woede

afbeelding van Meacy

Tussen mijn ex en mij is het ongeveer een half jaartje over. Hij had over veel belangrijke zaken gelogen, waardoor ik niet meer met hem verder kon.
Ik heb het niet zozeer taai gehad met het gemis van hem, maar meer met de wijze waarop het uitgegaan is.
Het feit dat hij mij voorgelogen had, vond ik vreselijk.
En daarbij hing hij de geslagen hond uit, het slachtoffer.
Dat maakte me iedere keer zo kwaad.

Ik ben geen moment verdrietig geweest om hem.
Ik heb alleen maar woede gevoeld.
Die woede is gezakt, het gaat veel beter en ik kan me goed richten op leuke dingen zoals stappen, vriendinnenavonden, nieuwe mensen leren kennen, ook nieuwe mannen leren kennen.
Een leuk leven, vol grappige momenten.
Maar soms dan voel ik me ineens zo kwaad worden weer op mijn ex.
Als ik alleen ben en aan de hele situatie terug denk, dan spat ik zowat uitelkaar van woede. Maar ik heb voor een niet-contact gekozen.
Dat wil ik zo houden.
Hij maakt me alleen maar kwader met zijn zielige gedoe.
Maar waar kan ik mijn woede kwijt vraag ik me af.
Hebben anderen dit ook?

afbeelding van karina66

voel ook die woede

Ik heb ook nog steeds veel woede in me zitten. Op mezelf omdat ik me zo lang als een hond heb laten behandelen, maar ook op hem, want wat geeft hem het recht om mij zo minderwaardig en vernederend te behandelen, de klootzak! Ik zou hem nu zo graag eens willen laten weten hoe ik me op dit moment voel, zou hem een mail willen sturen, maar ik weet dat dit geen enkele zin heeft omdat deze man nooit naar zijn eigen gedrag kijkt. Ik heb ook gekozen voor geen contact. Vroeger heb ik wel eens aan hem verteld hoe ik over hem dacht, maar ik weet dus ook niet echt hoe ik met die woede om moet gaan jegens hem. Mensen zeggen dat ik me niet meer druk moet maken om hem, maar juist die energie in mezelf moet stoppen, voor mijn herstel. Maar tot op heden lukt het me maar niet en wens ik hem van alles en nog wat toe. Ik denk dat het toch een kwestie van tijd is om dit te verwerken, dat het moet slijten, anders zou ik het ook niet weten. Jij voelt je intussen alweer meer happy, maar ik nog steeds niet. Misschien dat jouw ex wel gevoelig is voor kritiek en je hem een mail kan sturen. Wat ze mij aangeraden hebben, omdat ik het niet van me af kan zetten is, om het van me af te schrijven, maar het dan niet te versturen. Dat ik dan van die woede afkom.

Liefs,
Karina.

afbeelding van joy

Ik heb zelf ook alle reden

Ik heb zelf ook alle reden tot woede, maar ik ben het niet. Hij heeft ook alles bij elkaar gelogen etc. en doet ook 0 aan zelfreflectie (er is nooit spijt betuigd, ofzo). Toch ben ik niet boos. Misschien ben ik erg rationeel. Ik denk dat het onmogelijk is een relatie te hebben met iemand die niet aan zelfreflectie doet. Verder zie ik het als een probleem van hem en daarmee is het eigenlijk klaar. Hij zal er tegenaan lopen, of niet. Maar ik ben minder bezig met hem (mensen veranderen niet zo snel), en meer met mezelf, hoe ik het zover heb laten komen itt wat bijvoorbeeld mijn omgeving tegen mij zei. Ik ben niet boos op mezelf, wel vind het wel het naar dat al mijn goede bedoelingen zo verkeerd zijn beland. Maargoed, hopelijk gebeurt me dat niet nog een keer.