weer een maand

afbeelding van lynnie

Zoals eerder weer een maand niets gehoort en daar was mijn ex dan weer!
ik krijg nog steeds de kriebels als ik hem zie.
Hij heeft de scheiding gestopt en mij gevraagt om tijd.
We hebben weer twee weken elke dag gebeld maar ik mis het vechten van zijn kant. Ik heb hem gisteren gevraagt samen met de kinderen of hij aub wil thuis komen, wij waren in tranen....maar hij ging!

Hij wil het eerst aan kijken en een goed gevoel hebben voor hij terug komt, ondanks dat wij er zo kapot aan gaan (ben ook zwanger van hem) en daar zit mijn kwel punt ...ondanks de pijn die hij ziet wil hij niet NU naar huis en als ik zeg je komt nu thuis of het is over dan ga ik scheiden dan gaat hij liever scheiden!

wat moet ik nu......ik heb geen keus ......alleen maar verdriet

afbeelding van Daan73

heftig

jeetje.. wat een verhaal lynnie... Als koppige man kan ik je wel 1 ding zeggen.. Zet nooit zo'n iemand voor de keuze, want waar je hem uit laat kiezen, hij zal altijd de keuze maken die jij niet wilt horen...
Ik snap je verdriet, misschien moet jij je ook afstandelijker opstellen. Als hij wil gaan, dan gewoon zeggen; is goed, wanneer kom je weer?

afbeelding van lynnie

hoi

Ook jij hebt helemaal gelijk

Als ik hem voor de keus zet ben ik hem kwijt! is toch niet eerlijk?

Idd als ik me opstel zoals jij zegt gaat het super tussen ons. ...

Ik kan dat gewoon niet en ga mij daar heel kut door voelen

de keus die ik moet maken is niet te doen
ik wil hem niet kwijt en hij heeft in sommige dingen gelijk maar mijn verdriet over heerst ik ga dwingen omdat ik van de pijn af wil...
lees hier boven

Het is een situatie waar ik in allebei de kanten verlies.

ben zooo verdrietig en heb heel veel pijn.

afbeelding van Machteloosje

kan je geen advies geven..

Behalve zorg goed voor je zelf en je kids.... sterkte hiermee.

afbeelding van dijk130

Lynnie je gaat door een hel.

Lynnie je gaat door een hel. En ik herken een hoop uit mijn eigen situatie. Jij bent extra emotioneel vanwege je zwangerschap etc., ik vanwege het feit dat ik woning en zaak had verlaten. Hij heeft denk ik moeite met je emoties (lees: zijn eigen emoties). Hij wil van alles, behalve gedoe aan zijn hoofd. Hij probeert uit te zoeken of er met die andere vrouw een relatie in zit. En is niet met jou bezig. Maar met zichzelf. Het is allemaal angst. Bij dit soort types werkt het niet om te praten als brugman. Het enige wat helpt is hen te confronteren met de feiten. En dat is een scheiding. Het is namelijk zo, dat als hij het over zijn hart kan verkrijgen om jou in deze situatie te verlaten, hij dat in een volgende, gemakkelijker situatie zeker zal doen. Stel je even voor, over 5 jaar als je kleine naar de basisschool is... Het klinkt vreemd, maar 'vechten voor je relatie' betekent in dit geval hem ervan doordringen dat het serieus is. En dat in combinatie met hem er eenmalig nog eens op te wijzen dat liefe of verliefdheid een gevoel is dat ook bij die andere vrouw over zal gaan, en dat je begrijpt dat hem dit overkomen is. Dat is in mijn beleving de enige manier. Weet je, achteraf heb ik weleens gedacht: heb ik wel hard genoeg gevochten voor mijn relatie. Maar dit soort man laat hun eigen geluk afhangen van de vrouw die ze naast zich hebben. Terwijl hij zelf moet zorgen voor zijn eigen geluk! En denk eens na, is het jou nooit gebeurd dat je genoeg had van deze man, en dat je weleens zin had weer opnieuw verliefd te worden? Nou, mij wel, maar mijn geweten vertelde me dat dat niet in de haak was. En dan na een tijdje, was ik weer verliefd op mijn eigen man. Zo gaat dat. Als hij nu, met jullie verdriet, niet tot handelen overgaat zodra je hem duidelijk hebt gemaakt dat het nu echt gedaan moet zijn met de pret (met begrip en zo), dan denk ik dat je je kinderen een groot plezier doet door er een eind aan te breien. En dat meen ik echt. Wat een hel maak je door meid. Maak je zo sterk als je kan, en zwelg in het verdriet dat komen gaat, het is normaal en accepteer het. Maar dan beter nu dan over een paar jaar. Heel veel kracht.

afbeelding van lynnie

precies

Wat jij zegt is helemaal waar!

Ik zit midden in mijn ldvd en erg veel hoop dat het goed komt ...
Wat hij van mij wil kan ik niet aan. Van binnen ga ik kapot terwijl ik lief en aardig tegen hem doe anders ben ik hem kwijt , zo voelt dat teminste

Hij wil ook rust en het goed maken met mij maar vergeet dat hij wel bij een ander zit....Ik kan dus niet lang normaal doen omdat dat gene mij zo pijn doet.
Ik geloof hem echt, hij houd van mij en alles is stuk dus dat moet je ook rustig op bouwen maar ga dan bij die ander weg op zijn minst. Hij maakt vanuit daar plannen met mij en daar kan ik niet tegen en ook niet begrijpen. Ze sporten samen en hij ziet daar geen kwaad in, ik denk wat mis je ons he? Dus lekker aan zich zelf denken idd, ik troost mijn kinderen terwijl hij rust heeft en sport en daar kan ik niet mee leven.....het maakt mij echt ziek!

Ik laat de scheiding ook door lopen en weet diep van binnen dat het over is tussen ons . hij gaat niet vechten en laat het zo! daar komen de tranen weer.

ik word dus heen en weer geslingerd tussen gevoelens ....door vechten en hopen dat hij naar huis komt , ik mezelf helemaal weg cijferen....of de pijn dat ik hem kwijt ben en alles daar om heen

zonder hem bevallen, alleen met drie kids, huis uit en al van dat soort ellende die bij een scheding komen kijken

dit alles terwijl ik zo veel van hem hou!

moeilijk