ik ben sinds een jaar verliefd op een vrouw die ik al ruim 5 jaar ken,we hebben elkaar leren kennen via toendertijd netlog en spraken elkaar vaak tot diep in de nacht,over de scheiding waar we allebei in lagen en alles wat er om heen hoort.
binnen zeer korte tijd hadden we elkaars msn en telefoonnummers en spraken elkaar dagelijks en smsten elkaar wel 20 x per dag,gewoon over de dagen het werk de kinderen je kent het wel allemaal...?

na de scheidingen van ons allebei hielden we steevast contact en spraken elkaar nog dagelijks,weer over de algemene dingen in t leven en de draad weer op pakken na een toch slopende en zware periode, ook hadden we momenten dat er weinig gezegd werd op msn maar we wisten wel allebei wat er door ons heen ging en waar we mee zaten...

na een jaar ongeveer spraken we elkaar weer eens aan zoals het al een jaar zo ging ons vaste dagelijkse ritueel,samen lachen huilen en praten...
ze vertelde me dat ze iemand had leren kennen en zwaar verliefd was geworden op deze persoon,op dat moment voelde het voor mij alsof de grond onder mijn voeten weg zakte... ik was blij voor haar dat zeker en gunde het haar ook een nieuw geluk... maar waarom deed het mij pijn....? ik snapte er niks van...
Zoals je begrijpt verwaterde het contact een beetje,want ja ze was verliefd en was elk weekend bij hem,als we nog 1 of 2 x per maand contact hadden was het veel en dan ging het meer over haar en haar relatie,en iedere keer merkte ik weer dat het me pijn deed om te horen dat ze zo gelukkig was.....
Na een half jaar zo wat contact gehad te hebben,kwam ik s'avonds thuis van mijn werk en las mijn email's van die dag,en wat zag ik een berichtje van haar,mijn hart maakte een vreugde sprongetje zoals iedere keer als ik wat van haar hoorde,het bericht begon met ben je vanavond online ik MOET met je praten...!!!
Dus ik snel gegeten en msn aangezet ja hoor klokslag 7 uur was ze online en sprak ik haar aan,ik kreeg een heel verhaal te horen over de relatie en ze had er een punt achter gezet want het liep allemaal niet zoals ze verwacht had,en kon er niet mee omgaan dat op een wij samen geen contact meer hadden... ik dacht in de eerste instantie yessss maar aan de andere kant merkte ik wel dat je heel veel verdriet had...dus vroeg aan haar van goh zal ik naar je toe komen dat praat wat makkelijker....daar was ze echter niet aan toe dus bleven we op msn praten tot jaaa weer diep in de nacht... toen ik echter zei ik moet nu echt een paar uurtjes slapen ivm met mijn werk schreef ze ja is goed,dank je wel lieverd dat je er steeds weer voor me bent als ik het moeilijk heb,heb alleen geantwoord lieverd daar heb je vrienden voor....
Zo ging het weer elke dag en ik merkte ook aan haar dat als we elkaar weer spraken dat ze opfleurde en ik zelf ook,na weer een maand of 5 op msn gezeten te hebben en elkaar weer dagelijks gesmst te hebben,heb ik op een avond de stoute schoenen aangedaan en gevraagd van goh we kennen elkaar nu al een hele tijd,lijkt het je leuk om een keer af te spreken,word wel eens tijd dat we elkaar gaan zien....?
Ik kreeg tot mijn blijdschap ook gelijk terug ja kom vrijdag avond naar me toe dan maken we er een gezellige en leuke avond van... ik was in de wolken ging het nu dan eindelijk gebeuren...... gingen we elkaar dan eindelijk zien...?
Ik vrijdag eerder gestopt met werken me klaar gemaakt en in de auto gestapt naar haar toe,onderweg de nodige smsjes van durf je het nog,ben je al onderweg,hoelaat ben je er.
Een klein uurtje later stond ik bij haar voor de deur met ja 40 jaar en knikkende knieen,belde aan en ze deed open,wooooow dacht ik t eerste moment je ziet er echt net als op de fotos en cam uit,mijn hart ging als een razende tekeer,zeker toen er ook nog eens een stevige knuffel volgde en ik tranen in haar ogen zag...
Ik dacht van wat is er in hemels naam aan de hand en vroeg haar dat ook,kreeg echter een ontwijkend antwoord van ben moe en een beetje emotioneel.....ik dacht nou kom er maar mee als jij denkt dat je erover wilt praten... we hebben die avond veel gepraat en ik heb kennis gemaakt met haar 2 kinderen die ik wel al kende maar alleen via msn en foto's die ze wel eens stuurde,het voelde vanaf de 1e minuut allemaal zo vertrouwd om bij haar te zijn en ze gaf zelf ook aan dat het zo voelde. Na veel praten kwam er vroeg in de morgen het moment van weer weg gaan,en ze zei wil je bij me blijven ik wil nu even niet alleen zijn,de kids worden straks opgehaald en dan ben ik alleen.....!! mijn gevoel zei ja ik blijf maar mijn verstand zei dit is niet verstandig...enfin ik ben gebleven en we zijn tegen elkaar aan gekropen op de bank en in slaap gevallen,totdat de kids ons wakker maakte met stralende gezichten en riepen he he mam eindelijk... we moesten hier samen wel erg om lachen...hahaha.. de kids werden opgehaald door haar ex man en zijn nieuwe vrouw...wij dronken samen koffie..praatte weer veel en besloten in de middag er samen even uit te gaan....s'avonds met haar een leuk restaurantje opgezocht en lekker gegeten,daarna weer naar haar huis gereden en koffie gedronken,we hadden allebei een heel goed gevoel bij het contact en voelde ons erg op ons gemak.... nu ben ik van beroep masseur en dat wist ze ook,dus je kunt het wel raden volgde er de vraag mijn rug doet zeer van de stress en spanningen kun jij me daar mee helpen....?
