Online gebruikers
- Vernaexowl
Zucht
Bijna 4 maanden verder,het gaat al iets beter met me...
Ik kan terug meer lachen en van dingen genieten maar toch blijven die zwakke momenten overheersen.
Net op het moment dat het beter lijkt te gaan krijg ik weer een opdoffer!
Vandaag toevallig een website opengedaan en wie zie ik daar al feestend op de foto's in een café? inderdaad men exvriendin met (voor mij)bekend mannelijk gezelschap,alsof het leven haar toelacht zonder mij.
Bijzonder pijnlijk moment en ik weet dat het mij eigenlijk niets meer mag schelen maar toch snijdt het door merg en been!
Was er maar een uitgang uit deze ellende...
Het contact met haar is compleet weg maar de pijn die blijft opduiken,ik wil huilen maar kan het niet meer.
Ze is niet eens zo mooi of zo lief maar toch voelt het aan alsof ik men prinses kwijt ben.
Waarom blijf ik dit toch voor haar voelen!?
Kon er maar iemand mij helpen,de pijn wegnemen en het verleden wissen!
Maar blijkbaar kun je alleen jezelf hieruit helpen,door 50x te vallen en weer op te staan.
Ach,we kruipen maar weer verder...
- Lostinthisworld's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Lostinthisworld
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
zo verdomd herkenbaar
zo verdomd herkenbaar kerel.
kruipen veder in een wereld die door blijft draaien zonder jou /mij een ander.
staan komt wel weer gok ik
Kop op, het komt uiteindelijk
Kop op, het komt uiteindelijk wel weer goed. Het is ontzettend rot, maar je moet door.
Ik las in Orange's blog hieronder een mooie quote:
You can spend minutes, hours, day, weeks or even months over-analyzing a situation. Trying to put the pieces together, justifying what could've, would've happened... Or you can leave the pieces on the floor and
MOVE THE FUCK ON!!!
We houden zielsveel van iemand, maar diegene niet meer van ons, en diegene komt toch niet meer terug. Begrijpelijk dat je je dan ellendig voelt, maar met maanden en maanden en jaren rot blijven voelen komt ze nog millimeter dichter bij je terug. Wat heeft dan nog voor zin om je ellendig te blijven voelen. Het lost niets, en dan ook helemaal niets op. Pak je leven op, ga weer de leuke dingen doen, zet het van je af, kijk om je heen en zie dat er nog mooie dingen zijn op deze aardkloot. We wonen allemaal het liefst in een ideale wereld, waarin je bij elkaar blijft tot de dood ons scheidt, alleen leven we niet in die wereld. Besef dat (opnieuw), en trek je conclusie dat je dus verder moet.
Succes!
Shockwave
Je hebt gelijk hoor,alleen is het in de praktijk niet zo gemakkelijk.
De gedachten spoken constant in je hoofd rond zeker nadat je er een nieuwe foto van hebt gezien,dan probeer ik me ook op iets anders te focussen maar het brein brengt je constant terug naar dat rot gevoel.
Vechten tegen de bierkaai is het!
We wonen allemaal het liefst in een ideale wereld, waarin je bij elkaar blijft tot de dood ons scheidt, alleen leven we niet in die wereld. Besef dat (opnieuw), en trek je conclusie dat je dus verder moet.
Ik hoop dat je het hierin toch mis hebt anders hoeft het voor mij niet meer.
Telkens een nieuwe relatie dat flopt? no thanks!
Dan kwijn ik nog liever weg in de eenzaamheid ipv men hart telkens te geven aan iemand die het niet verdient.
Ik zie rondom mij nog relaties die geflopt zijn,zelfs na x aantal jaar huwelijk.(eigenlijk is dat erger dan mijn situatie!)
Die mensen moeten serieus sterk zijn om dat te verwerken!
Ik zie nu al zo af van een relatie van een paar maanden,wat moet dat niet voor die mensen zijn... :help:
Of je er overigens sterker uitkomt durf ik te betwijfelen!
Ik heb een collega die 1jaar getrouwd was en zijn vrouw verliet hem voor een andere man...Nu (10tal jaar later) weegt de collega een +- 150kg,verzorgt hij zich niet meer en heeft geen vaste partner meer gehad!
Dit terwijl zijn ex vrouw kinderen heeft met die andere man en gelukkige getrouwd is. Dit even geheel terzijde
Heftig he. Ik had gisteren op
Heftig he. Ik had gisteren op mijn bijbaantje een vrouw aan de telefoon die na 45 jaar huwelijk was ingeruild voor een jonger exemplaar. Die vrouw bleef maar huilen terwijl mijn werk daar helemaal niet over gaat. Zo zielig. Ik wilde haar eigenlijk deze site aanraden maar met al mijn collega's om me heen, durfde ik niet
. Maar als je het daarmee vergelijkt, vallen mijn sores in het niet...!
