zelf "dader"

afbeelding van vergeetmijnietje

Ik moet nog eens m'n hart luchten. Sta op het punt om zelf iemand dit alles aan te doen. Zoals jullie misschien weten ben ik getrouwd en heb ik 3 jaar geleden iemand anders ontmoet. Die heeft ondertussen alle contract verbroken en daarmee ook mijn hart. Als ik nu eerlijk ben met mezelf weet ik dat ik mijn man niet graag meer zie. Niet na dat ik die andere heb leren kennen. Ik heb een man die mij doodgraag ziet, hij weet van die andere. Verdenk hem er zelfs van dat hij er een bericht naar gestuurd heeft, hij heeft dat in het verleden al eens gedaan. Maar wil voor ons huwelijk vechten. We hebben 2 kinderen en ik vind het vreselijk dat ik hen dit moet aandoen. Maar ik kan zo niet verder. Ik ben doodongelukkig en verpest m'n man zijn leven ook op deze manier. Eerlijkheid duurt het langst? Niet altijd. Nu ben ik "dader". Maar moet ik dan de rest van mijn leven komedie spelen? Het is toch niet omdat het met die ene niets geworden is dat ik maar bij m'n man moet blijven. Dat is toch niet eerlijk! Voor geen van de parijen.

afbeelding van Crea-tive

De gedumpte en de dumper

Het gras is altijd niet groener ergens anders ...

Geen overhaaste beslissingen nemen dus. Je hoeft geen komedie te spelen, wees niet bang en confronteer je man. Probeer samen eerst oplossingen te vinden en acties te ondernemen. Ga naar een relatie therapeut.

Lukt dit allemaal niet, dan weet je man welke nu precies jouw problemen zijn en dat je er voor gestreden hebt. Beeindig het op een vredevolle, onderbouwde en duidelijke manier. Heb begrip voor je man! De wijze hoe je het beeindigd is erg belangrijk, genoeg verhalen hier waarin je leest hoe een dumper op een zo n slechte manier afscheid heeft genomen van de gedumpte met stalking, verwijten, woede en traumas tot gevolg. Je hebt het bovendien zelf nu, als gedumpte, ondervonden.

Het feit dat je man je doodgraag ziet en kinderen beide ouders nodig hebben is een belangrijke reden om er nog vr te vechten, tenminste op een goede manier uit elkaar te gaan!

Succes

afbeelding van vergeetmijnietje

Angst voor eenzaamheid

Al wat je vernoemd hebben we al achter de rug. Relatietherapeut,enz..De problemen waren er al voor ik die andere leerde kennen.Je mag volgens mij niet aan iets vasthouden gewoon omdat dat makkelijker is. Ik weet het gewoon niet. Mag je 3 mensen ongelukkig maken enkel voor je eigen geluk?
Ik krijg die andere niet uit mijn hoofd. Stilletjes hoop ik dat als hij weet dat ik vrij ben,hij terug contact met me zoekt. Die hééft mij graag gezien, dat weet ik zeker. En,eigenlijk ben ik een lafaard. Ik ben zo bang om alleen te blijven.

afbeelding van sunny1

Alleen zijn is helemaal niet

Alleen zijn is helemaal niet erg! Eenzaam wel. Ook in een relatie kan je eenzaam zijn!! Eenzaam met z'n 2en...

In mijn jeugd was dit een hit.. de tekst heb ik altijd erg goed gevonden..

afbeelding van PoemLover

Andere man

En wat nou als die andere man geen contact wil? Heb je daar rekening mee gehouden?

afbeelding van Petras5

vergeetmijnietje

Wat mij opvalt is het volgende je zegt : Mag je 3 mensen ongelukkig maken enkel voor je eigen geluk?
Als jij niet gelukkig bent in je relatie ....dan is jouw man ook niet gelukkig en maak je ook je kinderen niet gelukkig ..
Het is geen kwestie van ongelukkig maken .
Het gaat ook niet om die ander man ...en of je die nu wel of niet uit je hoofd krijgt .

Veranderingen ... de angst dat alles anders word maar die angst is onterecht
Je bent bang om te kwetsen noemt jezelf zelf "dader "..niemand is schuldig als gevoelens veranderen ..wat wel fout zou zijn is om door te gaan alsof er niets aan de hand is ...,,doorgaan op een manier die niet bij jullie gevoel past .
In een relatie... groei en verander je en als je elkaar echt bent kwijtgeraakt moet je jezelf maar ook zeker je partner de kans geven om zijn eigen weg te gaan ..ook voor je kinderen is dit de juiste keuze,al zal het niet zo voelen

Het word moeilijk maar die moeilijkheden zijn ook een proces van loslaten en groeien ...bijelkaar blijven voor de kinderen werkt niet ..Ze voelen de gespannen sfeer in huis en weten echt wel dat het niet klopt ...toneelspelen is geen basis om kinderen in op te voeden .

Blijf dicht bij je gevoel ...blijf duidelijk ..rustig ..en probeer de zakelijke beslissingen uit handen te geven en niet te betrekken bij de persoonlijke ....als er iets is waar ik je bij kan helpen ..je mag me altijd vragen
Je bent niet alleen ...
Liefs Petra xx

afbeelding van Crea-tive

@vergeetmijnietje

Ik weet wel dat je in een wanhopige situatie ziet maar je kan inderdaad van ons niet verwachten om te beslissen in jouw plaats. Zoiets moet je inderdaad voor jezelf uitmaken. Denkt er gewoon goed over na en weeg de voor en nadelen af.

Ik wilde enkel zeggen als je, na alle andere stappen, de beslissing neemt om uit elkaar te gaan, dat het dan heel belangrijk is dat je het op een zo goed mogelijke manier doet. Hou rekening met de gevoelens van je man en de kinderen. Heb begrip, doe het verstandig en tactvol.

Wat betreft die andere man, de kans is klein dat hij terug zal komen. Ik zou dan ook alle hoop laten varen. Als je beslist om te scheiden dan zal je het in de eerste plaats voor jezelf moeten doen!

afbeelding van mars

dader

Je hebt een fout gemaakt een hele kwalijke namelijk niet oprecht zijn met je eigen gevoelens met als gevolg dat de mensen om jouw heen ongelukkig zijn en jezelf ongelukkig bent, het enige dat belangrijk is is wat zijn de consequenties voor jouw kinderen (hoe oud zijn, hoe kwetsbaar zijn ze) . Als je een leugen moet leven omwille van je kinderen dan is dat de consequentie van jouw beslissingen in het verleden, als de consequenties voor jouw kinderen beperkt zijn, houd er mee op, maak er een eind aan, en hopelijk is er een 2de kans in het leven en ga daar oprecht mee om.

afbeelding van SensitiveMale

Volstrekt duidelijk!

Je moet zo snel mogelijk gaan scheiden!
Ophouden met dit leugenachtige huwelijk!

Als je nog een greintje respect voor jezelf en je man hebt, dan ga je z.s.m. uit elkaar!!!