Ik dacht van ja tuurlijk het is mijn vak,dus wij samen naar boven en voor ik het in de gaten had lag ze op bed,met onbloot boven lijf, dat was voor allebei een onwennig moment want ja dat doe je niet zomaar even,dus haar een massage van bijna een uur gegeven,en ze voelde zich herboren zoals ze zei...
Nou mooi das ook de bedoeling antwoordde ik, ze keek me aan en lachte lief naar me,en vroeg is het nu niet vreemd zo voor je...? ja antwoordde ik maar voor jou ook denk ik, iemand die je zo masseert zonder dat je hem echt kent behalve van sms en chatten...
Ja zei ze dat is waar maar ik vertrouw je en weet dat je niks zal proberen,dat waardeer ik aan je. Nu is dat ook zo zeker als masseur zijnde moet je heel goed uitkijken op dat gebied..
Samen weer naar beneden gegaan en koffie gedronken, er werd een kussen tegen me aan gegooid en voor ik het goed in de gaten had lag ze op schoot en zei ze ben blij dat je er bent, doet me goed...
Ja zei ik mij ook voelt goed en fijn om bij je te zijn, kort hierop zijn we in slaap gevallen op de bank.
weer wakker en ik had zoiets ik moet gaan zo want ik had afspraken staan voor die dag,dus ik me heel zachtjes onder haar hoofd uitgewerkt een extra kussen erbij gelegd en een dekentje over haar heen gelegd...een briefje geschreven dat ik echt weg moest hoe jammer ik het ook vond en dat we snel weer af moesten spreken... op de terug weg ging er van alles door me heen en miste haar al gelijk pffff dacht ik ik ben verliefd.... na een half uur kwam er een sms van haar,ik ben wakker en miste je waar ben je,ooooh lief een briefje van je, kom je snel weer langs?
Ik smste alleen maar terug graag...was helemaal uit mijn doen en kon die dag mijn koppie er ook niet bijhouden... we spreken elkaar iedere dag en de massages zijn er ook nog steeds een vast ritueel,ook zijn we open en eerlijk tegen elkaar geweest en hebben onze wederzijdse gevoelens uit gesproken,regelmatig slapen we samen niet alleen op de bank maar ook samen in haar bed,gaan leuke dingen doen met de kinderen,en hebben het reuze naar ons zin in de weekenden...heb haar met veel dingen geholpen maar dat is prive en daar ga ik niet verder over uitwijden....in deze tijd is er verder nooit wat gebeurd tussen ons,van mijn kant uit omdat ik heel veel respect voor haar heb,en van haar kant uit omdat ze er nog niet aan toe is zoals ze aangeeft.... mijn gevoelens voor haar hebben inmiddels alleen maar toegenomen,en ik heb haar dat ook gezegd,ook van haar kant uit laat ze merken dat er meer is dan alleen maar vriendschap maar dat ze erg bang is gekwetst te worden door iemand waar ze van houd,hier heb ik alle begrip voor want het sloopt je en ik ben er zelf ook geweest en heb die hel ook mee gemaakt, dus ik heb een afwachtende houding aangenomen,echter dit weekend was ik weer bij haar en jawel weer een massage gegeven de kids waren er niet,dus we waren echt samen dit weekend ze vertelde me ontzettend gek op me te zijn maar niet durfde toe te geven,ik ben net een locomotief vertelde ze kom heel langzaam op gang....ik moest lachen en zei tja maar eenmaal op gang zijn ze bijna niet meer te stoppen... we moesten allebei erg lachen hierom.
Na een tijdje vertelde ze een boerderijtje gezien te hebben,haar grote droom om daar te wonen,dus ik vertelde nou dan gaan we kijken,ik help je met opknappen als het nodig is en kan je je droom uit laten komen... wij erheen gereden om te kijken hartstikke leuk en lief boerderijtje met wat werk, dus ja plannen maken over hoe en wat,ze betrok me er heel erg bij en vroeg bijna overal op wat vind jij er van...?
Ik vertelde een beetje mijn idee en plannen zoals ik het zou doen,totdat ze begon ja maar jij moet het ook leuk vinden en jij moet ook gelukkig zijn,ik dacht van he... hoor ik dit nu goed ? maar ben er verder niet op ingegaan omdat gelijk samen een huis kopen een hele grote stap is en ze eerder die dag aangaf zich nog niet open te durft te stellen voor een relatie... Ik was weer een beetje uit mijn doen en snapte het even niet meer... later op de terug weg in de auto zeiden we allebei niet veel,denk allebei met gedachten in ons hoofd.
Later bij haar thuis het er over gehad en wederom gaf ze aan een relatie nog niet aan te durven,nu brak mijn klomp huisje kopen geen relatie durven wat is dit.. ik ben ook vroeg in de middag weg gegaan naar huis,moest even alles op een rijtje zetten voor mezelf. Op de terug weg ook geen sms gehad van haar,en s'
avonds ook niet ook geen msn,nu heb ik t idee een fout gemaakt te hebben door er niet op in te gaan met de boerderij en heb t gevoel dat ik haar gekwetst heb hier door. Ook tot nu toe geen sms gehad van haar,dus je begrijpt nu dat de twijfel bij me toeslaat...

ik weet het even niet meer allemaal
graag een reactie van buitenstaanders die anders tegen dit aankijken, raad altijd welkom..