Door de relatiebreuk heeft mijn eigenwaarde een enorme deuk gekregen.....de toekomst die ik voor ogen had, valt als een kaartenhuis in elkaar en ik zet vraagtekens bij de zin van het leven......

Iedereen zegt je moet leuke dingen gaan doen en gaan ondernemen.....het is niet zo dat er meteen honderden deuren opengaan met mensen die zeggen, kom wij gaan iets leuks doen...Je vrienden hebben ook hun eigen leven. De eerste periode zijn ze toegankelijk, maar hun leven gaat ook gewoon door.....en dan nog iets.....al mijn vriendinnen hebben een vaste relatie.....dus de weekenden is de confrontatie met het alleen zijn des te groter.......je gaat niet alleen stappen, althans ik niet...

Iedereen zegt dat de mannen voor het oprapen liggen, dat er meer vissen in de zee zwemmen en dat er meer mannen zijn als kerken......vast waar...maar ik ben geen ontzettende flirt, of woestaantrekkelijke sexpoes.....het is niet dat de mannen in het verleden voor mij in de rij stonden.....daarnaast vraag ik mij af of het mannen zijn die een beter alternatief zijn dan mijn ex....

Iedereen zegt dat je voor jezelf moet kiezen, lief moet zijn voor jezelf....maar ik ben mijzelf ook gewoon kwijt op het moment.....

Je moet bij jezelf blijven, van jezelf houden voordat je van iemand anders kan houden of voordat iemand van jou kan houden.....maar ik weet niet meer of ik nog wel van mijzelf hou.....