Zucht, maar weer een blogje

afbeelding van TJA

Ik heb besloten om haar niet te smsen, of ik dat later nog wel ga doen of helemaal niet meer, weet ik op dit moment niet. Maar ik weet gewoon dat het geen zin heeft om vast te blijven houden, ze wil gewoon niet meer, ook al klinkt dat nog steeds ongeloofwaardig als ik dat tegen mezelf zeg. Ik moet de feiten onder ogen zien en proberen haar los te laten, ook al wil ik dat eigenlijk niet. Ik heb mijn emoties op dit moment erg goed onder controle en laat nu mijn hoofd spreken in plaats van mijn hart. Goed, ook als ik alles rationeel bekijk weet ik gewoon dat ik echt graag bij haar ben en dat ik er heel veel voor over heb dat het weer goed zou komen, maar ik zie geen hoop meer. Daarom moet ik toch los laten en verder gaan, ook al wil ik dat eigenlijk helemaal niet. Het bespaart me de pijn die het hopen met zich meebrengt en ik denk dat ik zo weer gelukkig kan worden, ook zonder haar. Het is alleen erg tegenstrijdig allemaal, want eigenlijk wil ik haar gewoon...en ergens vind ik dat als je iets echt wilt je daarvoor moet knokken en nooit moet opgeven (tot op zekere hoogte dan), zeker voor iets waardevols en moois als liefde. Maar aan de andere kant denk ik ook; je moet weten wanneer je verloren hebt. Ik ga nu proberen haar los te laten, ik voel op dit moment de pijn van de break-up niet echt meer en met het missen van haar valt het ook wel mee. Toch wil ik haar graag terug, maar ik weet ook dat nu de pijn en het missen minder word, het loslaten makkelijker kan worden. Het is de makkelijkste weg die ik kies, en aan de ene kant ben ik daar blij om want het bespaart me veel vervelende emoties, maar aan de andere kant baal ik ook van mezelf dat ik iets (iemand) opgeef wat ik echt heel erg graag wil. Maar goed, loslaten, verwerken, doorgaan...dat is wat ik nu ga proberen...ik hoop dat het lukt, want makkelijk zal het niet zijn aangezien ik dat dus eigenlijk niet wil. Ik hoop ook dat ik zo rationeel en rustig blijf denken als ik nu doe, maar het zou zomaar kunnen zijn dat ik morgen weer een wanhopig, emotioneel wrak ben. Hoop van niet, maar goed, ik ga haar dus niet smsen nu...verder houd ik jullie op de hoogte!

afbeelding van TJA

Droom weer over haar

Het bovenstaande bericht typte ik dus gisteravond en nu is het alweer anders. Ik begrijp niet waarom ik, zodra ik mezelf voor houd echt los te laten, 's nachts weer over haar droom. Dat is tot nu toe elke keer gebeurd, ik had al een poosje niet meer over haar gedroomt...en nu toch weer. Dan begin ik weer te malen, is dat mijn onderbewustzijn die het probeert te verwerken? Of is het een teken, dat ik de verkeerde keuze maak?
Ik blijf nog maar bij mijn gedachte om geen contact te zoeken, maar de twijfel en de onzekerheid slaat dus weer toe. Ik wil alleen maar haar, maar dat kan niet blijkbaar. Wat is liefdesverdriet een klotengevoel zeg. Zucht...

afbeelding van SaltyTears

Volhouden

Ik droom ook elke nacht over mijn ex. Maar dat wil niets zeggen, het zijn gewoon onverwerkte gevoelens.
Probeer sterk te blijven en weer zo rationeel te denken als gisteren ook al is het vreselijk moeilijk.
Je weet dat je al verloren hebt, dus voor haar vechten is geen optie meer. Alle extra tijd die je hebt moet je nu zo goed mogelijk opvullen door mer vrienden weg te gaan, anders ga je teveel aan haar denken.

Hopelijk heb je hiet wat aan, maar eigelijk kan ik mijn eigen goede raad niet eens opvolgen. Heb gisteren een e-mail gezonden naar mn ex maar ik heb er nu al spijt van. Ik weet ook al dat ik verloren heb, dus is het zinloos.

afbeelding van Huysch

Probeer als je er open voor

Probeer als je er open voor staat ook te leren zeggen dat je iemand anders wil waarvoor je kan voelen zoals je voor haar voelt... zodra je dat al tegen jezelf kan zeggen ga je de goede kant op. Daarna zal je zien dat je voor luttele seconden er ook in kan geloven...

