Ron zei, bedenk negatieve dingen...

Ja.. negatieve dingen bedenken is niet moeilijk.. nu we eenmaal uit elkaar zijn en ik van haar vrienden voorgeschotelt krijg wat ze allemaal gedaan heeft in de periode die voor mij echt was... Daar lusten de honden geen brood van...

Toch ben ik niet zo beroerd af... iedereen blijft contact houden (voor nu) die dat ook deed toen zij er nog was...

Ik ben alleen haar kwijt.. zij is mij, haar vriend(inn)en, haar werk, haar familie etc allemaal kwijt door haar acties...

En toch... ik mis het vertrouwde... en dan voornamelijk het vertrouwen in mezelf... Hoe kan ik zo blind zijn geweest?

Als het waar is dat liefde blind maakt, dan was het van mijn kant in elk geval wel echte liefde... en dan zou ik dus ook niet moeten zeuren waarschijnlijk...

Iedereen zegt, jij hebt een hart van goud. Het ligt niet aan jou.. Jij hebt niets verkeerd gedaan... Jij hebt ervoor gevochten...

En het klopt allemaal... en alhoewel ik haar nooit meer wil zien vanwege wat ze gedaan heeft, voel ik me net Siske de rat... Zo verdomd alleen...

Ik bedoel... Wat moet ik nu beginnen? Ik ben 30, heb een goed betaalde baan, een huis, een auto, een motor, hobbies...

maar zij was mijn leven..

Alles wat ik deed was voor haar... Zelf heb ik niet veel vrienden, al heb ik gelukkig de hare erbij gekregen... Het probleem daarin is dat al mijn vrienden gemiddeld of 10 jaar jonger of 10 jaar ouder zijn...

In schrift kan ik me goed uitdrukken, maar ik het echte leven leef ik eigenlijk in een sociaal isolement...

Ik ben verlegen, onzeker en ik vertrouw mensen heel moeilijk (sinds 3 weken)

Als ik met dat beeld naar de toekomst kijk... Dan wordt ik redelijk somber...

En dat ondanks dat ik blij ben dat ik van haar af ben...

Ook ik wist wel dat er iets speelde en dat het nooit lang ging duren... Nu ik er helder over nadenk denk ik dat ik me met handen en voeten aan onze relatie gehangen heb omdat ik er ergens van overtuigd ben dat ik nooit niemand anders zou vinden...

Als ik het dekseltje was, was zij het potje... Het is alleen zo jammer dat zij haar rol als potje nu erg letterlijk neemt...

Ach ja... ups en downs...

Ik ga maar eens leren dansen bij een school (want dat kan ik dus echt niet) en dan eens kijken of ik iemand kan vinden die mij wel waardeerd...

Aanstaande donderdag in elk geval naar het Marilyn Manson concert in Amsterdam (met 1 van haar vriendinnen). Daar heb ik best zin in...

Bedankt allemaal voor jullie adviezen... Ik weet het allemaal zelf ook wel... het is alleen fijn waneer anderen het ook zeggen...