Wat vul je in...

Vaak is het zo dat als de relatie beëindigd is, men met zijn ziel onder de arm loopt.
Men weet niet wat te doen..te ondernemen...Er is geen eigen invulling, althans niet bevredigend.
De ex was de bepalende factor in je leven. Die zorgde voor de invulling.
En als men nu wat onderneemt of doet is het negen van de tien keer om de pijn te vergeten.
In het begin wordt dat ook veel gedaan..afleiding zoeken in het een of geen..de gedachten verzetten
Maar na verloop van tijd moet die instelling veranderen.(wat helaas niet gebeurt)
Vaak wordt er gedacht dat je wereld vergaat. Dat jouw zon nooit meer zal schijnen omdat hij of zij het zonnetje was. Vaak wordt er ook geopperd dat jij alles van hem of haar 'geleerd' hebt of dat je dankzij hem of haar die dingen anders nooit had ontdekt. Vaak wordt er ook een soort 'mummie-houding' aangenomen..en ik bedoel daarmee of je voor doet komen dat je zonder hem of haar eigenlijk helemaal niks zou hebben ondernomen of gedaan. Dat hij of zij de enige 'drive' in je leven was die je aanzette tot dingen. Nou, geloof me..das een vals denkbeeld wat je van jezelf hebt hoor!
Zonder die ene in je leven had je ook echt dingen gedaan die je leuk vond, en dat deed je al, alleen heb je letterlijk en figuurlijk het heft uit handen gegeven door in de kar te gaan zitten die hij of zij met hun dominantie trok..meer niet. Je hebt je gewoon tijdens de relatie op de achtergrond geschoven..of laten schuiven (gevers-mentaliteit) en simpelweg zijn of haar 'levensstijl' aangenomen bij gebrek om dat zelf te doen. Je moet simpelweg weer herinneren dat jij heel goed in staat bent om voor jezelf leuke en aangename dingen te doen. Je bent of was geen 'mummie'..jouw zon scheen al vanaf je geboorte en zal blijven schijnen tot je je ogen sluit, alleen moet je dat weer zien, weer in vertrouwen dat het werkelijk zo was en is.

Men moet niets meer ondernemen om het te vergeten..nee, men moet gaan ondernemen en doen omdat jíj het wil..
Je moet gaan karten omdat jíj het leuk vind om over zo'n baan te crossen ...
Als je gaat bungee-jumpen moet je dat doen omdat het jóu een adrenaline-kick geeft..niet omdat je levensmoe bent en geen verdriet meer wilt voelen.
Als je op schilderles gaat moet je het doen omdat je er achter wilt komen of je
a) talent hebt
b) je het voldoening geeft. Nergens anders voor. En zo nog honderd voorbeelden te over.
Je moet jezelf weer op de waarde weten te schatten die je altijd al gehad hebt, maar het nu aanwenden puur voor jezelf. Vreemd hé..dat je wel van alles kan verzinnen en doen voor je (ex) geliefde..maar als het er op aan komt niet voor jezelf..? Vaak komt er ook een schuldgevoel om de hoek kijken, of een gevoel van 'dat mag niet' omdat je het ook nooit deed tijdens je relatie.
Maar eigenlijk is dat kul want je hebt nu geen relatie meer en álles mag.
Dat tijdens je relatie bepaalde dingen nooit tot uitvoer zijn gebracht die jij wel wilde komt denk ik voornamelijk dat het dan tegen gewerkt werd op alle fronten, of omdat je het niet hard genoeg wilde.
Maar nu mág het..nu kan je doen en laten wat je altijd al hebt willen doen.
Maar dat kan je alleen maar doen als je alle valse gevoelens overboord gooit jegens je ex.
Ook je omgeving doet vaak een duit in het zakje erbij om dingen niet te doen die je wil doen.
Want vaak krijg je bij jouw geweldige idee om iets te ondernemen wat ze niet gewend zijn van jou, een vies gezicht of een blik van 'moet dat nou?, waar begin je aan!' en haak je om verder commentaar te krijgen af. Maar dat is eigenlijk juist wat je absoluut niet moet doen!
