Zoals velen gedumpt

afbeelding van Peter1972

Hallo allemaal,

Zoals velen heb ik nu liefdesverdriet en wat voelt dat vreselijk. Slecht slapen, ongelukkig voelen en een enorme leegte. Na 9 jaar een relatie te hebben gehad is mijn relatie definitief uit. De afgelopen twee jaar heeft onze relatie gerommeld. Het liep niet meer echt lekker ondanks dat ik graag aan onze probleempjes wilden werken. Twee maanden geleden besloten we uitelkaar te gaan. Wat enorm slecht voelden. Mijn vriendin had dat uiteindelijk besloten maar echt overtuigd van de beslissing was ze niet. Ik respecteerde haar beslissing omdat zij het gevoel had dat ik niet de ware was. Ok dat is een gevoel die ik dan maar respecteer. Ik kon alles veel meer relativeren en zag het wel met haar zitten. Na vier weken kwam mijn vriendin tot de beslissing dat ze misschien niet geheel juist was in haar beslissing. Ze miste mij meer dan verwacht en wilde het misschien toch nog een kans geven. Ik twijfelde omdat ik niet wilde dat deze beslissing genomen werd op basis van angstgevoelens en liefdesverdriet. Uiteindelijk heeft mijn vriendin mij overtuigd om toch verder te gaan. Omdat mijn vriendin tijdelijk weer in het buitenland woonde kon ik haar niet meteen zien en besloten we om volgende week samen op vakantie te gaan en daarna weer samen te gaan wonen. De dag voordat we elkaar zouden ontmoeten kwam er aan en ik was zeer blij. Ik had haar al 7 weken niet meer kunnen zien. De dag voordat ik naar haar toe zou gaan, werd ik 's avonds laat gebeld met de mededeling dat ze een ander had. Dit kwam keihard aan! Ze had sinds 2,5 week een ander waar ze helemaal verliefd op was (dit is de ware zei ze). Ik wist niet wat ik hoorde. Twee weken lang ben ik in de maling genomen en ik maar denken dat het nog goed kon komen. Ik voel me nu zo slecht omdat mijn vertrouwen geschaad is door iemand van wie ik heel veel hield. Het lijkt wel of zij mij al vergeten is. Ik vind het echt heel moeilijk want ik moet mijn leven bijstellen. Ik heb mijn leven altijd rond onze relatie ingericht en nu moet ik alleen verder. Ik hoop dat de tijd de wonden zal helen maar het zal moeilijk zijn. En het doet heel veel pijn om te weten dat zij het gezellig heeft en ik zit hier alleen met een slecht gevoel.

afbeelding van Marc

Klote man. Mijn ex deed zo on

Klote man. Mijn ex deed zo ongeveer hetzelfde, met dit verschil dat wij dus samen een kind hebben. Ze wilde zelf het huis uit. Maar liet wel even alles achter. Als ik vroeg wanneer ze haar spullen kreeg ik steeds het antwoord laat me met rust. Heb me zelf voor genomen om haar niet meer te bellen, tenzij het over ons kind gaat, belt ZIJ mij steeds op. Lees het verhaal mijn ex Brenda verder maar. Ik voel me, zelfs nu, nog steeds aan het lijntje gehouden.

afbeelding van Peter1972

Weet je wat ik nog het ergste

Weet je wat ik nog het ergste vind? Mijn ex is nu heel afstandelijk en dat gaat geheel tegen mijn gevoel in. Ik ben niet meer degene in haar leven waar ze voor gaat. Ze gaat nu voor een ander en dat komt keihard aan. Alle mooie gebeurtenissen samen zijn herrinneringen geworden. Ik kan mijn lief en leed niet meer met haar delen, dat moet ik accepteren hetgeen heel moeilijk is. En het lijkt wel of zij er geen last van heeft want zij heeft een andere vent, ik vind dat heel moeilijk te accepteren. De tijd moet het helen maar vooralsnog heb ik een slechte tijd. En wat ik hoop is dat het met die vent volgende maand uit is en dat ze dan realiseerd hoe goed we het samen hadden. Maar dan is de deur op slot!

afbeelding van Marc

dat zelfde heb ik nu. ik

dat zelfde heb ik nu. ik weet dat ze nu ook nog eens met die ander een weekendje weg is. Maar als ze over een paar maanden, of weet ik wanneer, voor deur staat dan is die voor haar op slot. en tot die tijd doe ik weinig dan huilen en slapen.

afbeelding van Ron038

Peter, Ik weet hoe je je v

Peter,

Ik weet hoe je je voelt.
Ik weet ook dat je een zware tijd tegemoet gaat, want nu is alles nog zo vers, en het idee van ingeruild zijn, dat is een klap die hard aankomt.
Liefde moet van twee kanten komen, en als het een eenzijdig verhaal wordt, is de balans verstoord.

