Zolang al uit,en nog steeds hou ik van hem!? Waarom?

afbeelding van Ils.mrBig

Kan me niet meer een datum voor de ogen zien dat ik een blog heb geplaatst..zo lang is het geleden.
En zo lang is het geleden dat ik besloot me goed te voelen en zonder hem door te gaan.
Ondanks dat ik niets meer postte op ldvd, dacht ik dat het beter met me zou gaan.
En dat ging het ook, ik besloot 2 maand erop uit te trekken en mezelf rust en vrijheid geven, en dat kreeg ik.
Ik had me nog nooit zo goed gevoeld. Ik was klaar met mijn verdriet,met mijn hoop. Ik kon opnieuw beginnen.
Ik had zelfs weer een nieuwe scharrel op het oog..
Nu ben ik 2 maanden terug van mijn geweldige reis..inmiddels heb ik mijn ex weer gezien.
En het gevoel deed me direct weer oplaaien, mijn hart klopte overuren, en ik ben nog steeds bezeten van hem..
Wat is dat toch?? Hij was mijn eerste liefde, maar betekend dat dus echt dat hij nooit uit mn hart gaat, dat ik nooit naar 'm kan kijken zonder dat ik een verdwaalde vlinder door mijn lichaam voel fladderen??
Het is nu 1,5 jaar uit.. en nog steeds ligt mijn hart bij hem. Ik ben hopeloos als ik mezelf toegeef dat ik zie dat ik nog van hem hou..terwijl ik ook echt wel opensta voor nieuwe liefdes, toch is hij de bodem van mijn hart..
Heeft iemand hier ervaring mee of herkent dit...of wat moet ik doen?

afbeelding van Willem34

Lang verdriet

Ik heb een vergelijkbare situatie maar ik weet niet of ik tips kan geven. Mijn ex was voor mij de eerste die beweerde verliefd op me te zijn. Helaas was dit maar van korte duur en voor ik er erg in had was de relatie al voorbij. Wat overblijft is een gemis dat maar niet echt lijkt te doven. Ik had niet verwacht dat ik hier zolang last van zou hebben. Er over praten lukt eigenlijk niet meer. Ik heb alles al wel een keer geuit tegen vrienden maar dat hield eigenlijk al na een maand of 2 a 3 op. De gesprekken die ik nu heb over dit onderwerp vallen steeds in herhaling en halen het verdriet weer naar boven.

Nu heb ik in zijn totaal ook iets langer dan 1.5 jaar verdriet en het eind lijkt niet in zicht. Ook ik vraag me af hoe lang dit nog moet duren. Mijn omgeving denkt voornamelijk dat dit zo lang duurt omdat ik 'misschien wel meer problemen heb'. Het idee dat mijn eigen verdriet aan mij zelf zou liggen verzacht de pijn niet echt...

Ik wil graag denken dat je je niet hoeft te schamen dat je zolang voor iemand gevoelens hebt. Maar na zo'n lange periode lijkt het alsof je alleen jezelf er mee heb. Wanneer ik leuke contacten met andere dames heb bemerk ik helaas toch dat ik snel moedeloos ben en geen echte interesse kan opbrengen. Dit terwijl ik wel het gevoel heb verliefd te kunnen worden op een ander.

De gevoelens die ik naar mijn ex heb ben ik zo onderhand zo zat omdat het geen nut lijkt te hebben.