Ik ben een relatie begonnen met een meisje ongeveer een half jaar geleden.
Op het begin was ik onzeker omdat mijn eerdere relatie van 6 jaar 3 jaar geleden was stuk gelopen en dat mij zo enorm veel verdriet heeft gedaan.
Nu is er dus een meisje op mij afgekomen die ik via buren heb leren kennen.
Ze is zo enorm lief. Ze deed echt moeite om mij te benaderen en heeft mij toch zover gekregen om af te spreken.
In het begin heb ik het heel rustig gedaan, ze stuurde mij smsjes en vroeg of ik langs wilde komen. Ik was nog goed gewend om alleen te zijn en zou wel even langs komen.Ik had nog niet de drang om gelijk diep te springen en deed het op mijn gemakje.
Het ging hartstikke leuk en er groeide een hechte band.
Ze was gek op mij en ik op haar.
Ik maakte mij ook helemaal geen zorgen omdat ik weet dat zij degene was die vragen stelde om de zekerheid te krijgen dat ik bij haar zou blijven.Ik merkte dat ze bang was dat ik haar zou verlaten.
Nu zijn we 2 weekjes geleden met zn 2 met de auto op vakantie geweest.De eerste dag was heel erg leuk we hebben echt wel genoten maar een dag later begon ze een beetje afstandiger te doen , ze wilde niet meer knuffelen of gezellig friemelen en als ik haar benaderde voelde ze zich niet helemaal op haar gemak en zei dat ze t niet wist waarom.
voor de rest was het heel erg leuk samen waardoor ik mij nogmeer tot haar aangetrokken voelde. ik dacht maakt mij niet uit als ze even kalm aan wilde doen misschien heeft ze gewoon geen zin. Maar toen ik haar eenmaal thuis heb gebracht vroeg ik wat er nu aan de hand was en ze antwoorde dat ze het niet zeker wist over ons.en dat ze het wat rustiger aan wilde doen om te kijken of het zou veranderen.
Ze had opeens die verliefde gevoelens niet meer en er waren kleine irritaties waar ze toen niet over wilde praten omdat ze bang was dat ik mijzelf niet zou zijn als ik zou veranderen om die irritaties weg te werken en zei dat het niet aan mij lag maar aan haar zelf en vroeg een poosje rust.
Ik ben naar huis gegaan en toen pas drong het pas echt tot mij door. Ik was zo onzeker opeens en helemaal niet zo koeltjes meer.Ik keek naar de smsjes van voor de vakantie waar niets uit bleek dat er wat mis was.ik snap er niks van.
Ik wilde bij haar zijn en heb voorzichtig 1 sms per dag gestuurd met niet te beklemmende woordjes(We stuurde voorheen elke dag hele lieve smsjes naar elkaar)Maar toch wel hoe ik mij opeens voelde.
Nu denk ik dat ik te lief ben omdat ik weet dat ze in vorige relaties niet zulke lieve vriendjes heeft gehad en er altijd voor heeft moeten vechten . ben zo bang dat ik de spanning niet in mij heb voor haar omdat ik dr alle zekerheid heb gegeven om haar gerust te stellen.Ze weet dat ik haar niks flik.Ik ben misschien te afhankelijk geweest in de vakantie besef ik mij.omdat ik niet kon kiezen waar we heen gingen ne het haar vroeg.
Wat moet ik toch doen, gisteren vertelde ze mij dat ze nogsteeds het zelfde gevoel heeft.
Ik slaap al 1,5 week maar een paar uurtjes per nacht ik weet me gewoon geen raad meer.
Normaal zag ik haar alleen maar donderdags en zaterdags en was ik relaxed en blij. maar nu wil ik haar elke dag zien ik wist niet dat ik zo verliefd ben.en me weer zo verdrietig zou kunnen voelen.
Donderdag gaat ze voor 1,5 week weg en is ze niet te bereiken daarna gaat ze een half jaar 5 dagen in de week erheen(kan niet zeggen waarheen) ow wat moeilijk is dit.
Wat kan ik doen? We passen echt bij elkaar en hebben de zelfde intresses, K had niet gedacht dat ik me weer zo rot zou voelen. We hebben nog nooit woorden gehad en zijn nog niet boos op elkaar geweest alleen had zij kleine irritaties in de vakantie. hebben jullie misschien nog zoiets meegemaakt ? en kan het nog goed kunnen komen?
Alvast bedankt .