Weggebracht...

afbeelding van M.d.

Hoe fout ik ook weet dat het is, ik heb toch toegegeven aan zijn verzoek om mij weg te brengen. Wat een sukkeltje ben ik. Ik maak het voor mijzelf alleen maar moeilijker.

Het gesprek verliep fijn en vertrouwd en we konden even ons “ei” kwijt bij elkaar en hij zei zelf ook dat hij dit heel erg mist. Dat hij het mist om dingen met mij te delen. Ik heb gezegd: daar heb je toch ook vrienden voor? Maar hij antwoorde een beetje depri, dat is toch anders dan bij jou…

Heb hem gezegd dat als hij zich bedenkt en spijt gaat krijgen, hij echt op zijn knieën moet gaan smeken. Kreeg toen ook het antwoord van hem: je bent er helemaal klaar mee hé? Maar ik bedenk me niet en ik zal geen spijt krijgen…. (uhhh, nee natuurlijk ben ik er niet klaar mee).

Heb hem ook gezegd dat ik aan het zoeken ben voor een eigen huisje en hij vertelde mij dat hij het fijn vond dat ik mijn leven weer oppak ondanks alle heftige gebeurtenissen.

Daarna heeft hij gezegd dat hij vaker met me wil afspreken om te kunnen praten. Ik heb gezegd dat we het wel allemaal zien en dat hij eerst maar eens een berichtje moet sturen en dat we vanaf daar weer verder kijken hoe en wat. Het was heel vreemd, want ik zei hem gedag en meteen voelde ik me weer onwijs rot.

Toch begrijp ik iets niet. Hij zegt namelijk dat de “verliefdheid” over is. Maar in mijn ogen is dit logisch na zo’n lange tijd(+/- 7 jaar) en je groeit als het goed is alleen maar naar elkaar toe in die periode zodat er “houden van” ontstaat. Hij zegt dat dit ook allemaal gebeurd is, maar blijkbaar wil hij telkens dat verliefde gevoel ervaren…. ik denk dat dit niet mogelijk is. Ook niet in een nieuwe relatie, want op een gegeven moment gebeurd er hetzelfde als hierboven beschreven. Of niet?

Ik denk dus ook dat hij zich in de ene na de andere relatie stort om dat gevoel maar te ervaren. En ik vind het sowieso bizar om te horen dat hij dit gevoel dus klaarblijkelijk nog wel had tot een paar maanden geleden…. Wat dus betekend dat hij 6 jaar en nog een aantal maanden het verliefde gevoel voor mij heeft gehad.

Bij mij was dit na 2 jaar al over gegaan in houden van, maar wel heel erg veel houden van hoor! 

Ben benieuwd hoe jullie hierover denken, en nee dit is niet om nog valse hoop te creëren, maar meer om een beetje inzicht te krijgen in het onlogische. (voor mij dan)

afbeelding van Willie

Seven year itch

Klinkt nogal als een seven year itch, als ik het zo lees: http://en.wikipedia.org/wiki/The_seven-year_itch

afbeelding van M.d.

@willie

En hoe ga je die te boven? Verdrietig

Geloof je daar in?

afbeelding van moess

Ik vind jou geen sukkeltje!

Ik vind jou geen sukkeltje! Ik snap heel goed dat je even je 'ei' kwijt wilde bij je ex, zeker na alles wat je de laatste tijd meemaakt.. Lijkt me ook fijn om te horen dat hij dit mist, ondanks dat hij wel zeker denkt te zijn van zijn beslissing. Ik merkte in ieder geval zelf wel dat ik het fijn vond om te weten dat mijn ex het er zelf ook moeilijk mee heeft, dat hij zich ook nog regelmatig verdrietig voelt en dat hij niet zomaar doorgaat met alles. Betekent toch dat het ook voor hem wel heel veel heeft betekend, ondanks dat het zijn beslissing was om ermee te stoppen.

Ik denk inderdaad dat het heel logisch is dat je na 7 jaar dat verliefde gevoel niet meer hebt. Ik vind het eerder bijzonder dat hij dit gevoel zo lang wel heeft gehad. Natuurlijk kun je niet je hele leven verliefd op één persoon blijven. Jij had dit blijkbaar geaccepteerd, maar hij niet. Misschien is hij er nog niet klaar voor om dit te accepteren, door hoe hij op dit moment in het leven staat. Hij vind het belangrijk om die spanning van verliefdheid wel te voelen; dat vind hij op dit moment belangrijker dan jou kwijtraken. Ik geloof in ieder geval wel dat iemand hierin kan veranderen, dat iemand dus kan veranderen in hoe hij/zij in het leven staat. En dat jouw ex dus niet nooit bij iemand zal blijven als hij niet meer verliefd is..

Dat is mijn idee erover, hoop dat je er wat aan hebt,

Liefs, Moess

afbeelding van lovelost

verliefdheid enzo

M.d.
Liefde, houden van, verliefdheid..
Ik wil niet teveel in detail treden, maar de verliefdheid wordt veroorzaakt door een stof die in je hersenen word aangemaakt…

Citaat uit wikipedia: Verliefdheid is een gevoel dat iemand heeft in het begin van een liefdesrelatie of eenzijdig zonder relatie, alhoewel sommigen (vaak levenspartners) het voor de rest van hun relatie ervaren met elkaar. Er worden hormonen en neurotransmitters (oa. fenylethylamine, noradrenaline, adrenaline, endorfine, dopamine en oxytocine) in de hersenen aangemaakt als de persoon het doelwit van de verliefdheid ziet. De hormonen die vrijkomen zijn verslavend, waardoor de persoon de geliefde zo vaak mogelijk wil zien. Het is een emotionele reactie, vaak irrationeel en primitief. Bijna iedereen kent deze wetenschappelijke verklaring van verliefdheid. Toch houdt men er in het dagelijks leven nauwelijks rekening mee. Als er sprake is van verliefdheid zegt men niet "het is maar gewoon een kwestie van hormonen". Deze wetenschappelijke kennis heeft dus geen invloed op de dagelijkse werkelijkheid.
Afwijzing door de geliefde kan leiden tot liefdesverdriet. Dit kan ook het geval zijn wanneer men zich realiseert dat de geliefde onbereikbaar is. Wanneer niets met een verliefdheid gedaan wordt is het mogelijk dat het vanzelf weer over gaat. Soms is dit niet het geval en blijft iemand in het geheim jarenlang verliefd op iemand, vaak zonder dat die ander het weet.
Link: http://nl.wikipedia.org/wiki/Verliefdheid

Dit verklaard alles, en eigenlijk ook helemaal niets over de complexiteit….

De Ziel is liefde, en afhankelijk van de personen die een relatie aangaan kan de verliefdheid, liefde voor de ander onbegrensd worden, en soms blijven, dit is meestal een probleem vanwege de onbalans die daarin ontstaat…al eerder aangegeven in een blog of reactie, dat weet ik eerlijk gezegd niet meer, onbegrensde liefde in een begrensde wereld…

Dus ja, iemand kan heel lang zo niet een heel leven verliefd zijn op iemand anders, (of op zichzelf, narcisme) of dit echter ook een gezonde situatie is waag ik te betwijfelen….

veel wijsheid en licht toegewenst in deze...

Lovelost...