wel niet wel niet....

afbeelding van Gast

hallo lieve mensen,
ik zit op dit moment in wervelend gevoelsleven. op 17 juni is het fout geaan, na de zoveelste nachtelijke onzinruzie te hebben gehad, schreeuwde ik: het is over en ik meende het!! zat er al vaker over na te denken hoe het zou zijn om weer lekker vrijgezel te zijn. maar goed ik houd zoveel van deze jongen, we zijn notabene voor elkaar de halve wereld afgerezen. we zijn 2 en 1/2 jaar samen geweest en reuze verliefd, waardoor ik alleen maar bij hem wilde zijn. hij was mijn eerste echte grote liefde. ik heb hem dingen verteld die nooit iemand heb verteld, en hij accepteerde mij zoals ik ben.de relatie ging goed totadat wij in utrecht gingen wonen, ik heb een hernia opratie gehad, zat vaak alleen thuis zag mn vrieneden bijna niet meer.was alleen maar met hem, erg afhankelijk van hem. en ik merkte aan mezelf dat ik dat niet prettig vond het stuitte tegen mn gevoel in. anyway vele ruzies volgden. sex was er bijna niet meer, ik voelde me niet meer tot hem aangetrokken, maar desondanks had ik de wildste sexfantasieen, alleen dan over mannen met wie reuze lekkere sex had gehad.verder naar 17 juni, we besloten om het op een laag pitje te zetten en uit elkaar te gaan wonen om elkaar wat meer vrijheid te geven. voor hem het begin van het einde, voor mij ook al hield ik vol van niet. we zijn terug naar hilversum gegaan, en wonen nu 5 huizen bij elkaar vandaan. ondertussen is de relatie over na veel gebakkelij. het zit zo, ik geniet enorm van mezelf en mn vrijheid, en wil hem niet kwijt uit mn leven en als goed vriendje, maar hij wil meer......en als dat niet kan heeft hij gezegd dan kan hij me niet meer zien, doet hem te veel pijn. ik ben voor hem de ware de vrouw met wie hij oud wilt worden. we zouden afstand nemen, maarja als je 5 huizen bij elkaar vandaan woont hoe doe je dat, en hoe negeer je iemand met wie je toch 2 1/2 jaar lief en leed hebt gedeeld, en het idee dat hij een ander krijgt trek ik niet en toch ben ik degene die vrij wil zijn. zo verwarrend allemaal. er zijn veel dingen die zich bij mij zelf afspelen, waarvan ik denk dat accepteerd een andere man nooit.....het doet er niet toe wat dat is. we hebben zterdag afgesproken ik zou er goed over nadenken wat ik wil, al weet ik diep in mn hart wat k wil...vrij zijn. en hem als goed maatje behouden. dat kan hij niet dus als ik zaterdag zeg ik wil niet verder, dan is het over voor hem en wil hij me nooit meer zien. ik heb mn eigen gevoel nog nooit zo duidelijk gehoord, maar wil hem jiet kwijt uit mn leven, al begrijp ik dat hij ook verder moet. maar toch....BAH!!! ik ben toch benieuw naar jullie reacties....
dikke kussen van mij en tot zaterdag met de uitkomst........

afbeelding van kommer

Moeilijk

Ik weet niet hoe oud of je bent maar het lijkt me dat je nog niet toe bent aan een vaste relatie.
Probeer je eens voor te stellen dat je,je vriend definitief kwijt bent en hij een ander krijgt.
Dat er GEEN weg terug meer is.
Hij loopt nu als het ware nog achter je aan maar dat stopt een keer en dan....sommige dingen kun je niet meer terugdraaien.