Als jij op pottenbakken wil en tante Annie vind het geen goed idee, moet je het dan maar niet doen? Als jij wil leren sky-diven en je vriendin vind het te gevaarlijk, moet je het dan maar niet doen?
Je mag wel hun alternatieven uitvoeren maar je eigen ideetjes dus niet?
Want zo hebben ZIJ er het minst last van of moeite mee? Bedenk hier even wiens leven het uiteindelijk is dat geleefd wordt? Precies..het jouwe...en van niemand anders!
Als jij je grenzen wil verleggen en bepaalde dingen wilt ervaren, hoe banaal, gevaarlijk, onbesuisd die ook mogen zijn moet je het gewoonweg doen! We hebben het hier over jezelf ontdekken..jezelf hervinden ..jezelf nieuwe dingen laten ervaren die je leven sjeu geven. En als dat niet in het woordenboek van een ander voorkomt dan hebben zij pech...en niet jij..tenzij jij je oren naar hen laat hangen.
Met al die 'opvulling en invulling' beginnen is pas mogelijk als je geaccepteerd hebt dat je relatie over is. Echt over. En dat je de relatie naar zijn waarde weet in te schatten. In het begin heb je dat nog niet zo, omdat je nog verteerd word van het aangedane verdriet. Wanneer je jezelf nog steeds het 'slachtoffer' voelt dan is een eigen invulling op dat niveau nog niet mogelijk. Dan doe je inderdaad nog alles om 'het' maar te vergeten allemaal. Je koppelt alles wat je dan doet terug aan je oude relatie. Je slaat keer op keer een overbrugging van vergelijk. Je denkt niet 'heel' te zijn zonder de ander, hoe rot en miserabelig je relatie misschien ook was. En al wéét je in je achterhoofd dat het niet veel soeps was, en dat je veel verdriet ondervond in je relatie, je blíjft vasthouden aan het feit dat jullie een paartje, een duo, een stelletje waren..een 'gelukkig' stelletje wel te verstaan.
Je houd hardnekkig vast aan het feit dat als je 'een stel' bent, je meer voor vol wordt aangezien door de maatschappij. Dan ben je meer waard of zo, lijkt het wel. Als 'single' stel je niet veel voor.
En als 'single' kan je al helemaal niet gelukkig zijn. Om gelukkig te zijn moet je toch zeker wel een stel zijn...toch? Daar zit ook een gedeelte van het verdriet..niet alleen het feit dat je je geliefde kwijt bent, maar ook dat je dan alleen bent...dus ook 'minderwaardiger' in andermans ogen..in maatschappelijke ogen...Want je hebt het pas 'gemaakt' en je 'hoort er bij' als je dus samen bent....
Nou, ik mag dan gek zijn..maar ik zeg GROTE ONZIN!...Een 'stel' zijn IS niet het hoogste goed!
Het is niet het hoogste goed wat er te behalen valt. Oké..als je het hebt is het mooi meegenomen, maar is de 'binnenkant' (persoonlijk gevoel, emoties) net zó gelukkig als de buitenkant eruit schijnt te zien?
Het hoogste goed is, single of een stel..gelukkig zijn 'van binnen' ...met jezelf! En geloof me, dat kunnen er niet veel zeggen hoor! Al zijn ze notabene samen!
Je kunt in niet één relatie gelukkig zijn als je niet 'tevreden' bent met jezelf! Niet één!
Al word je behangen met goud, rij je in een dure auto, loop je in de prachtigste kleren, woon je in een kast van een huis...Als je in de spiegel kijkt en je ogen lachen niet terug...heb je helemaal niks...
Als je alles hebt maar toch slaak je 'die ene zucht'..dan heb je niks...

