Wijze raad?

afbeelding van Larissa

Ik zie het echt niet meer zitten joh...ik ben het zat te wachten..wachten op nieuw contact dat misschien nooit komt?? Soms denk ik, kom op stel je niet aan, daar is hij..achter dat groene poppetje van de msn..zeg wat tegen hem! Maar dan de angst van de afwijzing...dat zou ik niet aankunnen...want dan moet ik eraan dat het echt over is..Wat vinden jullie..gewoon maar proberen te praten of nog een tijdje wachten...ik weet het niet meer..soms denk ik misschien zegt hij wel gewoon iets terug..kunnen we misschien rustig toch opnieuw beginnen. Ik weet het niet meer ben ten einde raad...

afbeelding van panic

Lieve Larissa

Ik zit in dezelfde situatie. Ik heb mijn ex gisteravond gesproken. Hoewel ik zaterdag het idee had dat hij nog wel contact wilde, lijkt dat nu wat anders te zijn. VOorlopig althans. Hij wil rust, en heeft geen behoefte aan contact met mij. Dat is duidelijk.... Ik heb hem gezegd dat ik niet tegen een dichte deur op wil lopen. Dus dat ik alle moeite zal doen om geen contact met hem op te nemen. Hij weet dus dat ik dat wel wil, maar dat ik niet gekwetst wil worden. Het balletje ligt bij hem. Weet je, je schiet er niks mee op om contact op te nemen als hij daar geen behoefte aan heeft. Wat heb je aan zo'n los gebabbel. Dit is zo ontzettend moeilijk, maar probeer rust te houden. Hoe lang heb je nu geen contact gehad?
En ik had je dacht ik al eerder gevraagd: is het een optie tijdelijk een ander msn adres aan te maken? Zit je jezelf niet te pijnigen met dat groene poppetje.
Succes!

afbeelding van Larissa

Lieve Panic

Heb als sinds 20 september niks meer van mij laten horen en heb ook 2 weken zijn msn geblokkeerd..maar sinds een week zie ik hem dus weer op de msn...wat ik heel moeilijk vind. Ik ga dus maar weer wachten...op hem. Ik denk eigenlijk diep van binnen dat het weer goed komt...misschien valse hoop. Even voor de duidelijkheid ik heb aangegeven dat het niwt meer ging...en toen ik hem vroeg om te vertellen dat hij niet meer van mij hield...deed hij dat niet..het gaat gewoon niet meer..kan jou ook niet geven wat jij wilt...zei hij..en daar was het mee over. Ik heb veel fouten gemaakt, altijd andacht willen, altijd afvargen waarom hij niet belt etc. De week voor het over was hadden we het daar nog over gehad...je moet je instelling veranderen Larissa zei hij..ik ben hier, maak je niet zo druk zei hij... Maar nu dus stilte...deze stilte doet me de das om...ik ben vol van verdriet:(

afbeelding van panic

Larissa

Bij mij is het hetzelfde gegaan. Ook ik wilde teveel. Maar bij ons kwam er nog iets bij, hij kwam er toen achter zijn vorige relatie niet verwerkt te hebben. Gevolg is dan ook dat ik nu therapie heb voor mijn verlatingsangst en hij dit gaat zoeken voor zijn problemen.
Die stilte is inderdaad vreselijk. Ik heb dat al 2 weken meegemaakt toen hij nadacht. Sommige dingen worden makkelijker. Nu weet ik dat als ik een sms kirg, die niet van hem is. Daarop hoopte ik in het begin nog.
Nu moet ik alles loslaten...en jij ook!

afbeelding van dreamster

hoi panic en larissa

jee moeilijk zeg was t allemaal zo eenvoudig he.helaas denken mannen altijd zo eenvoudig gaan ze verder met hun eigen leven terwijl we ons druk om maken van binnen omdat wij t misschien meer uiten en hun het stiekem van binnen opproppen?laten ze aan hun gedrag zien van ach terwijl ze anders erover over denken en praten.tegen mij zei hij ja niet alle mannen zijn zo en ja ik heb ook gevoel..maar wat word er bedoeld als aantrekkingskracht tussen 2 mensen dat hoort er toch bij als je beide verliefd bent of zou hij dat lichamelijk bedoelen?sorry hoor mayby een stomme vraag?wou dat alles maar zo eenvoudig was!vroeger in de middeleeuwen toen was je verplicht om met iemand te trouwen ook al was hij lelijk of te oud of had hij n vreslijke karakter als je er op tegen was werd je verbannen naar de brandstapel.nu in deze eeuw hoeft datr gelukkig niet meer en leven we heel vrij!tja en dan zit de man en vrouw nog te zeuren over de liefde haha we zijn gewoon lekker verwend!nu word er makkelijk op latere leeftijd nog samen gewoond en niet getrouwd en gaat t niet nou ja dan blijft er een zielszaam alleen in t huis achter of verkoopt t huis.tja het is wat allemaal liefde..soms willen we niet dat dat bestaat en de man op venus leeft ver weg geschoten van ons verdaan maar ene kant ook weer niet hebben we ze t liefst dichtbij en de man de vrouw ook wat zijn t toch twee rare wezens...

afbeelding van gebrokensteenbokje

Herkenbaar

Vind het heel herkenbaar Larissa, wat je zegt over bang zijn voor die afwijzing.
Maar je moet er alles uithalen. Dat vind ik, je zult het jezelf nooit kunnen vergeven als je er niet alles aan gedaan hebt. Deel prikstootjes uit, niet te veel achter elkaar contacten.
Ik zit in 't zelfde schuitje.
Hou je taai.

afbeelding van Larissa

Je hebt gelijk gebrokensteenbokje...

Als ik er niet alles aan doe, dan kan ik mezelf dat later misschien niet vergeven. Het probleem is alleen dat ik bang ben voor afwijzing...de stilte is dan veiliger...vetrouwder. Vrienden zeggen vaak, geef het nou, jij hebt er alles aan gedaan..maar is dat werkelijk zo?? Wanneer geef je op?? Als er geen hoop meer is...maar die is er wel..het sluimert in me..maakt me strijdbaar en sterker! Ik wil en kan hem gewoon nog niet loslaten..nog niet...

afbeelding van gebrokensteenbokje

Lariss

Weet je, dat is het mooie aan hoop: die is er altijd! Echt waar. Er zijn mensen uit elkaar gegaan voor veel ergere dingen, en ook die mensen komen zelfs nog wel eens terug op hun beslissing uit elkaar te gaan. Ik ken er zoveel voorbeelden van in mijn omgeving.
Hoop doet leven, echt. Als je er maar in blijft geloven meid! Ook al is het maar 1 procent, hoop is ook altijd terecht. Alles kan goedkomen, en tijd heelt alle wonden. Nog 1: liefde, de echte, overwint alles!