Heb vandaag weer gewerkt, mijn zaterdagsbaantje. Het ging wel aardig. Beetje lol maken met de collega's. Maarja. Nu is het weer zaterdagavond. Ik mis haar zo verschrikkelijk. De ene keer gaat het best met me, de andere keer weer totaal niet. Ik zit gewoon met zoveel onbegrip... Het is gewoon allemaal zo kut. Heb sinds het uit is ook al wel de nodige pakjes sigaretten opgerookt, terwijl ik normaal enkel in het weekend af en toe een keer rook. Zo'n sigaretje helpt me wel even door de zorgen heen te komen. Maar het is en blijft de realiteit. Net heb een vriend me opgebeld of ik wat kwam drinken bij hem. Ik heb mijn vriendengroep al 7 weken niet meer gezien, nouja vrienden ...jongens waar ik altijd mee optrek. Bij hen kan ik niet terecht met dit soort dingen.. Ze zullen vast zeggen dat ik me aanstel en dat er genoeg andere "chikkies" zijn, etc. En dan daarbij ...dan gaan ze er de hele tijd over zeiken en daar heb ik al helemaal geen zin in.... Ik ga denk ik zo maar eerst even mijn haar doen, even beneden wat drinken en dan op het fietsje naar die vriend toe.. Al 6 weken hang ik thuis op de bank verdrietig te wezen ......daar ben ik tot op heden nog niets mee opgeschoten. Uitgaan, daar heb ik nog geen behoefte aan denk ik.. Gewoon het besef dat je nu eigenlijk gewoon weer opnieuw op zoek moet gaan naar een meisje. Een meisje waar je nu nog helemaal niets voor kan voelen .......Het is allemaal zo raar ...het WAS zo fijn, en zo vertrouwd ....nu zit ik hier ...met een onopvulbare leegte van binnen......

Een pakje Cabbalero 30 dan maar.... -Zucht-