Hoi Ann,

Heeft hij nog steeds verdriet over die ander, of het feit dat hij jou dit heeft aangedaan, waar precies is hij verdrietig over? Waar zit hij over in de knoop?
Heb je trouwens wel geprobeerd schriftelijk te communiceren, zodat jullie beiden alles op papier hebben, op een rijtje, als face-to-face zo moeilijk is.
Je houdt blijkbaar nog steeds zoveel van hem dat je hier moeite mee hebt. Hetzelfde geldt voor mij, als mijn vrouw straks verdrietig zal worden als die ander problemen zal krijgen met zijn gezondheid, omdat het mijn vrouw aangaat, gaat het mij ook aan. Ook al hebben zijn problemen betrekking op die ander, jouw gevoelens voor hem zijn nooit veranderd, alleen hij is veranderd.
Op dit moment hebben mijn vrouw en ik een soort time-out moment, afgesproken dat we voorlopig niet over onze gevoelens praten, telkens maken we er ruzie over. Ik blijf nu aan de zijlijn, als haar steun en toeverlaat, als een soort goede vriend, hoe pijnlijk ook, ik moet haar tijdelijk loslaten, of voor nog langere tijd, of misschien voor altijd? Dit is het maximaal haalbare, ik blijf voor haar en onze kinderen zorgen, dat zal nooit veranderen, maar ik besef nu ook dat haar hart misschien nooit zal terugkeren. Maar mijn liefde voor haar blijft, ook al wil ik haar ieder moment omhelzen, hoeveel ik van haar houd, ik kan tijdelijk met deze situatie leven, dat ik haar warmte niet meer zal voelen, en ik mis dat enorm.
Ik denk dat communicatie en duidelijkheid ook belangrijk is, maar je kunt hem niet dwingen, hij zal pas met je praten als hij daar behoefte aan heeft.
Ach Ann, zo te zien is soms voor jou ook elke dag zo'n lijdensweg, vooral als je niet weet wat hij voelt, of dat hij die ander zo mist, is eigenlijk heel pijnlijk. En die twijfel, hoe lang dit nog kan duren. Ik zit pas aan het begin, enige wat ik dagelijks probeer is te overleven, mezelf niet onderdoor laten gaan, iemand moet verstandig blijven en het gezin bij elkaar houden, meestal de meest sterke van de twee. Ik volg op dit moment mijn hart, door haar nooit te laten vallen, maar door ook genoeg afstand te houden, sommige dingen moet ze zelf uitzoeken, loslaten is ook liefde. Ik zal altijd in haar buurt blijven, ongeacht hoe het met ons huwelijk ook zal lopen, ik zal altijd van haar en de kinderen houden, misschien niet meer als haar geliefde, maar dat neemt mijn liefde voor haar niet meer weg. Ik voel me stukken beter door mijn vriend op te zoeken, veel op deze forum te zitten, het gevoel hebben dat ik er niet alleen voor sta met zulke problemen, begrip en steun van velen, tips en wijsheden, meer voor mezelf uitzoeken wat mijn hart wil, wat mij gelukkig maakt. Alles proberen op een rijtje te zetten, ben nu veel meer bestand tegen de golven van verdriet die soms terugkomen.
Inderdaad, het is goed om soms afstand te nemen, mensen hebben soms rust en eenzaamheid nodig om zichzelf te hervinden, het frustrerende net als bij mij, we kunnen niets doen om tot onze partners door te dringen. De tijd zal het leren, iedere levensweg ziet er anders uit, vaak zitten mensen nu eenmaal in verschillende fasen, waardoor je elkaar dan niet begrijpt.
Maar ook dat is leven, soms hoe pijnlijk ook, je hebt het maximale gedaan door bij hem in de buurt te blijven, klaar voor hem te staan, dat je hem niet hebt laten vallen, ik weet zeker dat hij dat wel beseft. Dat hij jou achteraf nooit kan verwijten dat je er niet voor hem bent geweest.
Maar jij blijft net als ik hoe dan ook een mens, we zijn menselijk, kunnen ons soms niet inhouden. Wie kan zeggen wat goed of fout is? Er is nooit een goed of fout, er zijn alleen keuzes, elke keuze heeft een consequentie, wij hebben recht om eigen keuzes te maken, en de consequentie ervan te dragen.
Een keus is nooit goed of fout, wel of niet verstandig. Dus twijfelelen hoef je niet meer, go with the flow, je zult op een gegeven moment merken dat sommige dingen vanzelf gaan, forceren heeft geen zin. Luister naar je hart, je intuïtie, ingeving, dan blijven je keuzes dicht bij jezelf, zul je nooit spijt van hebben van je keuzes.
Ondertussen meer vertrouwen in jezelf hebben, ga je denk ik ook beter van slapen en kun je jezelf door deze moeilijke periode heen slepen.
Ik hoop dat ik je niet vermoeid heb met mijn vage tips, ik hoop alleen dat je er wat aan hebt, dat ik dezelfde steun aan jou kan geven als je mij de laatste dagen steun hebt gegeven en door de moeilijke dagen heen hebt gesleept.

Veel sterkte.

Groetjes,

Mr Bean