Hoi,
Ja dat mooie weer helpt niet. Ik heb mezelf naar het strand gesleept, heb gelopen en gelopen en gelopen en toen een paar uur naar de zee zitten staren. Hielp wel een beetje, op een rare manier. Mis mijn lief zo, maar ik heb wel het dilemma of hij het wel waard is.
Als je denkt dat je je brief moet schrijven dan moet je dat doen. Je klinkt heel evenwichtig en niet alsof je hem zou schrijven om je ex terug te krijgen. Ik vind het al heel sterk van je dat je op reis gaat om weer gelukkig te worden.
Probeer te bedenken wat wilt bereiken met je brief... in alle eerlijkheid.
Liefs en sterkte
S

Hoi ikke_23,

Wat ik je wil meegeven is dit:
1) Haal niet datgene onderuit wat binnen jouw handbereik ligt en je blij maakt.
2) Haal jezelf niet onderuit omdat je niet voor de volle 100% de onderste uit de kan hebt gehaald. Er is altijd wel iets te verzinnen waarmee je jezelf wijsmaakt dat het niet genoeg is, en daarmee valt de deksel herhaaldelijk op je neus.
3) Durf los te laten. Durf erop te vertrouwen dat het goed komt.
4) Stop met piekeren "wat als..." Wat je hebt meegemaakt met hem waren mooie tijden. Hoe langer je erover piekert, hoe meer die herinneringen iets anders worden. Koester die herinneringen gewoon.
5) Hoe meer je piekert, hoe minder je nieuwe mooie herinneringen opbouwt. Stel eens voor naar welke dingen je terugkijkt als je 10 jaar ouder bent. Wil je terugkijken op een lange periode waarin je zo erg hebt getwijfeld dat het genieten van wat je hebt gekregen helemaal aan je voorbij is gegaan?
6) Iedereen heeft zwakke momenten, twijfels. Wat vind je zelf van die momenten? Zou je voor de rest van je leven, of zelfs komend jaar herhaaldelijk die momenten willen beleven? Of wil je iets anders voor jezelf?
7) Ga op die reis, wetende dat je een leuke tijd tegemoet gaat. Dat is een doel waar jij gelukkig van wordt, je doet jezelf echt tekort als je tegen jezelf zegt dat het een vluchtpoging is. Wie heeft er wat aan als je dat zegt, vertel me dat maar eens.
Ik wil dat je piekert, NU! Wel serieus proberen, he!
9) Ik wil dat je, als je ( serieus bent aangegaan, op mijn teken je ogen sluit, en gaat voelen hoe je hartslag door je lichaam gaat. Misschien voel je het alleen maar in je hart, misschien voel je het ook in je hals, of zelfs in je benen en armen. Doe dat met zachtheid, ervaar je eigen lichaam van binnenuit. Doe dat totdat je ervaart dat je een klein beetje of zelfs best veel contact met je lichaam hebt. Weet dat dat jouw lichaam is, die óók meetelt in je leven, niet alleen je hoofd. Je lichaam kan je meer vertellen over jou dan je denkt. Sluit je ogen maar (dat was het teken).

LDVD'er Stil-ervan heeft mooie punten neergezet over hoe je liefdevol naar jezelf kunt kijken.

Verder wilde ik aan je vragen, om het plaatje compleet te maken, wat voor iemand die kerel is.

Een ander respons dan je gewend bent misschien. Ik ging hier niet zozeer in op je relatie, of je gevoelens en ideeen over je relatie, maar de manier waarop je met die gevoelens omgaat. Hoe je ermee omgaat is Hier en Nu. Dat is wat binnen je handbereik ligt, naast de mogelijkheid om te kunnen reizen, lekker eten, dansen, chatten, noem maar op!

P.S.: Wat betreft (, merk je hoe lastig het is om te piekeren als het je doel is om te piekeren? Misschien wil je te hard piekeren, en schrikken je eigen gedachten zich rot van jou. Misschien dat je daardoor van de ene gedachte naar de tegenovergestelde gedachte gaat?

Jelle.
"Als er niets is waarvoor je bereid bent klappen te vangen, word je niet gelukkig. Kies wel je strijd zorgvuldig." (Jelle)
"Het leven is veel leuker dan je ex." (Loesje)
"Het leven is als taco's eten. Niet aan beginnen als je bang bent om te knoeien." (anoniem)