Hallo allemaal,

Zoals ik in mijn vorige dagboek had geschreven ben ik zaterdagavond dus wezen stappen. Op zich was het heel gezellig maar toch was ik er niet helemaal bij met mijn gedachten. Elke keer vroeg ik mezelf toch weer af wat mijn ex aan het doen was en dwaalde mijn gedachten weer naar hem af. Op zich ging het vrijdag en zaterdag goed met me. Ik vond het heel fijn dat mijn ex na ruim 2 weken is helemaal uit zijn eigen vroeg hoe het ermee was en dat hij hoopte dat het wat beter ging. Ik dacht nog, misschien doet ie nu niet meer zo koel, maar helaas ik belde hem gisteren (i.v.m. wat dingen over het huis) en ja hoor, meneer deed weer heel koel. Ik krijg echt geen hoogte van hem. Het ene moment is hij heel medelevend en vind hij het ook allemaal klote wat er gebeurd en het andere is het net of hij blij is van mij af te zijn. Dat heb ik ook tegen hem gezegd maar dat was natuurlijk weer niet zo. Ik snap het gewoon echt niet, na zoveel jaren denk je elkaar toch te kennen en dan is die persoon in een goeie dag ineens helemaal anders. Als ik terug denk aan het moment dat hij het allemaal vertelde (dat hij mij als zus zag), toen was hij lief en medelevend en wou er ook nog alles aan doen, zei hij. Een dag later is ineens alles anders. Ik snap niet dat iemand in nog geen 24 uur zo kan veranderen. Maar goed. Aankomend weekend ga ik weer lekker weg. Even op visite bij vrienden in zeeland en ik zie wel wat er nog meer gebeurd. Tot schrijfs.