Hey emotional,

Vind je? Ik heb me in het verleden nog kwetsbaarder opgesteld dan dit, en ben er toch bovenop gekomen.

Om eerlijk te zijn vind ik niet dat ik me kwetsbaar opstel. Ik wil dit doen omdat ik het zo ontzettend zonde vind hoe het is afgelopen. En omdat ik aan haar kwijt wil, op een zo 'rustig' mogelijke toon, wat haar gedrag met mij gedaan heeft, want ik kan er niet tegen dat zij daar haar ogen voor sluit.

Als ik niks van haar hoor, dan weet ik waar ik aan toe ben. Dan doe ik afstand van alles wat me aan haar herinnert, de foto's, de ketting, de kandelaar, alles. Simpelweg omdat elke mogelijkheid voor mij om een mooie betekenis te zien in die zaken, voorgoed weg is. Ze zal niet kunnen zeggen dat ik haar niet de kans heb gegeven om het goed te maken. Ze zal niet kunnen zeggen dat ik niet alles heb geprobeerd om de herinnering in goede banen te leiden, en het contact zo positief te laten zijn als maar kan. Waarschijnlijk stuur ik die spullen naar haar op, weggooien is toch zo zonde. Misschien dat zij er wel iets in ziet.

Jelle.
"Als er niets is waarvoor je bereid bent klappen te vangen, word je niet gelukkig. Kies wel je strijd zorgvuldig." (Jelle)
"Het leven is veel leuker dan je ex." (Loesje)
"Het leven is als taco's eten. Niet aan beginnen als je bang bent om te knoeien." (anoniem)