Als je niet beseft dat het om het ochtendgloren gaat, het vogelenzang, de wind door je haren, de zilte zeelucht, een kinderlach, een regenbui, het lentezonnetje, de bloeiende bloemen, dat ene gebaar, dat ene woord, dat kleine beetje mededogen, een vriendelijk woord, die helpende hand, die schouderklop, dat ene stapje terug doen, dat ene beetje geven zonder verwachting er aan vast te plakken....Dán pas zal je jezelf hervinden en de dingen ervaren die je wenst te ervaren...
Dán pas kan je je leven de invulling geven die het wilt geven...
Zodra je beseft dat je pas alles krijgt als je alles geeft, heb je alles...
En dat bedoel ik niet alleen naar de partner toe maar naar alles in het leven. De partner staat hierbij zelfs op de onderste regel uit het lijstje.
Wel eens gehoord van: Behandel een ander zoals jezelf behandeld wenst te worden?
Lijkt makkelijk maar is het in de verste verte niet. Want de behandeling die je soms terug krijgt, slaat die hele vorige stelling helemaal de grond in. Probeer dan maar eens zo iemand te blíjven behandelen zoals jij behandeld wenst te worden!...Precies...geen peulenschilletje!
En in je poging daartoe, die misschien je hele leven zal duren, verdwijnt je liefdesverdriet en vind je de invulling die je nodig hebt. Met dat ene gegeven..een ander behandelen zoals jijzelf behandeld wenst te worden, zullen er zoveel dingen op je pad komen, meer dan je lief is.
Daar heb je ook hulp bij nodig dmv goede boeken te lezen met de juiste informatie omtrent de werking van het ego. Het is gewoon de kennis van hoe sommige dingen werken en hoe je sommige dingen kan laten werken in jou voordeel. Het gaat erom hoe jij jezelf ziet, en niet hoe een ander je ziet. Het gaat erom wat jij vind wat jij waard ben, niet wat een ander vindt. Het gaat erom wat jij vind waar je recht op hebt, niet wat een ander je toebedeeld. Het gaat er uiteindelijk om wat jij in je leven wil ervaren, en niet wat een ander denkt wat jij nodig hebt...
Het gaat om je zelfbeeld, je zelfvertrouwen....
Dat geeft en bezorgd je de invulling die je nodig hebt in je leven. Niets anders, en jij bent de schilder van je eigen levensschilderij. Jij bepaald met welke kleur er geschilderd wordt..niemand anders. Als je luistert naar de kletspraat van je ex, heb je nergens recht op en beleef je helemaal niks meer in je leven. Als je die moet geloven is er niets meer dat deugd aan jou, en is zijn of haar tijd 'verloren' tijd geweest...Als je gelooft dat jouw geven niets voorstelde is je eigenwaarde beneden alle peil en móet je echt luisteren naar je diepe stem die zegt van niet...Die diepe stem die je vertelt dat je wél meer waard bent dan wat je wordt toebedeeld door je ex. Bedenk dat je ex ook maar een mens is die de wereldwijsheid niet in pacht heeft en dat hij of zij ook 'op weg naar' is, en nog genoeg op het bordje zal krijgen. Heb vertrouwen in je eigen kunnen, je eigen schoonheid zowel van binnen als van buiten. Wees blij met wat je ziet elke morgen in de spiegel, want daar staat een uniek individu die heel wat in zijn of haar mars heeft, die nog zoveel beleven moet en te wachten staat. Een die nog zoveel liefde heeft te vergeven aan van alles en nog wat. Een die zoveel kan uitmaken in andermans leven...Besef dat jij nét zoveel waarde hebt als jij jezelf toekent!
Jij en niemand anders...
Zie al je mooie en goede dingen, laat die overheersen. Maak je dromen waar..doe een poging..wat heb je te verliezen? Geef je leven ALLE invulling die het nodig heeft, het is van jou en je mag er mee doen wat je wilt...Voel geen schroom of schaamte GA er voor!
Al zal het zijn met vallen en opstaan, met een lach en een traan...voel wat er in je hart zit en volg je hart. Zo simpel is het..zo simpel is de invulling die je zoekt...je hart volgen, meer niet!

FreeSpirit