Je zal het, hoe moeilijk ook moeten accepteren. Het is haar beslissing geweest, en neem van mij aan, dat zij nu even niet meer aan je denkt.
Haar tijd en energie gaat op aan de ander. Jij bestaat nu voor haar niet meer.
Het is hard, maar het is niet anders.
Probeer het goed te verwerken, doe geen rare of domme dingen.
Uit je gevoelens, en leer het te accepteren. Op het moment dat je het heb geaccepteerd, dan pas kan je de volgende fase in: het verwerken.
Neem daar alle tijd voor, en geef toe aan je verdriet en boosheid.
Maar ga er verstandig mee om, en praat erover, of schrijf het van je af.

Ik wens je echt veel sterkte in deze tijd, die je moet doormaken.

Ron

afbeelding van Peter1972

Bedankt Ron, Je reactie st

Bedankt Ron,

Je reactie steunt mij. Het is keihard maar ik moet het accepteren en dat kost tijd. Diep in mijn hart ben ik eigenlijk wel blij dat het uit is want iemand die zich openstelt voor een ander gaat niet 100% voor mij en dan is het beter dat het uit is. Ik heb dan nog een kans om een echte leuke meid te ontmoeten. Dit is een rationele gedachte die geheel niet door mijn gevoel wordt ondersteund. Nu ben ik een verdrietig mannetje met veel haatgevoelens tov haar. Hoe kan je me dit aan doen! Maar ja, niet meer achterom kijken maar naar voren. En dat is heel moeilijk.

afbeelding van Girl2

Je alles is weg..

Je mist iemand die jarenlang je alles is geweest.
Je leefde onbevreesd.
Je dacht de grote liefde te hebben gevonden.
In eens is dat ontbonden.
Nu is haar/zijn hart voor iemand anders.
Je bent elkaars tegenstanders.
Hoe kon het ooit zo ver komen?
Zoiets kostbaars is je ontnomen..

Heel veel sterkte!

afbeelding van Peter1972

En dan loop ik nu steeds met

En dan loop ik nu steeds met het gevoel rond om haar op te bellen of te mailen. Ik wil mijn slechte gevoel bij haar kwijt. Ik weet dat ik dat niet moet doen omdat ik haar dan niet ga loslaten. Er komen zo veel vragen naar boven. Ik moet op mijn handen zitten om niet met haar in contact te komen. Ik heb besloten om het komende jaar geen contact te hebben, tot dat ik er echt helemaal los van ben. De band is voor mij te sterk geweest en ik moet nu echt doorzetten ):. Ik moet me zelf beschermen want iemand die er met iemand anders van doorgaat, is niet meer te vertrouwen. Wie heeft er nog tips om deze barre tijd door te komen?

afbeelding van Mike74

Het klinkt suf en afgezaagd,

Het klinkt suf en afgezaagd, Peet, maar ga niet thuis zitten wachten... de muren komen op je af... ik heb zelf geprobeerd om mijn vrije tijd zoveel mogelijk op te vullen met nieuwe dingen... nieuwe uitdagingen, nieuwe mensen... nieuwe verhalen, nieuwe plaatsen... nieuwe ERVARINGEN.. ze zullen de oude niet vervangen, maar heel langzaam zullen ze de aandacht van de oude, pijnlijke herinneringen misschien wel wat vervagen... en de aandacht er vanaf trekken...

Zo heb ik me nu bv ingeschreven op een voorleesproject voor kinderen in de bieb, maar ook bij een buddy project... ik ben met Reiki begonnen, ben meer gaan fietsen... alles om niet thuis te zitten en te wachten op mailtjes en telefoontjes...

Uiteraard werkt het niet altijd, en dat is ook prima... er moet ruimte en tijd voor verdriet zijn... maar je moet ook voor jezelf blijven zorgen... en zorgen dat je nieuwe impulsen krijgt...

ach, wat klinkt het altijd makkelijk voor een ander he?

heel veel sterkte, en bedankt voor je verhaal... ik blijf je volgen!

Mike

Every moment marked with aparations of your soul...

afbeelding van Peter1972

Bedankt voor je reactie. Ik

Bedankt voor je reactie. Ik heb mijn vriendin gisteren alsnog voor het laatst gesproken. Het is gewoon puur toeval geweest dat zij iemand anders is tegengekomen waarop zij heel verliefd werd. Eindelijk vond zij iets wat zij bij mij al die tijd miste. Ook zij weet niet of dit de man van haar dromen is maar het gevoel was zo sterk dat zij zich hier aan moest overgeven. Doorgaan met mij was voor haar geen keus meer want zij realiseerde zich wat zij zich in mij miste. Ik accepteer dit en al mijn woede en haat zijn verdwenen. Wel heb ik heel veel verdriet omdat ik iemand nu echt moet missen. Vreemd eigenlijk, rationeel snap ik alles wel, maar emotioneel is het een stuk moeilijker. Alle leuke herinneringen en nu alles alleen doen. Ik word natuurlijk overspoeld door angsten voor de toekomst. Ja het thuis zitten ben ik nu ook zat dus ik probeer maar wat activiteiten zo nu en dan te organiseren. Ik zal het wel zijn tijd moeten geven om van dit gevoel af te komen. En dat is een heel vervelend gevoel die jullie allemaal kennen. Ik vertrouw er maar op dat er aan het einde van de tunnel licht is en dat ik zonder heftige gevoelens voor mijn ex verder kan leven. Misschien kom ik nog een hele lieve andere vrouw tegen.