gedaan “we hebben allebei slechte dingen gedaan en dingen verkeerd aangepakt, dus ik kan niet boos op hem zijn, dat zou niet eerlijk zijn” denk ik dan.
Het is zo moeilijk als je erin zit.
M’n moeder ziet het aan me, ze zegt dat ze me nog nooit zo onzeker heeft gezien in dese relatie.
M’n hoofd zegt het een, m’n hart het ander. Donderdag avond ga ik erheen. Ik weet niet zo goed hoe het gaat lopen. Het zou vast eerst heel goed gaan en vol met passie zijn. Tot er weer iets gebeurt.
Stom.. ik weet wat ik fout doe, maar toch...
Nientjee
Toch wel knap dat je het in ieder geval realistisch bekijkt.
Ik kreeg namelijk het idee dat het niet zo was, gezien je vorige post.
De reacties van je moeder en anderen die jij kent, zijn wel zodanig dat het ook iets moet betekenen.
Als ik het ga betrekken op mijn situatie. Mijn familie kreeg namelijk lucht van haar en dat zij voor mij ging met een bekende crimineel. Zij wilden ook dat ik ging stoppen omdat het op den duur toch stuk zou lopen tussen ons. Gevoelsmatig kon ik dit niet en heb ik dit een half jaar lang doorgezet. Nu vraag ik mij wel eens af of het niet beter was geweest om te luisteren.
Wat ik ermee probeer te zeggen is, wanneer je al twijfelt en er op tijd mee stopt, je gevoelsmatig niet wordt meegesleurd. Het scheelt zo ongelofelijk veel pijn, ongeloof en frustraties.
Toch hoop ik voor je dat dit wel gaat werken en het niet blijft bij één fase. En wie weet misschien komt het ook wel allemaal goed.
Maar wat ik wel zeker weet is dat iemand eigenlijk echt nooit kan veranderen, althans voor een langere periode. Helemaal als je moeder ook ziet dat dit je sloopt. Ben benieuwd te horen hoe het je komende donderdag afgaat.