het klopt dat je zegt dat ik mn grenzen aanhet verleggen ben.. en ja ik ben mezelf en hem aan het verdedigen door zijn jaloezie.. hij vind t raar dat ik snachts op mijn telefoon kijk of op facebook.. dat ik vraag waar bepaalde personen die ik ken uit verleden tegenwoordig wonen is raar volgens hem.. waarom wil ik dat weten vroeg hij dan...
kwam een oude bekende tegen en groette ik en vroeg hoe t was.. later kreeg ik het verwijt dat ik niet uit mezelf had verteld wie hij was.. Hij gaf ook toe doordat hij geen vrienden heeft, hij jaloers daarop was bij mij... dat ik zoveel ken, dat kent hij niet... terwijl hij hartstikke spontaan is... vond t ook vaag maar leg dat dan naast me neer en denk aan de grootste tyd dat t wel gezellig en erg leuk was..

en ja dag en nacht.. kreeg van iedereen al te horen, wonen jullie samen?.. het voelde verder erg goed.. maar mss ging het idd wel allemaal te snel...

En nee hij kijkt niet naar zijn eigen gedrag, dat is allemaal een logisch gevolg volgens hem... ja hij zei wel mss ben ik idd wel raar maar vervolgens was t allemaal logisch...

Ik ben iemand die vecht en vecht als ik echt om diegene geef en van houdt.. maar mss moet ik me in dit geval maar eens ff afwachtend opstellen

Waar je eigenlijk achter wil komen is of dit een tijdelijk iets is, onzekerheid veroorzaakt door een eerdere mislukte relatie, of een symptoom van iemand die in wezen de controle wil hebben over jou en wat je doet. Mijn intuïtie bij jouw verhaal is echt niet goed, maar ik kan er uiteraard altijd naast zitten.

In het eerste geval zou praten inderdaad helpen, en dan kun je beslissen of je er samen uit wilt komen, of jij dat aan kan. Want het is behoorlijk vernederend hoor, iedere keer gecontroleerd worden op punten waar je van jezelf weet dat je niet fout zit. Dat hoef je sowieso niet zomaar te pikken!

In het laatste geval: rennen, echt rennen. Iemand gaf mij toen hetzelfde advies en ik wou dat ik het had gedaan.

In het begin probeerde ik ook te praten, ik had heel veel geduld en dacht die arme man, hij is gewoon gekwetst en hij zal heus wel zien dat ik gewoon te vertrouwen ben, we gaan het samen oplossen. Gaandeweg kwam ik erachter dat er veel meer speelde. Er zijn volgens mij een aantal dingen die je kunt observeren om te kijken waar het probleem ligt.

Hij kan wel zeggen ik ben in het verleden gekwetst, dat kan, zei mijn ex ook, zijn exen waren vreemdgegaan zei hij.

Maar waar het om gaat is doet hij iets aan zijn gedrag? En hoe formuleert hij dingen? Legt hij zijn huidige jaloezie bij zichzelf, of wijst hij naar een ex of naar jou? Voelt hij zich echt rot dat hij nog steeds dat abnormale gedrag vertoont? Wil hij er echt vanaf en doet hij er wat aan? Maakt hij dingen bespreekbaar met jou? Of ben jij constant degene die jezelf moet bewijzen? Het is ZIJN probleem, je kan hem er hooguit bij helpen, maar hij moet ermee aan de slag.

Valt er überhaupt echt over te praten? Kan hij op heldere, niet jaloerse momenten benoemen wat er fout aan zijn gedrag is? Of blijft het bij een heel algemene, vage 'sorry' maar doet hij er niks mee? Kan hij benoemen wat in zijn gedrag zo fout is, weet hij waar hij sorry voor zegt? Wordt er op essentiële momenten als het over zijn gedrag gaat, gewezen naar jou? Hij zal op zijn minst echt aandacht moeten tonen voor hoe jij je voelt als hij zo doet. Allemaal tekenen of dit echt komt door vroeger en dat het door praten en geduld goed zou kunnen komen, of dat het gaat om een dieper liggend probleem in zijn gedrag.

Wat me in jouw verhaal verontrust is de combinatie van het jaloerse en het wijzen naar jou. Hij vergeet niks van wat jij volgens hem fout doet en legt de schuld nu bij jou, wetende dat jij het graag goed wil maken. Hou je ogen goed open voor zijn gedrag! Als je met hem gaat praten, heel goed opletten hoe het gesprek gaat, of hij echt luistert, of dat er eigenlijk omheen gepraat wordt of afgeleid naar vroeger. Hij moet de verantwoordelijkheid voor zijn eigen gedrag nemen!

De exen in zijn verleden die hem gekwetst hebben, KAN ook een zielig verhaal zijn, een afleidingsmanoeuvre van zijn gedrag. Let maar op hoe hij over ze praat. Zegt ook al heel wat over hem. Waren zij altijd de gek, en hij het slachtoffer?