Het is nu bijna een week geleden dat de verlossende woorden kwamen. Ze wou niet doorgaan met de relatie na 4,5 jaar. Laat ik bij het begin beginnen. 2 weken terug kreeg ik het gevoel dat er iets bij haar speelde, wat ze met niemand wou delen. Ze was naar mijn gevoel ontzettend afstandelijk, iets wat ze de afgelopen jaren niet was geweest. Ze had het veel over een mannelijke collega van haar, maar verzekerde mij continu dat het gewoon een vriend was en niet meer dan dat. Op een gegeven moment hoorde ik dat ze wat was gaan drinken met haar collega, terwijl ze die avond tegen mij had gezegd dat ze thuis zou blijven. Ik was niet achterdochtig, maar eerder jaloers, omdat ik hem niet vertrouwde. Er was ECHT niets tussen hun gaande verzekerde ze mij. Tot de dinsdagochtend. Ik merkte op dat ze haar mobieltje wou meenemen naar de badkamer, iets wat ze nooit deed. Toen ik er wat van zei, schrok ze en legde haar mobiel weer terug. Na de douche kwam ze de kamer in en keek me aan. Ik zei haar dat ik exact wou weten wat er met haar aan de hand was. Toen kwamen de tranen. Ze was verliefd. Omdat ze wat irritaties had over de relatie de laaste 2 maanden, had ze open gestaan om gevoelens voor een ander te krijgen. Al die tijd had ze niets tegen me gezegd, omdat ze bang was voor een ruzie of confrontatie. Iets wat ze eigenlijk al de hele leven uit de weg gaat. Mijn wereld stortte in.

Ik wist zeker dat de problemen tussen ons gemakkelijk oplosbaar waren, maar ze had ze ondertussen zo voor zichzelf gehouden, dat het alleen maar zwaarder voor haar was geworden. Wat trekt je aan in die collega dan? vroeg ik. Ze kon het niet beschrijven. Qua karakter was hij hetzelfde als ik, zei ze. Hij was gewoon iemand met wie ze heel goed kon praten. Iets wat ze met mij niet had gekund de afgelopen 2 maanden. Ik wou koste wat het kost de relatie redden en vroeg haar waar ze behoefde aan had. Tijd, dat was wat ze hebben wou. De ruimte om na te denken. Hoe moeilijk ook voor me, heb ik haar die tijd gegeven. Een kleine week hadden we nauwelijks contact. Het probleem was dat ze die tijd niet kreeg (en nam) op haar werk. In plaats van even ziek te melden, ging ze wel elke dag werken en werd dus continu geconfronteerd met hem.

Die zondagochtend zou ze langs komen. Ik had een hele paasbrunch geregeld, bloemen, de hele mikmak. Ik had veracht dat we goed konden praten over de situatie en over hoe we verder zouden moeten. Ik was al bezig met wat dingen te veranderen aan mijzelf en hoopte dat ik het haar duidelijk kon maken. Helaas kwam dat gesprek niet. Haar eerste woorden waren dat ze wou stoppen met de relatie, omdat ze te verliefd was op hem. Ik was verdrietig, teleurgesteld, boos, bang en nog veel meer. Ze wou 4,5 jaar opgeven, zonder er ook maar met me over gepraat te hebben.

Iedereen maakt me duidelijk dat ik haar moet laten gaan, zodat ze zelf kan inzien wat ze allemaal moet gaan missen. Afgelopen Donderdag ben ik naar haar toe geweest om wat spulletjes van mij op te halen. We hebben lang gepraat en ze stond nog steeds bij haar beslissing. Ik heb haar een lange brief geschreven, met daarin al mijn gevoel en emotie. Ook mooie herinneringen heb ik erin gezet. Ze zou hem gaan lezen en ik zei haar dat ze niet verplicht was om er op te reageren. Ook zou ik haar nu met rust laten, zodat ze alles nog eens kan overzien. Ik heb gelukkig veel mensen die mij steunen in deze rottijd, maar zij zoekt helemaal geen contact met haar echte vrienden die van d'r houden. Ik denk dat ze dat niet durft ofzo, dat ze niet met haar echte gevoel in aanraking wil komen.

Mensen, wat moet ik doen? Ik weet dat de liefde zal slijten in de toekomst, maar op dit moment snap ik niet waar ze mee bezig is. Het kan toch niet dat je op basis van 2 maanden, je relatie beindigd, terwijl de 4 jaren ervoor niets dan geweldig zijn geweest? Ik wil geen stalker worden en haar ook niet pushen, maar het kost me zooo veel moeite niet ff een smsje te sturen.

Ik zit er doorheen. Kan iemand mij zeggen wat ik moet doen? Ik heb alles voor haar over en ik weet dat ze ook nog veel van mij houdt.

Alvast bedankt voor de reacties,

Groeten Mic