Vandaag weer een heerlijke zonnige dag. Het is nu bijna 4 maanden echt 'uit' tussen ons. Het is, zeggen ze, beter zo en de tijd heelt alle wonden. En toch is vandaag weer zo'n dag, oke middag, dat het slecht gaat. Ik mag blij zijn, de zon schijnt, het is lekker weer enzo...maar ik voel me alleen. Ben verdrietig en er is even niemand om dat mee te delen. Behalve LDVD, daarom even mijn gedachten op 'papier'. Het is allemaal zo onwezenlijk terwijl het wel echt zo is. Ik las nog een paar mailtjes die ik mijn vriendin had gestuurd, en zij mij, van enige tijd terug, God wat was het fijn. En wat vraag je je dan een hoop af, en komt het met mij eigenlijk wel goed. Vast wel maar daar heb ik nu niets aan. Voel me verdrietig, ellendig en alleen, wil vluchten..alleen neem ik mezelf dan mee.

Gedachten laten je soms moeilijk los.....