Hoe verder
Alsof je hart scheurt. Ik wist niet dat het kon, sinds een paar dagen. Ik kan je nu niet zeggen dat je door moet omdat ik het zelf nog niet kan. En dan toch nog van haar blijven houden en weten dat er idd nooit iemand voor in de plaats zou kunnen komen...... kl*te.
Citaat: Ik hoop dat je het
@Lostinthisworld
Lieve Lostinthisworld,
Heb jij "toevallig'' die website geopend?
Niet meer doen, pijnig jezelf toch niet zo lieverd.
Ergens weet je dat je dat kunt verwachten, ik vermijd echt alles wat maar enigzins zou kunnen dat ik ex er tegenkom. Ik weet dat ik dan weer moet kruipen over de grond. Helemaal weer van slag en in de war dan. Niet meer kunnen denken en gevangen in een gedachten van te erge emoties.
Je bent toch al stapjes verder en die uitgang zoek ik ook en zoeken we gewoon samen, kijken wie het eerste er is? Tijd voor mij om er echt eens uit te zijn, echt zo genoeg ervan. Ik ben ook een stap vooruit, eergisteren dacht ik even op een dag een tijd niet aan ex, was wel vreemd het zit zo in mijn systeem gebakken en nu is het wel weer terug maar.......we zullen doorgaan en jij komt er echt wel en je weet het hè? Spiegel je emoties eens als je er erg inzit, kijk naar de daden van ex en zo kruipen we verder...
p.s kruip eens naar een date of stapmaatje toe...en denk eraan hè? Verlies nooit je humor,
zo belangrijk in dit afschuwelijke liefdesverdriet. Jij komt er echt wel, ik heb je leren kennen en je bent een ontzettend lief mens, komt goed, ga op je doelen af en maak je dromen waar... x
@lost
Hey,
Ik weet niet hoe lang je relatie was, maar 4 maanden is nog niet zo heel lang hoor.
Ik was gisteren nog eens bij mijn psycholoog. Daar spraken we onder andere over het gevoel ik had dat ik helemaal niet vooruit geraakte. Op allerlei vlakken: verwerking, noodzakelijke taakjes, appartement verder inrichten, mijn nieuwe leven organiseren, ...
Hij zei dat het na een lange relatie gemiddeld 1,5 tot 2 jaar duurt vooralleer je eigenlijk echt terug goed op weg bent. Je mag jezelf dus best nog wat tijd geven. Maar het is wel belangrijk dat je heel de tijd wel probeert om kleine stapjes te blijven zetten. Niet stilvallen, en 2 jaar afwachten, dan kom je er ook niet.
Om verwerking te helpen kwam nog ter sprake dat het wel goed is om die emoties even toe te laten. Bijvoorbeeld door te kijken naar oude foto's, maar om dat te beperken in tijd en daarna iets ontspannends te doen, zodat je die intense emoties terug wat kan afvlakken. Bijvoorbeeld door te gaan sporten. Hij vertelde dat dit principe tegenwoordig ook met succes gebruikt wordt bij de behandeling van mensen met post traumatische stress stoornis. Verwerking van hun trauma stimuleren door in een uur tijd 3 - 4 cycli te doorlopen van emoties trigerren en daarna terug afvlakken. Op die manier leert je lichaam en geest blijkbaar sneller om met die intense emoties om te kunnen gaan.
Veel sterkte,
2emotional
Wat een goed antwoord, 2! Dan
Wat een goed antwoord, 2! Dan doen we het eigenlijk niet zo slecht...
@zaza
Inderdaad, we doen het super !
(En nu nog zelf geloven...
)
2emotional,hetlevenismooi
Wow 1.5 tot 2 jaar verwerkingstijd...damn dat is nog erg lang!
(hopelijk duurt het veel korter)
Sporten doe ik een 4-5keer per week en dat helpt voor even maar soms ook helemaal niet...
Als je bijvoorbeeld heel erg diep gaat tijdens het sporten en dan schiet er nog eens een herinnering van je ex in je hoofd = knock out
Ben je naar de psycholoog gegaan speciaal voor je ldvd?
Wel knap van je!Dat lijkt mij een serieuze stap om het te verwerken...
@Hetlevenismooi nee die site was een gewone "krantensite" en daar stond een artikel in over een feestje in het dorp en zo ben ik op haar foto's gebotst! heel toevallig dus
Ik zou haar foto's helemaal niet willen opzoeken hoor! Doet veel teveel pijn
Daten gohja als ik er ooit eens klaar voor ben,nu is dat helemaal niet het geval...Dat zou oneerlijk zijn tov de date want dan zou ik zitten vergelijken en de date geen eerlijke kans geven.