Aan het begin dacht ik ook alleen maar mijn ex te willen. Niemand anders voldeed of zou er ooit aan kunnen tippen. Als ik dan een ander zag die ik voorheen aantrekkelijk had gevonden, keek ik weg, voelde me rot alsof verraad pleegde en vond altijd die persoon eigenlijk niet leuk omdat ik direct dacht aan mn ex waarvan ik hield. Ook dat gevoel blijft een tijd lang hangen, onverminderd sterk... dan merk je vanzelf dat het steeds een beetje meer plaatsmaakt voor wat ik hier al benoemde, afgewisseld weer met dat onverminderd sterke gevoel. Er kotm zelfs een tijd aan dat je dagenlang weer sterk voelt en niet echt aan haar, of juist nuchter over haar denkt, afgewisseld met dat.... wederom onverminderd sterke gevoel voor je ex.

De drang om contact op te nemen is ook groot voor je. Je twijfelt bijna de hele dag door wat te doen. Maar ik kan je vertellen dat je beter IETS kan doen; dan worden de gedachten ook anders. Bel op of sms of doe wat! Ga stoppen met te bedenken wat de grootste kans oplevert dat ze bij je terugkomt! Vergeet dat, die gedachte is bullshit om mee bezig te houden/jezelf mee te martelen. Niets wat jij doet brengt haar terug; dat moet ze zelf doen. En ik heb al gezegd dat de grootste kans dat ze terugkomt pas zich voordoet als jij afstand van je gevoelens voor haar hebt genomen; pas dan ben jij weer aantrekkelijk. Je weet dit alles al he. Doe het ook... doe het niet voor haar maar voor jezelf. Martel jezelf niet langer; Leef!

afbeelding van TJA

Enorm bedankt voor deze

Enorm bedankt voor deze goede reactie weer, Huysch! Je wist een glimlach op mn gezicht te toveren met sommige stukken.
En je hebt ook gelijk hoor, ik voel me de laatste paar dagen ook steeds beter. Ik ben niet de vrolijkheid zelfe, maar ik voel me goed, en het gevoel word inderdaad minder sterkt...ik heb niet gebeld of gesmst en dat ga ik ook niet doen. Zij wil mij niet meer en ik ben meer waard dan als een hondje achter haar aanlopen of alles doen voor haar, om te zorgen dat het goed komt. Het gaat beter nu met me, misschien krijg ik nog wel weer een terugval, maar ik weet dat ik nu echt weer op de goede weg zit! Wat hier bovenaan de site staat is gewoon waar mensen...when you hit rock bottom, the only way is up!

Groeten TJA!

afbeelding van Shapeshifter

@ TJA

Ik begrijp je verhaal volkomen.... Mijn relatie is ongeveer 3 maanden geleden uitgegaan, ook van haar kant...
Heb daarna ook nix meer van haar gehoord.... Ik heb ook mn goede en mn slechte dagen, de dagen dat ik rationeel kan denken en de dagen dat ik een emotioneel wrak ben... Ik hou ook nog van haar en zou willen dat het goed komt, maar die hoop probeer ik nou ook te laten varen... Ik droom ook nog vaak over haar en idd dan voel ik me weer kut en dan ga ik weer twijvelen.... maar daar kan je maar 1 ding aan doen ben ik achter gekomen.... Ik had vorige week heel de tijd de twijfel zal ik haar belen of niet, ik werd er gestoord van... iedereen om me heen zij, laat haar nou maar ze is je niet waard, niet bellen... maarja ik ben ook van het vechten voor waar je om geeft dus ik heb mn twijvels opzij gezet en ik heb gebeld.... nou ik werd dus geconfronteerd met het feit dat ze me wegdrukte dus ik heb haar gesmst, kijk maar eens bi mn laatste blog voor het hoe en wat..... maar toen ik dat gedaan had voelde ik me al wel wat beter... de twijfel of ik haar moest bellen was weg dus ik had al weer wat meer rust.... misschien helpt jou dit ook een beetje....

succes