Jij zit al zoveel verder,de zon gaat snel terug voor je beginnen te schijnen hoor lieve meid!
@Lostinthisworld
Ben je naar de psycholoog gegaan speciaal voor je ldvd?
Wel knap van je!Dat lijkt mij een serieuze stap om het te verwerken...
Niet speciaal voor mijn ldvd. 'k heb in de tweede helft van 2012 redelijk wat mensen moeten loslaten. Je kan dat hier lezen als je wil: http://www.ldvd.nl/2emotionals-highway-to-ldvd
Het einde van mijn huwelijk van bijna 20 jaar was de druppel. Wel een hele grote druppel ineens. Ik voelde me daarvoor ook al meer dan een jaar niet meer gelukkig. De combinatie van gebeurtenissen heeft me hard getroffen. Ik moet mezelf terug opbouwen nu. Dat lukte niet meer alleen. Daarom dat ik hulp heb gezocht. Ik wil ook een duidelijker beeld krijgen van mezelf, vermijden dat ik in een volgende relatie dezelfde fouten opnieuw maak. Door mijn sterke en zwakke kanten beter te leren kennen en aan mijn zwakke kanten te werken denk ik te kunnen "groeien". Dat is de opportuniteit die ik zie in wat er in mijn leven gebeurd is de laatste jaren. Ik krijg nu de kans opnieuw te beginnen. Daar wil ik het beste van maken.
@Lostinthisworld
Lief van je!
Ik ben langer met het liefdesverdriet bezig maar of ik verder zit qua verdriet denk ik niet.
Bij mij duurt het erg lang, echt slow motion...
Komt ook misschien omdat ik bijna 3 jaar heb samengewoond en ik te verliefd nog was en daarom zo een zware afkick van ex heb.
Vannacht gedroomd over ex, natuurlijk neem ik dan de laatste gedachten die aan ex waren mee in een droom en werd met pijn wakker, het is nu wel zo dat het minder lang blijft hangen.
Jij hebt anderhalve maand een relatie gehad toch en natuurlijk is het verdriet er niet minder om maar ik denk wel dat het korter zou kunnen gaan duren bij jou? Hoop het wel natuurlijk voor jou want het echt niet niks hoor zooo lang. Toen ik net als jou vier maanden bezig was ermee kon ik hier geen letter schrijven en was ik nog in shock. Zocht alle manieren en informatie op internet om maar van die pijn af te komen.
Beter om geen foto's te zien van ex, ik kan het nog niet, wordt al beetje ziek ervan bij het idee, ook niet na zo een tijd... en zou het misschien niet het beste zijn om het gedoseerd te doen zoals 2emotional aangaf is misschien ook wel een goed idee. En dan daarna iets leuks doen om het te compenseren als ik het goed begrepen heb. Ik ga me er eens in verdiepen met hem, misschien ook een idee voor jou. Om er dan eerder uit te komen. Nu is er een leegte allang en voor jou ook toch? Is ook vreemd. Veel te mysterieus zo. Ik hoop dat je me nog kunt volgen hahaha.
Hoe is het met je? Veel liefs
@Hetlevenismooi: verwerking
Hey,
Je vroeg nog wat meer uitleg over die methode van verwerken. Het is eigenlijk eenvoudig hoor. Als je nooit die emoties toelaat die horen bij het bekijken van oude foto's van toen je nog samen was. Dan ga je die ook nooit vewerken. Om zo ver te geraken dat je die foto's terug kan bekijken zonder daarbij die intense emoties te voelen is het nodig om die een aantal keren terug boven te halen en erdoor te gaan. Uiteraard doet dat heel veel pijn de eerste keer. Wat je dan best vermijdt is dat je te lang in dat gevoel blijft hangen. Het is best om na bijvoorbeeld een uurtje iets anders te gaan doen waarbij je je gedachten helemaal kan verzetten of uitschakelen. Bij mij werkt lopen wel goed: muziek in de oortjes, blik op oneeindig en gaan. Hoe dieper ik zit, hoe langer ik dan meestal loop. Waar je voor moet opletten met het oproepen van die pijn is dat je niet in een negatieve spiraal geraakt. Als je te lang in die pijn en dat verdriet blijft hangen, dan ga je je steeds slechter voelen.
Samengevat: af en toe tijd maken om je te confronteren met pijnlijke herinneringeringen en dat dan bewust afsluiten met iets waarmee je je gedachten kan verzetten.
Ik deed het onlangs in de verkeerde volgorde. Eerst gaan lopen, en dan foto's kijken. Dat is niet fijn, dan is direct je goed gevoel van het lopen eraan, en blijf je de rest van de avond en nacht met dat verdriet zitten.
Daardoor kwam het ter sprake bij de psycholoog.
@2emotional
Dank je voor de uitleg, lief van je.